Με αναφορά στην ανυπαρξία πολιτικής βούλησης για την ουσιαστική εποπτεία των οργάνων της Δημόσιας Διοίκησης και την κοντή μνήμη του Έλληνα πολίτη ως συγκοινωνούντα δοχεία που συντηρούν την ατιμωρησία και την φαυλοκρατία, σχόλιο συνδικαλιστή Αστυνομικού*
Ο ένστολος συνδικαλιστής παραθέτει στο κείμενο του, πραγματικά περιστατικά όπως έχουνε καταγραφεί στο Αστυνομικό Δελτίο, «Η Ελληνική Αστυνομία είναι ένα ένοπλο σώμα ασφαλείας που διαθέτει εσωτερικούς μηχανισμούς ελέγχου των στελεχών της για την προστασία των πολιτών από φαινόμενα αυθαιρεσίας και πλημμελούς εκτέλεσης των υπηρεσιακών καθηκόντων τους. Απτές αποδείξεις της άμεσης ενεργοποίησης των ελεγκτικών μηχανισμών της ΕΛ.ΑΣ. αποτελούν οι κάτωθι χαρακτηριστικές περιπτώσεις:
1) Σε διαθεσιμότητα τέθηκαν οι αστυνομικοί καθώς δεν ανταποκρίθηκαν στα δέοντα μετά από καταγγελία για επεισόδιο ενδοοικογενειακής βίας στη Δάφνη το οποίο μετά από 20 μέρες κατέληξε σε στυγερή δολοφονία.
Σε ανακοίνωση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη διαμηνύθηκε το εξής: “Οι αστυνομικοί είναι υποχρεωμένοι να εκτελούν το καθήκον τους κάτω από όλες τις συνθήκες, μέρα και νύχτα, οποτεδήποτε οι πολίτες χρειάζονται τη συνδρομή τους. Για όσους αστυνομικούς δεν το αντιλαμβάνονται δεν υπάρχει θέση στην Ελληνική Αστυνομία.”
2)Σε διαθεσιμότητα τέθηκε ο αστυνομικός ο οποίος βιντεοσκοπήθηκε να χτυπά πολίτη στην πλατεία Νέας Σμύρνης. Έχει διαταχθεί ΕΔΕ για την εξακρίβωση των συνθηκών που προκάλεσαν την αστυνομική βία.
3) Συνελήφθη αστυνομικός για ληστείες κατά συρροή σε βενζινάδικα στην Αττική. Σε βάρος του σχηματίστηκε ποινική δικογραφία, ενώ από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας διατάχθηκε Ένορκη Διοικητική Εξέταση και ο αστυνομικός τέθηκε άμεσα σε διαθεσιμότητα.
Αυτές οι τρεις ενδεικτικές περιπτώσεις αποδεικνύουν τον βαθμό της ταχύτητας των διοικητικών διαδικασιών έρευνας και ελέγχου των ένστολων δημόσιων λειτουργών που φέρονται να υπέπεσαν σε πειθαρχικό ή ποινικό αδίκημα. Ο μηχανισμός αυτοκάθαρσης του Αστυνομικού Σώματος ως αυτοτελούς οργάνου της Δημόσιας Διοίκησης λειτουργεί με ταχύτατους ρυθμούς και συνεπώς αυτό αποτελεί ισχυρό ανάχωμα για την αποτροπή τέλεσης έκνομων ενεργειών του προσωπικού του. Η αυστηρή σύννομη λειτουργία και δράση των αστυνομικών υπηρεσιών είναι υποχρεωτικά μονόδρομος στην εκτέλεση του υπηρεσιακού καθήκοντος.
Τί συμβαίνει όμως με τους ελεγκτικούς μηχανισμούς των υπολοίπων οργάνων
Δημόσιας Διοίκησης; Με αφορμή τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα των καταστροφικών πυρκαγιών που συγκλόνισαν την κοινή γνώμη παραθέτω τις εξής πολύκροτες υποθέσεις:
1) Καταστροφική πυρκαγιά στο Μάτι που στοίχισε τη ζωή σε 102 ανθρώπους και προκάλεσε ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές. Τρία χρόνια μετά την εθνική τραγωδία η ποινική δικογραφία βρίσκεται στα χέρια του εισαγγελέα και μέχρι σήμερ κανείς δεν καταδικάστηκε για πράξεις και παραλείψεις που οδήγησαν στην εκατόμβη νεκρών. Απεναντίας οι υπεύθυνοι για τον επιχειρησιακό συντονισμό των πυροσβεσ- τικών δυνάμεων έλαβαν προαγωγή και κατέλαβαν ανώτατες θέσεις στο Σώμα.
2) Η μεγαλύτερη πλημμύρα της Δυτικής Αττικής, στη Μάνδρα, τον Νοέμβριο του 2017 είχε ως συνέπεια τον θάνατο 25 ανθρώπων και τεράστιες υλικές ζημιές σε σπίτια, καταστήματα, επιχειρήσεις και δρόμους. Μέχρι και σήμερα δεν έχουν αποδοθεί ευθύνες και όσοι ανώτεροι τοπικοί άρχοντες και αξιωματούχοι οδηγήθηκαν στο εδώλιο του κατηγορουμένου αφέθηκαν ελεύθεροι καθώς ήρθαν αντιμέτωποι με αδικήματα πλημμεληματικού χαρακτήρα
3) Οι φονικές πυρκαγιές στην Ηλεία ,το καλοκαίρι του 2007 είχαν ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 63 άνθρωποι, να καούν 1.500 σπίτια, 4,5 εκατομμύρια ελαιόδεντρα και μαζί τους 60.000 οικόσιτα ζώα. Μετά από 8 έτη καθυστέρησης επιβλήθηκαν ποινές στους κατηγορουμένους σε βαθμό πλημμελήματος με ανασταλτικό χαρακτήρα και σε κάποιους η ποινή τους ήταν μετατρέψιμη προς 5 ευρώ την ημέρα! Ο τότε δήμαρχος Ζαχάρως που είχε καταδικαστεί στη δίκη για τις πυρκαγιές επανεκλέχθηκε στις εκλογές του 2014 για τέταρτη συνεχόμενη φορά!
Αναφορικά με την αυστηρότητα και την ταχύτητα ενεργοποίησης των ελεγκτικών μηχανισμών στις παραπάνω φονικές φυσικές καταστροφές είναι πασιφανές πως παρατηρείται μια παρελκυστική τακτική στην απόδοση των ευθυνών και μια πρωτοφανής επιείκεια στην επιβολή των ποινών από την δικαιοσύνη σε σημείο της απαλλαγής από τις ευθύνες. Η κακοδιαχείριση και η κακοδιοίκηση στο Δημόσιο κόστισε στους ανθρώπους όχι μόνο την περιουσία τους, αλλά και τη ζωή τους. Ωστόσο ο δικαστικός έλεγχος λειτούργησε με εξαιρετικά αργούς ρυθμούς με αποτέλεσμα οι οι ανωτέρω υποθέσεις που συντάραξαν την κοινή γνώμη να καταλήξουν είτε σε αθώωση των εμπλεκομένων είτε σε ατιμωρησία. Χάθηκαν άδικα τόσοι άνθρωποι, καταστράφηκαν περιουσίες, κόποι μιας και παραπάνω γενιών, καήκαν απέραντες δασικές εκτάσεις μαζί με τα άγρια ζώα που φιλοξενούσαν και κανείς δεν κατέληξε στην φυλακή. Γιατί; Οι ψυχές των αδικοχαμένων ,αλλά και οι αγαπημένοι τους άνθρωποι που έμειναν πίσω ζητούν δικαίωση, όχι γιατί ο πόνος θα γίνει μικρότερος, αλλά θα γίνουν λιγότερα τα γιατί. Ζητούν την παραδειγματική τιμωρία των ενόχων, ώστε να μην επαναληφθούν τέτοια εγκλήματα.
Όλοι οι Έλληνες είμαστε ίσοι ενώπιον του νόμου είτε είμαστε αστυνομικοί είτε ανώτεροι αξιωματούχοι μηδενός εξαιρουμένου. Έχουν υποχρέωση τα όργανα του κράτους και το δικαστικό σύστημα να διαφυλάξουν το συνταγματικό αυτό δικαίωμα χωρίς διακρίσεις και καθυστερήσεις στην απονομή της δικαιοσύνης. Γι’ αυτόν το λόγο άμεση προτεραιότητα της νομοθετικής εξουσίας είναι η απλοποίηση και η αυστηροποίηση του νομοθετικού πλαισίου που αφορά τη Δημόσια Διοίκηση, έτσι ώστε να μην υπάρχει βραδύτητα στην απόδοση ευθυνών από τη δικαιοσύνη.
Λίγοι νόμοι και εφαρμοστέοι παρά πολλοί και ανεφάρμοστοι. Ιδιαίτερα στις υποθέσεις που συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία η δικαιοσύνη να εξαντλεί όλη την αυστηρότητα του νομικού πλαισίου χωρίς χρονοτριβή και παρακάμπτοντας τα γραφειοκρατικά εμπόδια να τιμωρεί παραδειγματικά τους ενόχους με ποινές αποτρεπτικές για την τέλεση παρόμοιων εγκλημάτων ακόμα και σε αυτά που τελούνται με παράλειψη.
Το ζητούμενο για τον πολιτικό κόσμο είναι να πιέζει για τον ουσιαστικό έλεγχο των αρμόδιων φορέων από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς και να ασκεί με σοβαρότητα και ευθύνη τα καθήκοντα που του ανέθεσε ο ελληνικός λαός και αυτός με τη σειρά του να επιλέγει πολιτικούς με κριτήριο την ορθή και αποτελεσματική άσκηση των υπηρεσιακών καθηκόντων τους και όχι με γνώμονα το ατομικό συμφέρον. Η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης για την ουσιαστική εποπτεία των οργάνων της Δημόσιας Διοίκησης και η κοντή μνήμη του Έλληνα πολίτη που ξεχνάει τις συμφορές που υπέστη η πατρίδα του από εγκληματικά λάθη και παραλείψεις των διοικούντων σε κάθε νευραλγική θέση αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία που συντηρούν την ατιμωρησία και την φαυλοκρατία.»
Βασίλης Πολυχρονίδης, Ανανεωτική Δράση- Κίνηση Αστυνομικών Θεσσαλονίκης