Εννέα θαρραλέοι αστυνομικοί, στα μέσα του Φλεβάρη το 1979 αποτέλεσαν την απαρχή της λειτουργίας μιας εκ των διασημότερων ομάδων της ΕΛ.ΑΣ. αυτή, της ομάδας «ΖΗΤΑ». Αυτοί οι εννέα αστυνομικοί αποτέλεσαν τα πρώτα μέλη της ομάδας, που για ημέρες δοκιμάζονταν από το κέντρο επιχειρήσεων της τότε Αστυνομίας Πόλεων, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν όντως, θα ανταποκρίνονταν ταχύτερα από τα βαριά περιπολικά οχήματα στις έκτακτες καταστάσεις.
Η ομάδα πέρασε το τεστ με επιτυχία και έκτοτε η ομάδα «Ζ» έγινε το αντίπαλον δέος των περιπολικών της «Άμεσης Δράσης». Οι αστυνομικοί από 9, έγιναν 15 μέσα σε λίγους μήνες, 55 μέσα σε δύο χρόνια, 100 μέσα σε μια 4ετία και σήμερα πλέον, η ομάδα περιλαμβάνει εκατοντάδες μέλη. Ωστόσο, χαρακτηρίζεται από τους ίδιους τους αστυνομικούς υποβαθμισμένη υπηρεσία, χωρίς να επιτελεί το πραγματικό της έργο, δηλαδή να βρίσκεται δηλαδή δίπλα στον πολίτη.
Ο πρώην αστυνομικός της ομάδας «Ζ» Νίκος Γκόβας, με αφορμή τη συμπλήρωση 45 ετών από την ίδρυση της υπηρεσίας, μίλησε στην «Απογευματινή», πως έζησε την υπηρεσία, για ποιο λόγο οδηγήθηκε στην παραίτηση και κυρίως, εάν βλέπει διαφορές σήμερα με τις ημέρες που εκείνος υπηρετούσε.
Εγώ, μπήκα στην αστυνομία το 1984 και έφυγα, παραιτήθηκα το 2012. Να στο πω απλά, πήγα παιδάκι, ανύπαντρος και έφυγα παντρεμένος, όταν ο γιος μου ήταν 24 ετών. Ήταν τελείως διαφορετικές οι συνθήκες, όταν εργαζόμασταν. Αγαπούσαμε το επάγγελμα, δεν πηγαίναμε για βιοποριστικούς λόγους. Μου λέγανε τι πας να κάνεις, αφού δεν έχει λεφτά. Τώρα τα παιδιά μπαίνουν από πανελλήνιες, όσο περνάει ο καιρός, χάνεται η αγάπη, γίνεται απλά ένα επάγγελμα», αναφέρει ο κ. Γκόβας.
«Είμασταν οι πρώτοι που πηγαίναμε στα συμβάντα, ήμασταν η πρώτη ομάδα μοτοσικλετιστών της ΕΛ.ΑΣ., υπήρχε και ομάδα της Τροχαίας, αλλά είχε τελείως διαφορετικές δραστηριότητες από εμάς. Η υπηρεσία ξεκίνησε το 1979 και μέσα σε μια δεκαετία συνάδελφοι βάζανε μέσον για να έρθουν στην ομάδα μας. Για ποιο λόγο; Διότι είμασταν η υπηρεσία που ο πολίτης εμπιστευόταν. Δεν πηγαίναμε με ύφος, αλλά για να βοηθήσουμε τον απλό πολίτη και σιγά σιγά το αναγνώρισε ο κόσμος. Υπήρχε σεβασμός, π.χ. στην Παραλιακή κάνανε τις κόντρες. Πηγαίναμε δύο σταθμοί, δύο δηλαδή μοτοσικλέτες, και μόνο με την παρουσία μας, όλοι έφευγαν από σεβασμό αλλά και από «καλοπροαίρετο» φόβο. Είχε κυκλοφορήσει ότι οι «Ζητάδες» είναι έμπειροι και σωστοί. Τώρα είναι μια κατάσταση εκ διαμέτρου αντίθετη. Δεν υπάρχει σεβασμός και αυτό οφείλεται στο γεγονός πως τα χέρια της αστυνομίας είναι δεμένα, νομίζω. Πλέον φοβούνται οι αστυνομικοί να κάνουν τη δουλειά του «που θα πάω να μπλέξω, θα με μεταθέσουν», σκέφτεται ο αστυνομικός σήμερα. Ο κόσμος έχει χάσει την εμπιστοσύνη του προς την αστυνομία και αυτό, σαν παλιός «Ζητάς», με θλίβει», δηλώνει με πίκρα ο Νίκος Γκόβας.
Η περίπτωση του συγκεκριμένου πρώην πλέον αστυνομικού, είναι ιδιαίτερη με δεδομένο ότι έχει συμμετάσχει σε έναν τεράστιο αριθμό περιστατικών, μερικά από τα οποία έχουν μείνει στην ιστορία. Μεταξύ αυτών, η ένοπλη συμπλοκή που είχε με πασίγνωστο σκληρό κακοποιό, ανώτατο στέλεχος της «Greek Mafia», έξω από ξενοδοχείο στον Πειραιά. 
«Φώναζε με φάγατε, τώρα θα σας φάω και εγώ, πυροβολούσε από εδώ και από εκεί. Νωρίτερα, είχε …φάει την γυναίκα του στο υπόγειο πάρκινγκ του ξενοδοχείου. Οι σφαίρες έπεσαν βροχή», αναφέρει ο κ. Γκόβας, χωρίς να ξεχνά και την περίπτωση του βαρυποινίτη κακοποιού Παναγιώτη Βλαστού. Ο συγκεκριμένος αστυνομικός ήταν ο άνθρωπος που συνέλαβε τον εκ των κορυφαίων ανθρώπων της νύχτας, ο οποίος μέχρι και σήμερα παραμένει στη φυλακή, εξαιτίας εκείνης της σύλληψης: «Είχα άγνοια κινδύνου. Με κάλεσαν στην οδό Μητροπόλεως για καταδίωξη. Δεν γνώριζα ποιον έψαχνα, ίσως και αυτό να έπαιξε ρόλο. Όταν κατάφερα και τον ακινητοποίησα και τον παρέδωσα, μου είπανε ποιος είναι. Ενδεχομένως, όταν γνωρίζεις με ποιον έχεις να κάνεις, εκεί, ίσως να κάνεις και δεύτερες σκέψεις, επειδή γνωρίζεις για το τι είναι ικανός».
Ο Νίκος Γκόβας, όπως εξάλλου και όλοι οι παλιοί συνάδελφοι του, έχει συμμετάσχει σε 100αδες καταδιώξεις, έχει συλλάβει δεκάδες τσαντάκηδες «ωστόσο, η εικόνα που παρουσίαζε το κέντρο της Αθήνας το 1990, το 2000 δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα που αντικρίζεις σήμερα. Τα πράγματα είναι πολύ σκληρά», τονίζει.
Στην ερώτηση πότε αποστρατεύτηκε, ο κ. Γκόβας, αποκάλυψε πως δεν αποστρατεύτηκε, αλλά παραιτήθηκε λίγο νωρίτερα από τον προβλεπόμενο χρόνο: «Παραιτήθηκα γιατί δεν μας βγάζανε έξω, μας είχανε ακίνητους σκοπούς σε πρεσβείες, στο Σύνταγμα κτλ. Ήταν σαν να πιάσεις έναν αετό και να τον κλείνεις σε κλουβί. Έτσι ένιωθα, αφού φυλούσα τους φρουρούς των κτιρίων. Μας είχαν ανενεργούς. Μου λείπει η αστυνομία, θυμάμαι διαρκώς τον εαυτό μου να βρίσκομαι στην υπηρεσία με τους φίλους, να προσφέρουμε στον πολίτη, όμως οι συνθήκες σήμερα δεν σου επιτρέπουν να προσφέρεις», καταλήγει με πόνο ο πρώην αστυνομικός της ομάδας «Ζήτα».
_____________________
* Γιώργος Σόμπολος, Απογευματινή