“Η μεταναστευτική έκρηξη και η υστέρηση της Ελληνικής πολιτικής| ΑΠΟΨΗ-ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ

“Το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι διαχρονικό, παγκόσμιο και εξαιρετικά σοβαρό.
Παρά τις σταθερές και κοινές συνιστώσες του, αναφορικά με τα προβλήματα υποδοχής, ένταξης και ενσωμάτωσης των μεταναστών από την χώρα υποδοχής, οι κοινωνικές εξελίξεις στο χρόνο διαμορφώνουν και μεταβαλλόμενες συνθήκες που επηρεάζουν το «στάτους» του μεταναστευτικού προβλήματος.
Ειδικότερα στην Ελλάδα η μετανάστευση διαμορφώνεται από μια σειρά ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών” (*)

wpid-11805983_10204732987827589_687056401_n.jpg
” Οι φωτογραφίες, τραβηγμένες από ένα καλό φίλο, είναι προ λίγων ημερών από την Κω, ένα από τα σημεία της πατρίδας μας που δοκιμάζονται από την “μεταναστευτική ροή” σήμερα.
Μια ροή που αναδυκνείεται σε μείζον εθνικό και συνάμα ανθρωπιστικό πρόβλημα.
Γενικότερα το μεταναστευτικό αποτελεί άλλο ένα σημαντικότατο πρόβλημα, που η Πολιτεία απόφυγε να το χειριστεί συνολικά και σαφώς αποτελεσματικά.
Πριν 5 χρόνια, περίπου με δυο εξαιρετικούς συναδέλφους της ΕΛ.ΑΣ. στα πλαίσια της φοίτησης μας στη Σχολή Εθνικής Ασφαλείας, είχαμε προσπαθήσει σε ομαδική εργασία να προσεγγίσουμε το πρόβλημα με την καθοδήγηση του καθηγητή Ιορδάνη Ψημμένου.

wpid-11793280_10204732987547582_789274148_n.jpg

Στον επίλογο της μελέτης χαρακτηριστικά γράφαμε:
“Το φαινόμενο της μετανάστευσης είναι διαχρονικό, παγκόσμιο και εξαιρετικά σοβαρό.
Παρά τις σταθερές και κοινές συνιστώσες του, αναφορικά με τα προβλήματα υποδοχής, ένταξης και ενσωμάτωσης των μεταναστών από την χώρα υποδοχής, οι κοινωνικές εξελίξεις στο χρόνο διαμορφώνουν και μεταβαλλόμενες συνθήκες που επηρεάζουν το «στάτους» του μεταναστευτικού προβλήματος.
Ειδικότερα στην Ελλάδα η μετανάστευση διαμορφώνεται από μια σειρά ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών.
Αποτελώντας το νοτιότερο σύνορο της Ε.Ε. και εφαπτόμενη με την Ανατολή, αποτελεί μια πύλη εισόδου ενός άλλου κόσμου, του ασιατικού και αφρικανικού κατατρεγμένου για διάφορους λόγους πληθυσμού.
Παράλληλα η Ελλάδα, ως χώρα μητέρα της δημοκρατίας, της ελευθερίας και του ουμανισμού έχει διαμορφώσει ένα κοινωνικό πολιτισμό που με ιδιαίτερα χαλαρές δομές υποδέχεται τους μετανάστες. Παράλληλα όμως η ίδια χαλαρότητα εφαρμόζεται και στον σχεδιασμό και την εφαρμογή μακροχρόνιων συγκροτημένων πολιτικών για την διαχείριση του φαινομένου.
Ο συνδυασμός αυτών όμως δεν παρέχει τα εχέγγυα για την ομαλή διαχείριση του προβλήματος και στο μέλλον.”


Νάντια Αλεξίου- NantiaReport