Γενιές Ελλήνων πολιτών ήξεραν ότι αστυνομικοί κατέβαιναν πριν τις διαδηλώσεις με κουκούλες από λεωφορεία της αστυνομίας, καβάτζωναν ρόπαλα στους θάμνους του Εθνικού Κήπου και φυγαδευόντουσαν από τους συναδέλφους τους όταν το αλάθητο λαϊκό κριτήριο καταλάβαινε ότι ένας χαφιές είχε παρεισφρήσει στο μπλοκ. Και κάθε Έλληνας δημοκράτης ήξερε ότι την μέρα που μια προοδευτική κυβέρνηση θα εκλεγεί, οι προβοκάτσιες θα τελειώσουν. Μόνο που όπως όλα τα παραμύθια και το παραμύθι με τους προβοκάτορες είχε ένα τέλος.
Όταν με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το Πολυτεχνείο και η γύρω περιοχή χθες καιγόταν, χωρίς φυσικά κανένας από την κυβέρνηση να τολμήσει να επαναλάβει το παραμύθι με τους προβοκάτορες που καίνε την Αθήνα.
Τα εφετινά επεισόδια στο Πολυτεχνείο ήταν μεγαλύτερα για δύο συγκεκριμένους λόγους. Ο χρόνος ανοχής που είχε δοθεί στην κυβέρνηση από την πλευρά των αντιεξουσιαστών τελείωσε, με το συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση δεν είναι αρκετά αριστερή για τα μέτρα των Εξαρχείων. Ο δεύτερος λόγος είναι η βεβαιότητα ότι η αστυνομία έχει αναγνωρίσει το Εξαρχιστάν, με σύνορα την Ιπποκράτους, Πατησίων, Σόλωνος και Βασιλέως Ηρακλείου. Όπως κάθε αυτοκρατορία το Εξαρχιστάν θέλει να επεκταθεί. Καταλαμβάνοντας την Πατησίων. Εδώ και μήνες τα τρόλεϊ και λεωφορεία δεν περνάνε μπροστά από το Πολυτεχνείο πηγαίνοντας από Γ’ Σεπτεμβρίου.
Τα επεκτατικά σχέδια βοηθούνται από την πολιτική του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, όπου ο Τόσκας έχει καταλάβει ότι για να μείνει στην θέση του το πρώτο που πρέπει να προσέχει είναι η αστυνομία να μην ενοχλεί τα «παιδιά» όταν τα σπάνε. Στα χθεσινά επεισόδια στο Πολυτεχνείο και την γύρω περιοχή η αστυνομία ήταν σαφές ότι είχε οδηγία να μην επεμβαίνει παρά μόνο εάν τα στρατεύματα του Εξαρχιστάν διέσχιζαν τα σύνορα της Πατησίων. Για τις αντιεξουσιαστικές ομάδες η επίδειξη δύναμης ήταν σημαντική, επειδή έτσι εμφανίζονται οι νέοι εθελοντές.
Το θετικό είναι ότι τα παραμύθια περί προβοκατόρων αστυνομικών δύσκολα θα ξανακουστούν. Το αρνητικό, ότι για να διαλυθεί ένα παραμύθι, που σε καμία άλλη χώρα δεν θα είχε αντέξει για τόσα χρόνια, κάηκε η Αθήνα. Και θα συνεχίσει να καίγεται όσο το Εξαρχιστάν καταλαβαίνει ότι μια κυβέρνηση που δεν έχει λόγους να σέβεται ή να φοβάται, δεν αξίζει και να υπολογίζεται.
________________
* του Αντώνη Πανούτσου/ liberal.gr