Ένας νόμος γραμμένος κυριολεκτικά στο πόδι,που ειλικρινά απορώ αν δικαιούμαστε δέκα χρόνια μετά να του καταλογίζουμε μόνο επιπολαιότητα ή προχειρότητα.
Ένας νόμος που στην αρχική του τουλάχιστον εφαρμογή, δέχθηκε πολλές απανωτές δικαστικές σφαλιάρες , δικαιώνοντας συναδέλφους Ανθυπαστυνόμους για το προφανές.
Στην συνέχεια όμως,ανέλπιστα,την θέση των θετικών αποφάσεων πήραν απανωτές αρνητικές αποφάσεις ΟΛΩΝ των τμημάτων του Διοικ.Εφετείου,ακόμη ακόμη και όταν οι εισηγήσεις στην διαδικασία,ήτανε θετικές!! Περίεργο…�Αξιοπερίεργο, θα έλεγε κανείς, και αξιομνημόνευτο, αποφάσεις της δικαιοσύνης να είναι τόσο αντιφατικές για ένα τόσο ξεκάθαρο ζήτημα, όπου η ουσία του είναι ΑΚΡΙΒΩΣ Η ΙΔΙΑ, είτε για τους συγκυριακά ” δικαιωμένους ” συναδέλφους,είτε για κάποιους διαχρονικά “άτυχους “, αφού η δικαιοσύνη, που ήτανε η μόνη λογική ελπίδα τους, τους “πρόδωσε” με αποφάσεις αν μη τι άλλο…διχαστικές.Ακόμη και το ΣΤΕ,δήλωσε αναρμόδιο να δικάσει επί διοικητικής διαφοράς και έδειχνε ως αρμόδιο και υπεύθυνο το Υπουργείο μας, που αρνείται χρόνια τώρα να δεχθεί και να νομοθετήσει το αυτονόητο! Αρνείται δηλαδή να δεχθεί, ότι με την ανοχή του,ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ και διαιωνίζει μια μέγιστη υπηρεσιακή ανωμαλία…�Η καταστρατήγηση της ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ, δεν έχει προηγούμενο πιστεύω,τόσο στα ελληνικά αστυνομικά δρώμενα, όσο και παγκοσμίως,πολύ πιθανόν, με μοναδική εξαίρεση στην “ΛΑΜΨΗ” του κ.Φώσκολου.�Οφείλω να ξεκαθαρίσω λίγο την θέση μου και υποχρεούμαι να εξηγήσω σε όλους ότι το μεγαλύτερο ,κατά την προσωπική μου άποψη,ζήτημα με τους Ανθυπαστυνόμους, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ το θέμα της ανέλιξης τους και το πότε θα φτάσουν στον ” πολυπόθητο ” βαθμό του Υπαστυνόμου Β’ ή Α’ ( όπως προκατειλημμένα περνάει στην σκέψη των περισσοτέρων ) αλλά είναι ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΩ ΑΠ’ΟΛΑ ζήτημα ΑΡΧΩΝ και ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ.�Δεν νοείται νεότερος σου,χωρίς κανένα αξιοκρατικό κριτήριο, να καθίσταται αρχαιότερος σου,με μόνο κριτήριο τον χρόνο συμπλήρωσης υπηρεσίας συνολικά στο Σώμα και όχι τον χρόνο κτίσεως και των χρόνων παραμονής στον βαθμό.Έτσι έχουμε σήμερα Υπαστυνόμους που μείνανε στον βαθμό του Ανθυπαστυνόμου από 1(!) έως …11 χρόνια…!!!�Αν γινόταν αυτό στους Αξιωματικούς τι θα γινόταν;;;Η απάντηση είναι πολύ απλή…�Δεν θα γινόταν.ΠΟΤΕ.�Έτσι λοιπόν,σε μια μέρα (ή νύχτα) ο διατάσσων, καθίσταται διατασσόμενος και μια άλλη μέρα-άν του τύχει να κερδίσει καμιά αγωγή-“λοτταρία”- θα ξαναπάρει την θέση στην επετηρίδα που του ανήκει.Αν αυτό δεν είναι υπηρεσιακή-διοικητική ανωμαλία,τότε ποιό και τί ακριβώς είναι;;;�Εγώ πάντως αν είμουνα στην θέση του Υπουργείου μας,κάθε χρόνο, θα ντρεπόμουνα,όλο και πιο πολύ.Και μην βιαστεί κανείς να χαρακτηρίσει τους συναδέλφους που διεκδικούν το ΔΙΚΑΙΟ, ως γραφικούς και κομπλεξικούς ή άλλα τσιτάτα που διαβάζω κατά καιρούς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και όχι μόνο,διότι αγαπητοί μου, μόλις “βιαστεί” κατ’ αυτόν τον τρόπο η προσπάθεία σου να ανελιχθείς δίκαια και φυσιολογικά ( και μιας και το υφιστάμενο σύστημα, είναι καθαρά ιεραρχικό… καλό θα ήτανε μεταξύ μας,τουλάχιστον,σε τέτοια θέματα να υπάρχει αν μη τι άλλο ειλικρίνεια )· κι ενώ συγχρόνως στραπατσάρεται επανειλημμένα και η αξιοπρέπειά σου, όταν νεότεροί σου ” πηδάνε ” δύο βαθμούς μέσα σε ελάχιστο χρόνο….-γιατί το σύστημα έτσι απλά και ανερυθρίαστα το επιτρέπει-…τότε σε ποιά ακριβώς αξιοκρατική Αστυνομία να πιστέψεις;;; Πώς είναι ανθρωπίνως δυνατόν να το χωνέψεις ΚΑΙ αυτό;;;�Το ζήτημα αυτό, έπρεπε να είχε λυθεί…ΧΘΕΣ!ΠΑΡΑΠΡΟΧΘΕΣ!!!�Δυστυχώς όμως σέρνεται για χρόνια,με προτάσεις επί προτάσεων για μερική άρση της αδικίας ή μερικής αποκατάστασης ορισμένων αλλά δυστυχέστατα κανένα προηγούμενο προεδρείο της ΠΟΑΣΥ ή της ΠΟΑΞΙΑ δεν ασχολήθηκε ΣΟΒΑΡΑ, ΥΠΕΥΘΥΝΑ,ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΑ με το θέμα. Για πρώτη φορά, οι ομοσπονδίες μας, αλλά και η Ένωση Αθηνών,με συντεταγμένο τρόπο, με δημιουργία επιτροπών και μελέτη κάποιων προτάσεων προσπαθούνε να δώσουνε μια λύση στο όλο θέμα.Το κοινό ερώτημα, βέβαια,όλων των συναδέλφων που βιώνουν αυτήν την κατάσταση είναι αν η λύση αυτή θα εξαλείψει τις ήδη υφιστάμενες αδικίες και ανισότητες.Η απάντηση είναι απ’ότι φαίνεται όχι· και αυτό διότι όσο κι αν υπάρχει πολύ καλή πρόθεση προκειμένου να σταματήσει η αδικία,η πρόταση προσανατολίζεται στο να επιλύσει μελλοντικά και επί μέρους κυρίως το ζήτημα, με καθόλα όμως δυσμενή τρόπο για όσους αδικήθηκαν, αφού δεν τους αποκαθιστά επί της ουσίας και με τα σημερινά δεδομένα,τους εγκλωβίζει μια για πάντα να αποδεχθούν την ιεραρχική ανωμαλία.�Και ως γνωστόν ότι δεν έτυχε…μάλλον πέτυχε!�Ένας ακόμη βασικός στόχος είναι συνάμα και ο περιορισμός της βιομηχανίας των αγωγών και θα πρέπει να γίνει παραπάνω από κατανοητό σε πολιτική και φυσική ηγεσία ότι τέτοιες ” πληγές ” θα μένουν για πάντα ανοιχτές, με ότι αυτό συνεπάγεται,αν δεν δίνεται ΟΡΙΣΤΙΚΗ και ΔΙΚΑΙΗ λύση.�Ποιά θα ήταν λοιπόν μια απόλυτα δίκαιη λύση;;; Η μαύρη αλήθεια είναι πως δύσκολα,πάρα πολύ δύσκολα,θα δοθεί, κι αυτό γιατί θέλει πραγματικά μεγάλη αποφασιστικότητα,θάρρος αλλά το κυριότερο βαθιά αίσθηση περί απονομής της δικαιοσύνης και είναι ΜΙΑ και μόνο μία (εκτός αν έχει κάποιος να προτείνει κάτι καλύτερο).�ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ των αδικηθέντων,έστω όταν θα φτάνουν στον βαθμό του Υ\Β’ ή του Υ\Α’ αντίστοιχα,και για να διευκολυνθεί το Υπουργείο μας και ο προϋπολογισμός του Κράτους, χωρίς να αξιωθεί κάποιο οικονομικό όφελος διεκδικώντας προηγούμενες βαθμολογικές διαφορές.Ένα άλλοθι μείον λοιπόν.�Έτσι μόνο θα υπάρξει ορθή αποκατάσταση της επετηρίδας,εξομάλυνση,δικαιοσύνη και θα δωθεί ένα άμεσο τέλος στις δικαστικές προσφυγές.Των Ανθυπαστυνόμων τουλάχιστον…�Υπάρχουν οι σειρές στην επετηρίδα, με την πρώτη σειρά Ανθυπαστυνόμων που αδικήθηκε να είναι αυτή της 30\10\2007 και από εκεί και πέρα σχετικά εύκολα μπορούμε να βρούμε επιτέλους μια άκρη. Και θερμή παράκληση,να μη μου αντιπαραθέσετε μερικοί,ότι θα ” αδικηθούν ” εκ νέου οι αρχαιότεροι αυτή τη στιγμή Υ\Β’ & Υ\Α’ του Ν.3686/2008,οι οποίοι ήτανε νεότεροι αυτών που θα γίνουν αρχαιότεροι τους αναδρομικά, και θα καταστούν τώρα αυτοί με την σειρά τους νεότεροι των ομοιόβαθμων τους … ( δεν πιστεύω να μπερδευτήκατε;;;;; ) και ότι θα έχουμε νέες αγωγές των “νεο”θιγομένων, γιατί όταν αποδέχεσαι ή έστω βολεύεσαι στην συγκυριακή ανωμαλία ( έστω “και με τον νόμο” ) τότε δεν πρέπει να έχεις επ ουδενί λόγω,το ηθικό τουλάχιστον έρισμα να αντιδράσεις, αν και εφόσον ” θα γυρίσει ο τροχός…”,με άλλο νόμο.�Χαριτολογώντας,θα μου επιτρέψετε,να κλείσω με μιά επίκαιρη προτροπή,προς διαφόρους παραλήπτες,ανεξαρτήτου βαθμού ή θέσης. Θα σέβεστε….
_____
* Αρθρο του Αντιπροσώπου ΕΝΑΣΥΑ, Γιωργου ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ, πρόσφατα δημοσιευει η εφημερίδα της Ένωσης Αστυνομικών Αττικής.