“Τη θέλουμε την Αστυνομία; Και τι Αστυνομία θέλουμε, τελικά;”

Με αφορμή το περιστατικό με την αποχώρηση του πληρώματος περιπολικού της Άμεσης Δράσης στην επίθεση κουκουλοφόρων στον Όμιλο της 24Media. Η οπτική του Αστυνομικού και του πολίτη υπό διαφορετικό πρίσμα παρατήρησης για το ίδιο περιστατικό.

Γράφει η Νάντια Αλεξίου

Από το Nantiareport.gr σχολιάσαμε την “αποχώρηση” του περιπολικού και του πληρώματος που επέβαινε και είχε διατεθεί σε Υπηρεσία Μέτρων Τάξης. Ωστόσο οφείλουμε να επισημάνουμε δύο σημεία, την οπτική της Αστυνομικής παρατήρησης και την αποτίμηση  του πολίτη στο ίδιο περιστατικό.

Για τους Αστυνομικούς που βρίσκονται την τελευταία διετία μόνιμα σε θέση “παθητικής ανοχής” και “αδυνατούν” να ανταποκριθούν στις επιχειρησιακές τακτικές- όπως προβλέπεται- καθώς οι εντολές που λαμβάνουν τους καθιστούν στατικές δυνάμεις καταργώντας τον επιχειρησιακό τους ρόλο, οι συνάδελφοί τους ενήργησαν απόλυτα προβλεπόμενα. Καθώς σε οποιαδήποτε άλλη αντίδραση τα αποτελέσματα θα ήταν απρόβλεπτα και θα παρέπεμπαν τους δύο Αστυνομικούς σε ΕΔΕ αν όχι διαθεσιμότητα.

Το Νομικό πλαίσιο ενώ επιτρέπει τη χρήση όπλου- πυρά εκφοβισμού- προϋποθέτει την πρόβλεψη από τους Αστυνομικούς της “ασφαλούς” κατάληξης της βολίδες, κατάσταση εκ των πραγμάτων .. απρόβλεπτη. Επίσης σε κατοικημένη περιοχή δεν ενδείκνυται η χρήση οπλισμού από τους Αστυνομικούς για την προστασία της ατομικής τους ασφάλειας ενω δεν διατίθενται υλικά- κρότου λάμψης ή taser (τεϊζερ) – όπως σε Αστυνομίες άλλων Ευρωπαϊκών χωρών καθιστώντας τους ενστόλους σε δυσμενή θέση .

Στην οπτική ωστόσο του πολίτη η εικόνα του δίχρωμου περιπολικού και των δύο Αστυνομικών της Άμεσης Δράσης να απομακρύνονται από τον υπαίθριο χώρο στάθμευσης του Μιντιακου Ομίλου, στην εμφάνιση της μοτοπορείας προκαλεί αρνητικά σχόλια. Επικριτικά για το πλήρωμα και την ΕΛ.ΑΣ. και έκφραση ανησυχίας και φόβου για την ασφάλεια του ιδίου και της οικογένειάς του.

“Αν η Αστυνομία φεύγει στην εμφάνιση κουκουλοφόρων, ποιός προστατεύει τον πολίτη; Η Προστασία του Πολίτη “εκχωρείται” από την ίδια την Πολιτεία σε αυτόκλητες οργανωμένες ομάδες, τις οποίες καταδικάζει φραστικά ωστόσο δεν προβαίνει σε εντολές που θα επιτρέψει τη σύλληψή τους;” μεραξυ αλλων οι σκεψεις που διατυπώνονται από τους πολίτες.

Ίσως και να ειναι από τις λίγες περιπτώσεις που λανθασμένα επιρρίπτουμε ευθύνες στους Αστυνομικούς καθώς η ευθύνη βαραίνει την πολιτική και φυσική ηγεσία του Σώματος, για όλες τις εντολές και τις πρακτικές που έχουν διαβιβαστεί στα πληρώματα και τους καθιστούν Ομάδες επιτήρησης και διαχείρισης περιαστικών καταργώντας το ρόλο τους.. ως Αστυνομικούς .

Να αποφασίσουμε όμως….

Τελικά τη θέλουμε την Αστυνομία; (και αν ναι).. Τι Αστυνομία θέλουμε;..