Με αφορμή την πρόταση για εισαγωγή στην ΕΛ.ΑΣ αλλοδαπών και εκπροσώπων μειονοτήτων, ποικίλα σχόλια προκάλεσε η δήλωση του αναπληρωτή Υπουργού.
Τα σχόλια με αφορμή παράθεση στην αρχική δήλωση του α απλήρωτη Υπουργού Προστασίας του Πολίτη.
Ακολούθησε το σχόλιο του προέδρου της ΕΑΠΣ Γιάννη Σταμούλη, ο οποίος με αφορμή σχετική έρευνα στη Σχολή Εθνικής Ασφάλειας, υποστήριξε ότι “Η σύνθεση της αστυνομίας θα πρέπει να αντανακλά την κοινωνία την οποία υπηρετεί. Έτσι οι εθνικές μειονότητες θα πρέπει να εκπροσωπούνται“.
Ωστόσο σε άλλες εκδοχές όπως αυτές διατυπώνονται, από υπηρετούντες στα Σώματα Ασφαλείας
“..αυτή είναι η κατάντια του ελληνικού πολιτισμού δεν γίνεται σε σώματα ασφαλείας και εθνικού θέματος και εθνικής ασφάλειας να υπηρετούν άνθρωποι οποίοι είναι από χώρες που προέρχονται από υψηλό στάδιο τρομοκρατίας και αυτή να λαμβάνουν θέσεις κυρίες σε χώρους αστυνομικής καλύψεις η στρατιωτικής η οποιασδήποτε άλλης θέσεως δεν γίνονται αυτά τα πράγματα εάν μιλάμε για ανθρώπους Τετάρτης και πέμπτης γενιάς που μεγαλώσανε με ελληνικές αρχές και με τον ελληνικό πολιτισμό.
Και με την ελληνική ιθαγένεια εφόσον έχει αποκτήσει στο πέρας του χρόνου τότε μπορούμε να το συζητήσουμε έτσι στα ξαφνικά γιατί έτσι θέλει ο εκάστοτε υπουργός για να διατελέσει για τέσσερα χρόνια και να διαλύσει το κράτος δυστυχώς δεν θα μείνει απαρατήρητο και αν μιλάμε για χώρες όπως είναι η Αγγλία ή όπως είναι η Αμερική δεν έχουν καμία σχέση με την ελληνική κουλτούρα ο έλληνας αστυνομικός μπορεί να τα ανταπεξελθη σε κάθε χρονικό διάστημα αλλά και σε κάθε περίπτωση με όποιο και αν έχει να αντιμετωπίσει ακόμη κι αν αυτός είναι αλλοδαπός ή ημεδαπος”.
Σε άλλο σχόλιο τίθεται το ερώτημα, “89 Διαφορετικες εθνοτητες εχουν ερθει στην χωρα μας δηλαδη θα παρουν 89 διαφορετικες εθνοτητες στα τμηματα, στις βαρδιες”;
Εκφράζεται ωστόσο και θέση, στήριξης του θεσμού, “σε όλες τις ανεπτυγμένες αστυνομίες της δύσης υπάρχει ο θεσμός. Όπως άλλωστε τον ειδα από κοντά σε ταξίδι μου στην Ελβετία το 1996. Και το είχα εισηγηθεί σε υπουργό και μόνο που δεν έπαθε ανακοπή. Οι αντιδράσεις είναι εύλογες αφού στη χώρα μας λείπει ο ορθολογισμός και οι μελέτες και ο καθείς πορεύεται συναισθηματικά και με τον δικό του αξιακο κώδικα.
Οι περισσότερες αντιρρήσεις εδράζονται με επιχειρήματα των δεκαετιών 70 και 80 και οφείλεται στην αδυναμία προσαρμογής χωρών και κοινωνιών σε παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, και η χρεοκοπία της χώρας του πολιτικού προσωπικού και της κοινωνίας το αποδεικνύει με εμφατικό τρόπο”.
Λογω της επικρατουσας ωστοσο τακτικης σε εξαγγελίες πολιτικών προϊσταμένων με “πειραματισμούς”, και σε συνδυασμό με τις μεταναστευτικές ροές, σε άλλη τοποθέτηση τίθεται το ερώτημα, “και πως άραγε να εκπροσωπηθούν, οταν μεσα σε 5 χρόνια ο αριθμός τους αυξήθηκε κατακορυφα, οχι λογω ανάγκης της Ελλάδας για εργατικά χέρια αλλα μεσω πραγματικής εισβολής απο την Τουρκία”.
Το δεδομένο είναι ότι η εξαγγελία επαναδιατυπώνεται για μια ακόμα φορά ως “βαρομετρο” στις αντιδράσεις του κοινωνικού συνόλου ως προς την εισαγωγή εκπροσώπων μειονοτήτων στα Σώματα Ασφαλείας.