Από τον δακτυλοσκοπικό έλεγχος στο Νεκροτομείο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών, ταυτοποιήθηκε μετά θάνατον, ο καταζητούμενος επί δύο δεκαετίες Ηλίας Μαζαράκης επονομαζόμενος ως «γιατρός»
Το πτώμα του 59άχρονου άνδρα μεταφέρθηκε (22/12) με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ από τη Νέα Σμύρνη στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο. Τα στοιχεία κατά την εισαγωγή του, τον ανέφεραν ως Άκη Τασιούλα, αλλά προέκυψε ότι είναι πλαστά. Ωστόσο ο ίδιος ζήτησε αν τογ συμβεί το οτιδήποτε να επικοινωνήσουν με τη παιδική τους φίλη, δικηγόρο όπως κι έγινε. Μετά από λίγες ώρες, απεβίωσε και το πτώμα του από το Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών, μεταφέρθηκε για νεκροτομή στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία Αθηνών. Κατά την εξακρίβωση στοιχείων του, προέκυψε η ταυτότητα του 59άχρονου Ηλία Μαζαράκη, οποίος για εικοσιτρία χρόνια ήταν καταζητούμενος στη λίστα της InterPol.
Ο ιατροδικαστής κατά τη διενέργεια της νεκροτομής, απέδωσε το θάνατό του σε παθολογικά αίτια, από κίρρωση του ήπατος σε τελικό στάδιο. Το πτώμα του Ηλία Μαζαράκη παρέλαβε από το γραφείο εργολάβου κηδειών, η δικηγόρος φίλη του, καθώς άλλοι συγγένειες δεν υπάρχουν .
Για τις Ελληνικές Διωκτικές Αρχές, ο διαβόητος «γιατρός», ήταν καταζητούμενος για την βίαιη δολοφονία του Γιώργου Νικολαΐδη και της συνεργάτιδάς του Σούλας Καλαθάκη, το Νοέμβριο του 1997, για τους οποίους είχε δηλωθεί εξαφάνιση από του οικείους τους.
Ποιος ήταν ο «γιατρός» Ηλίας Μαζαράκης
Το προσωνύμιο «γιατρός» ή «Ιταλός» δεν ήταν τυχαίο, για τον Ηλία Μαζαράκη, καθώς είχε σπουδάσει Ιατρική στην Ιταλία το 1985.
Ο διαβόητος «γιατρός», είχε καταδικαστεί για τη δολοφονία του παππού του Στυλιανού Δούκα και της θείας του Ευτυχίας Δούκα, στην Κέρκυρα το Φεβρουάριο του 1985 , σε αντιδικία για τα κληρονομικά. Τρία χρόνια αργότερα, καταδικάστηκε σε δις ισόβια από το Μεικτό Ορκωτό Κακουργοδικείο Κέρκυρας. Ο Ηλίας Μαζαράκης, μεταφέρθηκε στις φυλακές Αλικαρνασσού όπου γνωρίστηκε με τον -τότε- 32χρονο Θεόδωρο Κράλλη.
Ο Θεόδωρος Κράλλης, μετέπειτα κατηγορούμενο για την απαγωγή και τη δολοφονία του ζεύγους Νικολαΐδη- Καλαθάκη, εξέτιε ποινή πολυετούς κάθειρξης για κλοπές αυτοκινήτων και εκβιάσεις των ιδιοκτητών τους, ωστόσο με νομικούς χειρισμούς, πέτυχε τη διακοπή της ποινής του, τον Αύγουστο του 1997.
Ο Ηλίας Μαζαράκης, στις 6 Σεπτεμβρίου 1997, παραβίασε την πενθήμερη άδειά του από τις Φυλακές Αλικαρνασσού και κρίθηκε φυγόποινος. Το Νοέμβριο του 1997, συμμετέχει στην απαγωγή και διπλή δολοφονία του 46άχρονου επιχειρηματία κύριου μετόχου της εταιρείας βιομηχανικών ειδών «Πετροχέμκα», Γιώργου Νικολαΐδη και της 23άχρονης συντρόφου του Σούλας Καλαθάκη. Το ζευγάρι είχε εξαφανιστεί από το απόγευμα της 28ης Νοεμβρίου 1997, μετά από συνάντηση με φίλο του επιχειρηματία.
Την 1η Δεκεμβρίου 1997 η μητέρα της Σούλας Καλαθάκη δήλωσε την εξαφάνισή της στο Αστυνομικό Τμήμα Άνω Πατησίων. Και δύο ημέρες αργότερα ο πατέρας του Γιώργου Νικολαΐδη, κατέθεσε επιπλέον μήνυση κατ’ αγνώστων, για τη διάρρηξη στο διαμέρισμά του, στην οδό Αγίας Λαύρας, με τους δράστες να έχουν κλέψει μετοχές της εταιρείας του και επιταγές πελατών. Η απόπειρα εξαργύρωσης τριών κλεμμένων επιταγών συνολικού ύψους 34.500.000 δραχμών, υπέδειξε την εμπλοκή του Παναγιώτη Κράμπη, ενώ στην αγορά άρχισαν να εξαργυρώνονται οι κλεμμένες επιταγές και να γίνονται αγορές με τις πιστωτικές κάρτες του επιχειρηματία. Όπως προκύπτει από σειρά μαρτυριών, ο Θεόδωρος Κράλλη δολοφόνησε τον Γιώργο Νικολαϊδη και την Σούλα Καλαθάκη, παρουσία του «εμπνευστή» του σχεδίου, Τάσου Κράμπη και του «γιατρού» Ηλία Μαζαράκη – τότε- ηλικίας 37ετών , στον οποίο καταθέσεις απέδιδαν φυσική αυτουργία .
Μετά από 5 μήνες, στις 8 Μαΐου 1998 στο Σέσι Γραμματικού βοσκός εντόπισε το πτώμα γυναίκας σε αποσύνθεση. Από εξέταση DNA, ταυτοποιήθηκε ότι ανήκε στη Σούλα Καλαθάκη. Τρεις ημέρες αργότερα εντόπισαν και το πτώμα του Γιώργου Νικολαΐδη. Τα χέρια του ήταν δεμένα στους καρπούς και το στόμα του φιμωμένο με ύφασμα. Ο ιατροδικαστής Χρήστος Λευκίδης απέδωσε το θάνατό του στο τραύμα που εντόπισε στο κεφάλι, πιθανόν λοστό. Ενώ η πολυτελής “BMW” του Γιώργου Νικολαΐδη είχε εντοπισθεί στην Κηφισιά, και ήτα το τελευταίο σημείο αναφοράς εν ζωή, για το αχώριστο ζευγάρι.
Ενώ ο Ηλίας Μαζαράκης ήταν φυγόδικος καταζητείτο στο εξωτερικό και για σωρεία άλλων βαρύτατων εγκληματικών ενεργειών. Ο Θεόδωρος Κράλλης, στη συνέχεια είχε διαφύγει στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας ενώ παραδόθηκε το Φεβρουάριο του 2001 στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, για να αποδείξει, όπως υποστήριξε , ότι δεν είχε εμπλοκή στη διπλή δολοφονία και απαγωγή. Το Σεπτέμβριο του ίδιου χρόνου συλλαμβάνεται στο Λονδίνο και εκδίδεται στην Ελλάδα και ο Παναγιώτης Κράμπης. Ενώ η Ασφάλεια προχώρησε και στη σύλληψη του -τότε- 33χρονου ιδιωτικού υπαλλήλου Μάριου Ασημάκη, ο οποίος είχε αναλάβει την έκδοση πλαστού διαβατηρίου στον Κράμπη για να διαφύγει στην Ιταλία μέσω Πάτρας μαζί με την σύντροφό του, την -τότε – 40χρονη δασκάλα κλασσικού χορού από τη Θεσσαλονίκη Μαρία Χωραϊτουυ. Σύμφωνα με το παραπεμπτικό βούλευμα, στόχος των δραστών ήταν η τεράστια περιουσία του Γιώργου Νικολαΐδη.
Το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών μετά από ακροαματική διαδικασία έξι μηνών, καταδίκασε τον Ιούλιο του 2002 σε δύο φορές ισόβια και επιπλέον κάθειρξη 25 ετών τον Παναγιώτη Κράμπη, ο οποίος κρίθηκε ένοχος ως ηθικός αυτουργός στις δύο ανθρωποκτονίες, αλλά και για σωρεία άλλων αδικημάτων, μεταξύ των οποίων αρπαγή, εκβίαση, απάτη και πλαστογραφία. Σε κάθειρξη 25 ετών με το ελαφρυντικό της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη καταδικάστηκε ο Μάριος Ασημάκης, ο οποίος κρίθηκε ένοχος για άμεση συνέργεια στις δύο ανθρωποκτονίες, καθώς επίσης απαγωγή και εκβίαση από κοινού με τον Παναγιώτη Κράμπη και τον Ηλία Μαζαράκη. Για το διαβόητο «γιατρό» η δικογραφία διαχωρίστηκε κατηγορήθηκε για τη διπλή δολοφονία αλλά καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης εννιά μηνών για παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία. Ο Ηλίας Μαζαράκης, ήταν απών κατά τη διάρκεια της δίκης και δικάστηκε μόνο για τα πλημμελήματα . Ο Θεόδωρος Κράλλης καταδικάστηκε για απλή συνέργεια σε πλαστογραφία, σε εξαγοράσιμη ποινή φυλάκισης 3 μηνών. Ενώ το ΜΟΔ Αθηνών, απάλλαξε τους υπόλοιπους κατηγορούμενους.
Ο Παναγιώτης Κράμπης και ο Μάριος Ασημάκης, άσκησαν έφεση και η υπόθεση εκδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό, τον Απρίλιο του 2005, στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, σύμφωνα με την Εισαγγελική πρόταση.
Εκείνη την εποχή υπήρχε η πεποίθηση ότι ο «γιατρός» αναχώρησε για Ολλανδία και ακολούθως για Νότιο Αμερική, στο Καράκας της Βενεζουέλας. Ωστόσο καμία από τις εκτιμήσεις δεν αποδείχτηκε.