Προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων που έχασαν αγαπημένους τους.
“Λατρεμένη μου, με ξυπνησες 2 τη νυχτα και μου είπες έχω χάσει τον άνδρα μου και τα παιδιά μου.. Σου είπα ηρέμησε και μην σκέφτεσαι αρνητικά.
Στις 6 το πρωί μου έστειλες μήνυμα και μου είπες “βρέθηκε η κόρη μου πηδησε από το βράχο στη θάλασσα για να σωθεί αλλά σκοτώθηκε στα βράχια”. Είναι η πρωταθλήτρια ποδηλασίας Εβίτα Φυτρου.
Στη συνέχεια μου είπες, “ψάχνω τον γιο μου και τον άνδρα μου”. Ακόμη να τους βρεις, δυστυχώς χρειάζεται DNA ο Θεός να σου δώσει δύναμη να αντεξεις…
Σε αυτή τη φωτιά έχασα πολλούς φίλους ο θεός να ανάπαυση τις ψυχές τους. Φιλη μου, θα είμαι πάντα δυπλα σου σε αγαπώ”, αναφέρει οικογενειακή φίλη, για την επικοινωνία που είχε μαζί της η μητέρα της οικογένειας Βαρβάρα Βουκάκη.
Λιγες ώρες αργότερα μεταξύ των νεκρών στην πύρινη λαίλαπα περιλαμβάνονται τα ονόματα του 54άχρονου Γρηγόρη Φύτρου, πατέρα της οικογένειας και του 11άχρονου γιου τους Ανδρέα Φύτρου, επίσης αθλητή ποδηλασίας.
Η μαρτυρία της Μαρίας Πάτσιου, η οποία πήδηξε στη θάλασσα για να σωθεί και παρέμεινε στο νερό για σχεδόν δυο ώρες, περιγράφει πως το φόρεμα του κοριτσιού είχε πιάσει φωτιά.
«Η φωτιά ξεκίνησε πάνω από εμάς, υπήρχε μόνο ένα ελικόπτερο, μετά ήρθε άλλο ένα, αλλά η φωτιά έφτασε εδώ πολύ γρήγορα. Στο οικόπεδο δεν ξέρω τι έγινε. Είδα μία κοπελίτσα 13 ετών που πήδηξε από το γκρεμό. Καιγόταν, στην απελπισία της πήδηξε. Προφανώς δεν μπορούσε να δει λόγω του καπνού».
Όπως έγινε γνωστό, η πρωταθλήτρια ποδηλασίας της ΑΕΚ, Εβίτα Φύτρου, 14 ετών θεωρούνταν ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα της ποδηλασίας. Μέχρι πέρυσι ανήκε στην Ακαδημία της ΑΕΚ και πήρε μεταγραφή για τον Κρόνο Νίκαιας.
Τα δύο αδέρφια φοιτούσαν στο Αρσάκειο. Με επιστολή του ο πρόεδρος του Εκπαιδευτηρίου, Γεώργιος Μπαμπινιώτης, εξέφρασε τη λύπη και το θρήνο των εκπαιδευτικών για την τραγική απώλεια των δύο μαθητών.
“Μια ασύλληπτη και ανείπωτη τραγωδία!
Δύο μαθητές μας των Αρσακείων και ο πατέρας τους είναι μεταξύ των θυμάτων τής συμφοράς που έπληξε την Αττική. Η Εβίτα, μαθήτρια τής Β΄ Γυμνασίου, και ο αδελφός της Ανδρέας, μαθητής τής Ε΄ Δημοτικού, έχασαν τη ζωή τους με τον πιο τραγικό τρόπο. Η Εβίτα βρήκε τον θάνατο πηδώντας απελπισμένα στον γκρεμό από ψηλά για να σωθεί και ο Ανδρέας απανθρακώθηκε αγκαλιά με τον πατέρα του, δύο από τα 26 απανθρακωθέντα θύματα τής φωτιάς. Όλοι τους (πατέρας και παιδιά) αθλητές τής ποδηλασίας, άριστοι μαθητές τού Αρσακείου Εκάλης (στην Άνοιξη) τα δύο παιδιά, πολύ καλά και ιδιαιτέρως αγαπητά παιδιά, που ξεχώριζαν στο Σχολείο τους. Το ίδιο καλός και αγαπητός και ο τραγικός πατέρας τους.
Πιο τραγική φιγούρα, όμως, η μάννα, που κλήθηκε να αναγνωρίσει το τσακισμένο από την πτώση σώμα τής Εβίτας και το αγνώριστο απανθρακωμένο πτώμα τού Ανδρέα, μαζί με το επίσης απανθρακωμένο πτώμα τού συζύγου της!
Πώς να περιγράψει κανείς μια τέτοια τραγωδία που ξεπερνάει τα όρια τής ανθρώπινης φαντασίας. Η Αρσακειακή Κοινότητα (δάσκαλοι, συμμαθητές, Διοίκηση) θρηνεί τον χαμό μιας (σχεδόν) ολόκληρης οικογένειας των αγαπημένων παιδιών-μαθητών μας που δεν τους άξιζε ένας τόσο άδικος και απάνθρωπος θάνατος.
Αδυνατώ να συλλάβω την τραγωδία αυτή!”