Με αφορμή τα θέματα αστυνομικής επικαιρότητας, από τις επιθέσεις κατα Αστυνομικών Τμημάτων και την ημέρα μνήμης στους δολοφονημένους ΕΦ Γιώργο Σκυλογιάννη και Γιάννη Ευαγγελινέλη, άποψη * στην ατιμωρησία
«10 χρόνια μετά την δολοφονία των Σκυλογιάννη και Ευαγγελινέλη, η βία έχει φτάσει έξω από τα αστυνομικά τμήματα και μένει αναπάντητη και ατιμώρητη (βλ. χθεσινή επίθεση στο Α.Τ. Καισαριανής).
Ενώ βλέπουμε μια ασύμμετρη χρήση βίας κατά νομιμοφρόνων πολιτών με χρήσεις χημικών και ροπάλων, παράλληλα βλέπουμε ακατανόητη ανοχή κατά ομάδων με δολοφονικές επιδιώξεις κατά αστυνομικών.
Είναι εύλογο το συμπέρασμα πως αυτοί που ελέγχουν και ρυθμίζουν τους κανόνες εμπλοκής, χαϊδεύουν ή πιθανώς και συνεργάζονται εμμέσως με τους γνωστούς ταραξίες.
Δεν είναι δυνατόν προ δύο ετών να καταζητούνται και να εντοπίζονται αφισοκολλητές που αναρτούσαν αφίσες με το ερώτημα “εσύ πρόδωσες την Μακεδονία” και αντιθέτως να μην έχουν βρεθεί ποτέ αυτοί που αναρτούν αφίσες με συνθήματα “να πεθάνει η Ελλάδα, θάνατος στο Έθνος” κλπ.
Δεν είναι δυνατόν να επικηρύσσονται άνθρωποι σε ηλεκτρονικό ιστότοπο (indymedia) και εντός αυτού να δίδονται οδηγίες και προτροπές σε βία και να μην έχουν ευρεθεί και καταδικαστεί οι υπαίτιοι.
Δεν είναι δυνατόν μετά την δύση του ηλίου να κλείνουν οι οδοί έμπροσθεν των Αστυνομικών Τμημάτων και η μάνικα πυρόσβεσης να είναι μόνιμα ξετυλιγμένη “μήπως και χρειαστεί”, και όλα αυτά να συμβαίνουν σε έναν χώρο που εκ του θεσμού και του Νόμου οφείλει να εμπνέει αίσθημα ασφάλειας και ελέγχου.
Αν σήμερα, μια ομάδα κακοποιών μπορεί ανενόχλητη να προβαίνει σε μια εν δυνάμει δολοφονική επίθεση κατ’ ενός Αστυνομικού Τμήματος, τι θα την εμποδίσει αύριο να επιτεθεί, να τρομοκρατησει, να δολοφονήσει έναν μεμονωμένο πολίτη, στον οποίο μαλιστα η Πολιτεία αρνείται το δικαίωμα της ένοπλης αυτοπροστασίας;
Και πώς θα εκτελέσει το καθήκον της η Αστυνομία όταν κάποιοι της κρατάνε τα “γκέμια” όταν πρόκειται περί ημιπιτσιρικάδων ενώ πέφτει μαστίγωμα όταν πρόκειται για νομοταγείς πολίτες;
Τέλος, δεν είναι δυνατόν η Ελληνική Αστυνομία που χρέος της είναι η ασφάλεια των πολιτών να έχει μετατραπεί εδώ και ένα χρόνο σε υγειονομική υπηρεσία.
Η σκιά όλων αυτών των γεγονότων, δέκα χρόνια μετά την δολοφονική ενέδρα κατά των Ευαγγελινέλη και Σκυλογιάννη αμαυρώνει την συμβολική αξία του μνημοσύνου τους και την επέτειο της μνήμης τους, καθώς 10 χρόνια μετά την θυσία για το καθήκον, η Αστυνομια και η έννομη τάξη είναι σε χειρότερη μοίρα. Όχι εξαιτίας των οργάνων της, αλλά εξαιτίας της ηγεσίας της».
*Ε.Δ.