Από την απόσταση του χρόνου, με την απόφαση της Δικαιοσύνης για τα γεγονότα στην περιοχή των Εξαρχείων, οχτώ χρόνια πριν, ανήμερα του Αγίου Νικολάου, εκείνη την 6η Δεκέμβρη του 2008…
Έχουν περάσει 8 χρόνια από εκείνον το Δεκέμβρη .. εκείνη την 6η εκείνου του Δεκέμβρη .. το Σάββατο εκείνο της 6ης εκείνου του Δεκέμβρη.. ήταν Σάββατο 6 Δεκέμβρη του Αιγίου Νικολάου, το 2008.. Σχεδόν μια εβδομάδα νωρίτερα στο ΜΟΔ Λαμίας (30/11) εκδικάζεται η υπόθεση Γρηγορόπουλου σε δεύτερο βαθμό.
Στο εδώλιο του κατηγορουμένου ο κατ ομολογίαν δράστης τέως Ειδικός Φρουρός Επαμεινώνδας Κορκωνέας έγκλειστος στις φυλακές Δομοκού καθως το πρωτόδικο Δικαστήριο του επέβαλε ποινή ισόβιας κάθειρξης, καθώς κρίθηκε ένοχος για την κακουργηματική κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση με άμεσο δόλο χωρίς να του αναγνωριστεί κανένα ελαφρυντικό.
Στην ιδια υπόθεση ο έτερος κατηγορούμενος, συνοδός του περιπολικού, τέως Ειδικός Φρουρός Βασίλης Σαραλιώτης, το ΜΟΔ Άμφισσας, τον καταδίκασε σε 10ετή κάθειρξη, άσκησε έφεση και αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους το 2012.
Το Δικαστήριο με αιτημα της πολιτικής αγωγής -την οικογένεια εκπροσωπεί ο Νίκος και η Ζωή Κωσταντοπούλου- λογω κακης ψυχολογικής κατάστασης της μητέρας και της αδελφής του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου εξαιτίας του θανατου του βιολογικού πατέρα της οικογένειας, Βαγγέλη Γρηγορόπουλου, διέκοψε για την προπαραμονή (23/12) των Χριστουγέννων.
Τρία χρόνια μετά (2011) τα γεγονότα, το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη (2008), το «#Griots- a social media war» του δημοσιογράφου Γιάννη Μούτσου, καταγράφει σε ένα ειδησεογραφικό ντοκυμαντερ (διάρκειας 71λεπτών) όσα ακολούθησαν εκείνο το βράδυ, από την διαμοίραση της είδησης του θανάτου του 16άχρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ως γεγονός, μεταξύ των -τότε σε πολλούς αγνώστων μέσων κοινωνικής δικτύωσης- και των «παραδοσιακών» ΜΜΕ.
Έλληνες και ξένοι δημοσιογράφοι περιγράφουν καρέ-καρέ όσα συνέβησαν από την πρώτη στιγμή τη νύχτα της 6ης Δεκεμβρίου 2008 στην Αθήνα..
Χρειάστηκε να περάσουν επτά χρόνια απο εκείνον το Δεκέμβρη του 2008, σχεδόν μια εβδομάδα πριν την 6η Δεκέμβρη (2015). Ο κατάδικος Νίκος Ρωμανός, με νεότερο κείμενό του σε διαδικτυακό ιστότοπο διακίνησης ιδεών του αντιεξουσιαστικού χώρου, το οποίο τιτλοφορεί “Ρεκβιεμ για ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή“, παραθέτει -οσα ενδεχομένως κατέθετε στο ΜΟΔ της Άμφισσας κατά την εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό- (το χρονικό της Δικης, κατέγραψε σε ρεποτάζ της, η Δικαστική Συντάκτης Κατερίνα Κατή) καθώς ο ίδιος αρνήθηκε να παραστεί- αναφέρεται εκτενώς στα όσα προηγήθηκαν και πώς έζησε τη νύχτα του θανάσιμου τραυματισμού του φίλου του Αλεξάνδρου Γρηγορόπουλου, το βραδυ της 6ης Δεκεμβρη (2008).
«Χωρίς να το ξέρω το πλήρωμα του χρόνου είχε φτάσει για όλους μας, ήταν η στιγμή που θα άλλαζε τα πάντα. Η κλεψύδρα της ζωής γύρισε την στιγμή που η πέτρα έπεφτε πάνω στο περιπολικό του Κορκονέα. Στην συνέχεια γυρίσαμε και καθίσαμε στον πεζόδρομο μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά ενώ ο Κορκονέας με τον Σαραλιώτη πέρασαν με το περιπολικό από την Ζωοδόχου Πηγής για να δουν ποιοι τους επιτέθηκαν εκεί ξαναπετάχτηκαν από μας προς το περιπολικό κάποια μικροαντικείμενα, αφού λοιπόν είδαν την παρέα μας πήγαν πάρκαραν το περιπολικό στην διμοιρία των ΜΑΤ που φυλούσε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και κατέβηκαν πεζοί στην συμβολή των οδών Τζαβέλα και Ζωοδόχου Πηγής.
Έτσι κάποιοι από εμάς κινήθηκαν προς το μέρος τους και ο Αλέξανδρος ο οποίος είχε πάει πιο μπροστά τους πέταξε κάτι μπουκάλια μπύρας από αυτά που πίναμε. Μετά από ελάχιστα δευτερόλεπτα ο Κορκονέας έβγαλε το όπλο του.. Μια σφαίρα στην καρδιά του Αλέξανδρου, μια κηλίδα από αίμα στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου ποτ έκανε συντρίμμια την έννομη τάξη και έσπειρε το χάος και την αναρχία σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας».
Κάθε χρόνο “εκδηλώσεις μνήμης” και.. “επέτειοι”, επιφυλακή στο ένστολο προσωπικό της ΕΛΑΣ και μέτρα αποτροπής τάξης- αντίστοιχα με του Πολυτεχνείου- με άτομα του “χωρου” να επιδίδονται σε εμπρησμούς και βανδαλισμούς σε “χωροθετημένα” επεισόδια στα Εξάρχεια, σε βάρος των μονάδων της ΕΛΑΣ, με τραυματίες και απώλειες σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό..