Η 1η Μάρτη για τα πληρώματα της ΕΛΑΣ και τη ΔΙ.ΑΣ αποτελούν ημέρα μνήμης στους δολοφονημένους σε ενέδρα κακοποιών ΕΦ, Γιώργο Σκυλογιάννη και Γιάννη Ευαγγελινέλη
«Είσαι πάνω στη μηχανή, οδηγείς, ελέγχεις τον δρόμο και παράλληλα παρατηρείς για τυχόν ύποπτες συμπεριφορές. Ξαφνικά ενώ ο ασύρματος διαβιβάζει με ένα συγκεκριμένο – σχεδόν – μονότονο τέμπο, ακούς τον εκφωνητή να ανεβάζει παλμούς και τόνο, σε καλεί ενώ καλεί και σταθμούς που βρίσκονται στην ίδια και σε όμορες περιοχές. Μέχρι να τελειώσει ο εκφωνητής το κάλεσμα των σταθμών, σκέφτεσαι αν είναι ληστεία? Αν είναι πυροβολισμοί? Αν κινδυνεύει κάποιος?
Σε κλάσματα του δευτερολέπτου το Κέντρο σου λέει το μέρος και τον τύπο συμβάντος, το ξέρεις το σημείο αλλά θες επιβεβαίωση, παράλληλα το δεύτερο δίκυκλο σου λέει ότι το συμβάν είναι κοντά σε ένα παλαιότερο που είχαμε πάει. Ο συνοδός επιβεβαίωσε το μέρος και σε δευτερόλεπτα ξεκινάμε αυτή τη φορά με σήμα Γ – φάροι και σειρήνες δηλαδή, για όσους δεν γνωρίζουν.
Αρχίζει η αντισυμβατική οδήγηση, οι παλμοί σε λιγότερο από 30 δευτερόλεπτα από τοτε που σε κάλεσαν έχουν εκτοξευτεί στους 120+. Ακούς το Κέντρο να σε πληροφορεί για την κατάσταση, το συνοδό να σε οδηγεί, προσέχεις τον δρόμο, η σειρήνα σου τρυπάει τα αυτιά, ενώ παράλληλα σκέφτεσαι τι θα συναντήσεις στο σημείο και πως θα αντιδράσεις στα διάφορα σενάρια.
Στην πλειοψηφία των συμβάντων οι σταθμοί θα φτάσουν στο σημείο και θα επιληφθούν. Υπάρχουν όμως και κάποιες φορές που οι σταθμοί δεν θα φτάσουν καν στο σημείο – όπως δεν έφτασαν οι συνάδελφοι το καλοκαίρι στην παραλιακή που πήγαιναν σε συμβάν με φωτιά – ή θα φτάσουν και θα πληρώσουν με “αντίτιμο” την ίδια τους της ζωή όπως ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΕΛΗΣ κ ο ΣΚΥΛΟΓΙΆΝΝΗΣ.ζωή όπως ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΕΛΗΣ κ ο ΣΚΥΛΟΓΙΆΝΝΗΣ.
Την τελευταία δεκαετία για μένα η 1η Μάρτη δεν σηματοδοτεί μόνο την ημερολογιακή έναρξη της Άνοιξης, είναι ημέρα μνήμης για δύο ήρωες αστυνομικούς που δεν βρίσκονται ανάμεσα μας τον ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΕΛΗ κ τον ΣΚΥΛΟΓΙΆΝΝΗ. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει» καταλήγει ο Αστυνομικός Νίκος Μπαλούρδος.