Άρθρο γνώμης* στην εφημερίδα “Δημοκρατία”
Ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Μπογδάνος κατέθεσε ερώτηση ζητώντας την κατάργηση της μπούρκας και του νικάμπ που αφήνει μόνο τα μάτια ακάλυπτα, θέτοντας θέματα δημόσιας ασφάλειας και παραβίασης των δικαιωμάτων των γυναικών. Αμέσως βγήκαν οι ισλαμολάγνοι να υπερασπιστούν το δικαίωμα της γυναίκας στην μπούργκα. «Είναι επιλογή τους» λένε.
Είναι επιλογή και ανθρώπινο δικαίωμα να φοράει μία γυναίκα μπούργκα και νικάμπ, να είναι κουκουλωμένη από πάνω μέχρι κάτω με ρούχο που θυμίζει σάβανο; Όχι βέβαια. Οι επαγγελματίες αλληλέγγυοι ωστόσο διαφωνούν. «Δεν γίνεται να εμποδίζεται η ελευθερία της γυναίκας» λένε. Το να σε σβήνουν ως πρόσωπο, ως άνθρωπο, ως γυναίκα, γιατί έτσι επιβάλλει το Ισλάμ, είναι κάποιο είδος ελευθερίας που προφανώς εμείς οι δυτικές δεν κατανοούμε. Το να σε αντιμετωπίζουν σαν αντικείμενο με πόδια και να σου επιβάλλουν να κυκλοφορείς σαν φάντασμα είναι ένα ανθρώπινο δικαίωμα. Από μία άποψη είναι, αλλά δεν είναι γυναικείο ανθρώπινο δικαίωμα, αλλά αντρικό. Είναι το δικαίωμα που δίνει το Ισλάμ στον αρσενικό πληθυσμό να βασανίσει, να ταπεινώσει και να υποτάξει τις γυναίκες. Όλες αυτές οι μαυροφορεμένες κυρίως, οι μαντηλοφορούσες, οι κουκουλωμένες, υποτίθεται ότι φεύγουν από τις χώρες τους γιατί καταπιέζονται. Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει γιατί εξακολουθούν να φορούν τα σύμβολα της καταπίεσής τους και στην Ευρώπη της ελευθερίας και της ισότητας των φύλων; Μήπως γιατί φοβούνται; Μήπως γιατί τελικά δεν είναι επιλογή, αλλά επιβολή. Θα πρέπει να έχεις κάποιο πρόβλημα για να επιλέξεις να ντύνεσαι με ένα ύφασμα από πάνω μέχρι κάτω, να κρύβεις όλο σου το πρόσωπο, να «εξαφανίζεσαι» ως άτομο από τον δημόσιο χώρο.
Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γαλλία και το Βέλγιο, όπου η μπούργκα και το νικάμπ απαγορεύονται, οι μουσουλμάνες διαμαρτυρήθηκαν. Έφτασαν μάλιστα μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπου ισχυρίστηκαν ότι η απόφαση αυτή προσβάλλει την προσωπικότητά τους, καθώς έτσι παραβιάζεται η ιδιωτική τους ζωή. Το δικαστήριο ωστόσο έκρινε πως η απαγόρευση της μπούργκας και του νικάμπ ήταν νομιμότατη, καθώς στοχεύει στην προστασία της ελευθερίας και των δικαιωμάτων του άλλου. Όπου ο «άλλος» είμαστε εν προκειμένω οι γηγενείς Ευρωπαίοι που δεν συνηθίζουμε ούτε να κρύβουμε τις γυναίκες ούτε να τις υποτιμάμε. Είναι το κοινωνικό σύνολο, όπου δεν μπορεί να τίθεται σε κίνδυνο η ασφάλειά του από ανθρώπους με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά. Είναι οι ευρωπαϊκοί λαοί που δεν μπορούν να υποχωρήσουν στα κεκτημένα τους για τον λόγο ότι το Ισλάμ δεν μπορεί να ξεπεράσει τον δικό του Μεσαίωνα.
Ούτε δικαίωμα ούτε επιλογή λοιπόν. Μόνο καταπίεση, άρα καλώς να απαγορευθούν και στη χώρα μας.
________________________________________________-
* της Δρ. Ελένης Παπαδοπούλου, Διδάκτωρ Διδακτικής Γλωσσών και Πολιτισμών του Πανεπιστημίου Paris III – Sorbonne Nouvelle