Γιώργος Κ., Αστυνομικός: “Έκανα απλά το καθήκον μου και σαν Γιώργος και σαν Αστυνομικός θα το ξανάκανα”

Η φωτογραφία με τον νεαρό Αστυνομικό της διμοιρίας στην περιοχή της Ειδομένης, να προσφέρει νερό σε μια γυναίκα πρόσφυγα από τη Συρία, στην περιοχή της Ειδομένης, έχει κάνει (“περιορισμένα” σε σχέση με άλλες φωτογραφίες, Αστυνομικών) “διασπορά” στο διαδίκτυο. “Θα το ξανακανα οσες φορες και αν ερχοταν μπροστα μου αυτη η στιγμη” σημειώνει ο ίδιος.

ΕΙΔΟΜΕΝΗ_ΥΑΤ.jpg
Φώτο: Reuters/ Γιάννης Μπεχράκης- Ειδομενη, Ελλάδα

Η φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται, από την Ειδομένη, μέσα σε ελάχιστη ώρα από την ανάρτησή της στο διαδίκτυο, έχει αναπαραχθεί σε κοινωνικά δίκτυα και ιστοσελίδες.

“Στο πλαίσιο διάθεσης Αστυνομικών δυνάμεων ως ενισχυτική την Πέμπτη (03/12) τεθήκαμε σε υπηρεσία, στα σύνορα της Ειδομένης Κιλκίς.
Είχαν παραθέσει σε διάταξη ανάπτυξης τη διμοιρία μας (σσ μια ευθεία) στο πέρασμα προς Σκόπια. Μπροστά στο “άνοιγμα” είμαστε δύο Αστυνομικοί, για να μην περνάνε όλοι μαζί, σε όσους πρόσφυγες από Συρία, είχε επιτραπεί η διέλευση. Στο πέρασμα προς Σκόπια, υπήρχαν και πολλοί φωτορεπόρτερ. Πολλές ώρες ορθοστασία, και η ταλαιπωρία ήταν “σκαμμενη” στα πρόσωπά τους. Αλλά ήταν νοικοκυραίοι άνθρωποι, τους εβλεπες, αλλα πολύ ταλαιπωρημένοι .

Στο πλήθος, είχα δει δύο κοπέλες, νεαρής ηλικίας, σε κατάσταση εγκυμοσύνης- δε θυμάμαι αν η συγκεκριμένη ήταν έγκυος- όταν ο σύζυγός της, -ο άνδρας που φαίνεται στη φωτογραφία- άκουσα να καλεί σε βοήθεια. Όπως γύρισα είδα την κοπέλα χλωμή, και ταλαιπωρημένη, έτοιμη να καταρρεύσει. Είχα πάρει το πρωί μαζί μου, ένα μπουκάλι νερό, για εμένα. Εκείνη τη στιγμή δε σκέφτηκα τίποτε άλλο, τράβηξα την κοπέλα από το πλήθος, και της έδωσα το νερό μου. Πέρασε μισή- ίσως λιγότερη- ώρα, όταν η κοπέλα άρχισε να νιώθει καλύτερα, και μου ανταπέδωσε με ένα “γεμάτο” χαμόγελο ενώ ο σύζυγός της, στα αγγλικά, μέχρι που πέρασαν στα Σκόπια, για να συνεχίσουν το ταξίδι τους, έλεγε “ευχαριστώ” και ήταν το χαμόγελό τους.. Αυτό, το χαμόγελο”, θυμάται ο νεαρός Αρχιφύλακας.

Στην περιοχή της Ειδομένης, πριν τη μεταφορά όσων δεν τους επετράπη η διέλευση προς Σκόπια, ένα ανθρώπινο μωσαϊκό ήταν αναπτυγμένο στην περιοχή. Στην πρώτη γραμμή φωτορεπόρτερ και freelancers, να καταγραφούν .. “στιγμές”

“Στο σημείο που είχαμε τεθεί σε υπηρεσιακή διάταξη, υπήρχαν φωτορεπόρτερ και κάμερες. Τη φωτογραφία έχει τραβήξει φωτορεπόρτερ. Συνάδελφος, τις προηγούμενες ημέρες, μου έστειλε τη φωτογραφία σε μήνυμα στο κινητό μου, και στη συνέχεια, η συνάδελφος Κική Δ., την “ανέβασε” στο  fb, μετά ακολούθησε η αναπαραγωγή της. Ηταν κάτι πρωτόγνωρο, για εμένα. Δεν περίμενα ότι μια δική μου στιγμιαία ανθρώπινη αντίδραση, θα είχε τέτοιο αντίκτυπο και τόσο θετικά σχόλια από ανθρώπους που δε γνωρίζω, και ειλικρινά τους ευχαριστώ πολύ”.

Παρά το νεαρό της ηλικίας του, αντιμετωπιζει τη δημοσιότητα απο την αναπαραγωγή της φωτογραφίας, ως πρόσκαιρο.. “φαινόμενο” καθώς όπως διευκρινίζει, “μου αρκεί ότι είδαν, -γιατί υπάρχει- και αυτή η άλλη πλευρά της Αστυνομίας”.

“Καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους είδαν τη συγκεκριμένη φωτογραφία, για τα θετικά σχόλιά τους, στο πρόσωπό μου. Αλλά και για όσους είδαν την εικόνα, και σχολίασαν αρνητικά, μου αρκεί ότι την είδαν, γιατί υπάρχει και αυτή η άλλη πλευρά της Αστυνομίας. Έκανα αυτό που έμαθα από το σπίτι μου, αυτό που με δίδαξε η οικογένεια μου, να είμαι άνθρωπος. Έμαθα το σεβασμό και την αξία της ανθρώπινης ζωής, από την οικογένειά μου, οπότε τα μπράβο είναι τα εύσημα στους γονείς μου, για τις Αρχές μου έδωσαν και το πώς με μεγάλωσαν και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω πολύ για αυτά που με διδάξανε. Χαίρομαι, που η συγκεκριμένη φωτογραφία, έδειξε και μια άλλη εικόνα της Αστυνομίας, γιατί είναι λίγοι αυτοί που δεν έχουν ανθρώπια μέσα τους, αυτούς πρέπει να απομονώσουμε και να αναδείξουμε αυτές τις θετικές εικόνες. Εκανα απλα το καθηκον μου και σαν Γιωργος και σαν Αστυνομικος, και θα το ξανακανα οσες φορες και αν ερχοταν μπροστα μου αυτη η στιγμη.
Αν όλοι δείξουμε την ανθρωπιά μας, θα προσφέρουμε κάτι σημαντικό σε αυτούς τους ανθρώπους που χρειάζονται απλά την βοήθεια μας, γιατί, ίσως να ήμασταν εμείς στην θέση τους. Είναι άνθρωποι οι οποίοι αναγκαστηκαν να εγκαταλειψουν ολα οσα εχτισαν τοσα χρονια, τη ζωή τους, εξαιτιας του πολέμου”.

“Προέρχομαι από μια αγροτική οικογένεια. Οι γονείς μου ασχολούνται με τα χωράφια, δεν ασχολούνται με το διαδίκτυο. Αλλά τους έδειξα τη φωτογραφία, και χάρηκαν, γιατί οι θυσίες τους να με μεγαλώσουν.. δημιούργησαν αυτον τον άνθρωπο, ο οποίος υπηρετεί ως Αστυνομικός το κοινωνικό σύνολο. Οι συνάδελφοι και οι φίλοι με ήξεραν, και χαίρονται που είμαι αυτός ο άνθρωπος που γνωρίζουν. Υπήρξαν και άλλοι που μου έστειλαν μήνυμα χωρίς να με ξέρουν. Αυτό για εμένα είναι τιμητικό. Αυτή, η αναγνώριση της στιγμής, του σεβασμού στον άνθρωπο”.

Ωστόσο οι εικόνες και οι καταστάσεις που διαχειρίστηκαν στην Ειδομένη, μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους του, ο νεαρός Αρχιφυλακας, τις αναφέρει ως “μάθημα ζωής”.

“Αυτές τις ημέρες που βρέθηκα με τους συναδέλφους μου, στην Ειδομένη, ήταν μάθημα ζωής, για όλους μας, όσους βρεθήκαμε εκεί. Να βλέπεις ανθρώπους ταλαιπωρημένους, μικρά παιδιά, μωρά στα χέρια, γέροντες και ηλικιωμένους ανθρώπους- τους σέβομαι τους ηλικιωμένους ανθρώπους- να τους σπρώχνουν οι πιο νέοι, ποιο δυνατοί για να βγούνε μπροστά, και να πέφτουν κάτω, για να περάσουν τα σύνορα με τα Σκόπια. Να είναι τόσοι πολλοί και να παρακαλάνε να περάσουνε στην αλλη πλευρά (σσ Σκόπια), και να περνάει ένας ένας, για να γίνει η διαδικασία καταγραφής, και να μη μπορείς να κάνεις κάτι. Εκεί, καταλαβαινεις την αξία του ανθρωπισμού.

Θα ήθελα να περασει -λοιπον- αυτη η φωτογραφια, ως μηνυμα αγαπης και αλληλεγγυης σε ολους τους ανθρωπους που μας χρειαζονται ανεξαρτητου καταγωγης και χρωματος. Ολοι μαζι, μπορουμε να κανουμε κατι καλο, σε αυτες τις δυσκολες εποχες που βιωνουμε”..