Η μητέρα της Μυρτούς, Μαίρη Κωτρότσου, εννέα χρόνια μετά, βρίσκεται δίπλα στην κόρη της και σε ανάρτησή της, κανει απολογισμό ανήμερα της τραγικής ανάμνησης εκείνης της 22ας Ιουλίου 2012
Ηταν το καλοκαίρι του 2012, όταν η έφηβη τότε Μυρτώ με τη μητέρα και τη μεγαλύτερη αδελφή της έκαναν τις διακοπές τους στην Πάρο. Στις 22 Ιουλίου του 2012, εντοπίσθηκε ημίγυμνη, χτυπημένη και σε κώμα, σε παραλία Τσαγδάκια της Πάρου. Δράστης της βιαιης επίθεσης ο Πακιστανό λαθρομετανάστης Αχμετ Βακαζ, της επιτέθηκε και να την κακοποίησε σεξουαλικά ενω την εγκατέλειψε αναίσθητη στα βράχια στην παραλία Τσαγδάκια.
Η μητέρα της εννέα χρόνια- σήμερα- παραθέτει την ανησυχία της και τις σκέψεις της.
«Μυρτω μου
9 χρονια… πέρασαν απο εκείνη την μέρα που σε είδα να περπατάς για τελευταία φορα.
9 χρονια… πέρασαν και δεν άκουσα την φωνή σου που τιτίβιζε ασταμάτητα.
9 χρονια… που εισαι καθηλωμένη σε ενα κρεβατι η ενα ΚΑΡΟΤΣΙ. Χωρις να μιλάς να περπατάς. Μονο Κοιτάς και γελάς μ αυτο το χαμογελο που ειναι ο κόσμος μου όλος
9 χρονια… νοσοκομείων,χειρουργιων, θεραπειών,και ασταμάτητων πονων ακομη και σημερα
9 χρονια…που δεν ζεις την ζωη σου οπως οι συνομήλικοι σου, μονο παρακολουθείς και καταλαβαίνεις
9 χρονια… που τρέχω σε οποίο γιατρο μου πουν ότι μπορει να κάνει κατι. Σε καθε θεραπευτή για οποιαδηποτε θεραπεία. Που διαβάζω οτι μπορει να εχει παρουσιαστεί στον ιατρικό τομέα και εχει σχεςη με τον εγκέφαλο. Σε Ελλάδα και εξωτερικο.
9 χρονια… που προσεύχομαι και ελπίζω σε ενα θαύμα απο τον Θεό γιατι δεν μου έμεινε και τιποτε αλλο να κάνω τιποτε αλλο να περιμένω.
9 χρονια… που ο απλος κόσμος με ρωτάει για την πορεία της υγειας σου και δεν ξερω τι να απαντησω.
9 χρονια… πόνου και στεναχώριας για την ζωη που δεν θα ζήσεις . Οχι για εμενα για εσένα και μονο.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ απο το Κρατος να αναλάβει την ΕΥΘΥΝΗ, γι αυτο που σου συνέβη, γιατι δεν ήταν ατυχημα, δεν ηταν τροχαίο!
Ήταν δολοφονική ενέργεια από κάποιον που εισελθε στην πατρίδα σου χωρίς κανείς να τον ελέγξει!
Το πιο τραγικό ειναι ότι κάποτε ευχόμουν να μην υπάρξει αλλη Μυρτω και σήμερα ήδη έχουν υπάρξει μια Ζωη, μια Ελενη, μια Κάρολαιν μια Γαρυφαλλια.
Με ΤΡΟΜΑΖΕΙ ως μητέρα το αύριο.
Όσο Ζω θα αγωνιζομαι για σένα, θα είμαι η φωνή σου, μετά τι..»