Στις έκτακτες Κρίσεις της ΕΛΑΣ προήχθη στο βαθμό του Ταξιάρχου και τοποθετήθηκε ως Γενικός Περιφερειακός Αστυνομικός Διευθυντής Θεσσαλίας
Ο Ταξίαρχος Αστέριος Μαντζιώκας, είναι “βλάχος” από την Τσαριτσάνη Ελασσόνας και τα λέει όπως τα σκέφτεται. Δε χαρίζεται στα λόγια και του αναγνωρίζεις ότι ξέρει να δουλεύει (με υπομονή και επιμονή μέχρι να βγει η υπόθεση_ και είναι .. “Χωροφύλακας” απ’ τους παλιούς, αν και έχει εισαχθεί στη Σχολή Αστυφυλάκων το 1985- πρώτη χρονιά μετά την ενοποίηση της (Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων) .
Ξεκίνησε από την Λάρισα και ως Διευθυντής υπηρέτησε στην Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Λάρισας, είχε χειριστεί την υπόθεση της “Μαρίας των Ρομά“, είχε διατελέσει ως επικεφαλής του Τμήματος Εγκληματολογικών Ερευνών της Γενικής Περιφερειακής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλίας, και από τον Ιανουάριο του 2017 Υπηρετούσε στη Δ.Α. Φθιώτιδας, ως Διευθυντής.
Με την επίσημη ανακοίνωση της τοποθέτησης και μετακίνησης του στη ΓΑΔΠ, αιστάνθηκε την ανάγκη να ευχαριστήσει τους ανθρώπους που τον στήριξαν κατά την παραμονή του στη Αστυνομική Διεύθυνση.
“Σχεδόν τρία χρόνια στη Λαμία και τη Στερεά Ελλάδα προσπάθησα με όλες μου τις δυνάμεις να είμαι συνεπής στο καθήκον και την αποστολή μου, που είναι η Ασφάλεια των πολιτών και η προστασία της περιουσίας τους. Προσπάθησα επίσης να αναδείξω το ανθρώπινο και φιλικό πρόσωπο της αστυνομίας, προς τους πολίτες. Επίσης προσπάθησα να είμαι δίκαιος με τους συνάδελφους αστυνομικούς, που καθημερινά κάτω από αντίξοες συνθήκες δίνουν το δικό τους αγώνα.
Το αν τα κατάφερα καλά ή όχι, εσείς θα το κρίνετε.
Από την πλευρά μου αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω θερμά, όλους τους εκπροσώπους των Αρχών και των Φορέων για την άψογη συνεργασία, καθώς και τους ανθρώπους των Μέσων Ενημέρωσης, για την αντικειμενική ενημέρωση και ανάδειξη του έργου της ΓΕΠΑΔ Στερεάς.
Ευχαριστώ τους πολίτες για τη συνεργασία και την εμπιστοσύνη στην Ελληνική Αστυνομία.
Ευχαριστώ επίσης όλους τους συναδέλφους αστυνομικούς, για τη στήριξή τους και την εμπιστοσύνη τους.
Ευχαριστώ τους στενούς μου συνεργάτες για τα ατέλειωτα “ξενύχτια – υπερωρίες” και την πολύτιμη βοήθειά τους. Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Αφήνω πίσω καλούς φίλους και πάω να συναντήσω επίσης παλιούς και καλούς φίλους.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ από καρδιάς”.