Με γνώση της πρακτικής Σκοποβολής και της τακτικής Σκοποβολής μάχης, στο ερώτημα που τίθεται και κατά καιρούς επανέρχεται, παραθέτει με λόγο και επιχειρηματολογία την προσωπική του κρίση
Από την εμπειρία που έχει αποκομίσει στα πεδία βολής και σε επιχειρησιακή ανταπόκριση ο Δ.Μ αναφέρεται στις εμπειρίες του, «Τελευταια εχει “ανεβει” παλι το θεμα πρακτικη σκοποβολη vs τακτικη/σκοποβολη μαχης. Ακουγονται αστεια επιχειρηματα κι απ τις δυο πλευρες τα οποια αλλοτε ειναι απλα αφελη, απο ανθρωπους που τα πιστευουν -ή το προσπαθουν – κι αλλοτε απλα προσπαθουν να καλυψουν την ανεπαρκεια του ομιλουντος.
“Δεν κανω πρακτικη σκοποβολη, εγω ειμαι tactical” λεει ο αλλος, “Επιχειρω”. “Θα μου χαλασει την κινησιολογια, τις τακτικες” κλπ. Βεβαια ο ιδιος ανθρωπος εχει (συνηθως) ατομικη τακτικη κατω του 5 με αριστα το 10, τραβαει το οπλο απ την θηκη σε πανω απο 3″, σε διπλες τριπλες βολες, οι δυο πανε εκτος στοχου κλπ.
Σας ενημερωνω οτι σε οποιο σοβαρο σεμιναριο/σχολειο εχω παει εκτος Ελλαδος, το πρωτο πραγμα που εξεταζουν ειναι η ατομικη τακτικη και μαλιστα στα πιο προχωρημενου επιπεδου εχει τεστ ΚΑΙ στην αρχη του σεμιναριου στο οποιο αν κοπεις αποχωρεις. “We build tacticians, not shooters” (σ.σ “Εκπαιδεύομαι επιχειρησιακούς σκοπευτές όχι σκοποβόλους”) οπως λενε.
Επισης πολλοι απ’αυτους που λενε για cqb-μαχες κλπ. δεν εχουν βρεθει ΠΟΤΕ σε επικινδυνη ζωνη- ποσο μαλλον σε εμπολεμη- δεν εχουν μπει ποτε σε σπιτι σπαζοντας πορτα ή δεν εχουν σημαδεψει ανθρωπο με οπλο. Κοινως λενε οτι φανταζονται οτι συμβαινει ή οτι ακουσαν σε καποιο σεμιναριο EXPERT COMBAT DIVER στη στερια.
Απ την αλλη πλευρα φυσικα εχουμε τους αθλητες σκοποβολης οι οποιοι εχουν μπερδεψει ενα αθλημα – οπως η πυγμαχια, το τριαθλο κλπ. – με καταστασεις ζωης και θανατου. Και φανταζονται οτι επειδη πυροβολουν γρηγορα χαρτονακια και μεταλλακια εχουν την διανοητικη προετοιμασια, την ψυχικη δυναμη και την ετοιμοτητα να αντιδρασουν σε ενοπλη απειλη και πολυ περισσοτερο να πυροβολησουν ανθρωπο.
Κατα τη γνωμη μου οσο ικανος ειναι ο οδηγος καρτ να κανει καταδειξη σε αστικο περιβάλλον, περνωντας συριζα απο ηλικιωμένους και παιδακια, εχοντας στο μυαλο του οτι αν σκοτωσει καποιον θα βρεθει “στη ψειρου”, ενω παραλληλα διατηρει οπτικη επαφη με το οχημα εμπρος αλλα και ικανη αποσταση ωστε να εχει χρονο αντιδρασης, αλλο τοσο ικανος ειναι και ο αθλητης πρακτικης σκοποβολης να ληξει μια ληστεια. Να μην πουμε τι θα συμβει αν αρχισει να τρεχει με αδειο οπλο μπροστα απο ανοιχτες πορτες. Μην μπερδευουμε τις ελεγχομενες συνθηκες ενος σταδιου με ενα πεδιο μαχης. Ή οπως ελεγε ο William Petty “I never lost a gunfight to a cardboard target” (σσ. ” Ποτέ δεν έχασα μια ένοπλη συμπλοκή με έναν στόχο από χαρτόνι”).
Το καθε αθλημα εχει την χρηστικοτητα του και ολα βοηθουν στην πληροτητα ενος μαχητη, και η δεινη σκοπευτικη ικανοτητα, και η ταχυτητα και οι πολεμικες τεχνες αλλα ο μαχητης ειναι συνολο και το να τραβας γρηγορα τ’οπλο σου σε 0.90sec απο την ειδικη θηκη σου αλλα να εισαι 140 κιλα, σιγουρα δε σε κανει μαχητη. Πρεπει να εχεις κανει και τα δυο για να εχεις αποψη και μαλιστα σε υψηλο επιπεδο, ισχυριζεται ενας φιλος μου. Δε ξερω σε τι επιπεδο τα εχω κανει, παντως σιγουρα εχω ασχοληθει και αυτη ηταν η αποψη μου».