Το έγκλημα στους Αγίους Αναργύρους, έχει αναδείξει προβλήματα και παθογένειες της ΕΛΑΣ και του ένστολου προσωπικού της, με τραγική κατάληξη τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα, η οποία ζήτησε βοήθεια, αλλά δεν βρήκε ανταπόκριση
Παραθέτει ο Βαγγέλης Μαρκουλής, την αποτίμηση των όσων έχουν αναφερθεί δημόσιο, με αφορμή τη δολοφονία της 28χρονης Κυριακής Γρίβα, έξω από το ΑΤ Αγίων Αναργύρων, «Δεκαετίες ολόκληρες, ή πιο νευραλγική υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας, η Άμεση Δράση, το γνωστό στους πάντες «100» ήταν πράγματι η πιο ουσιώδης Αστυνομική υπηρεσία. Η υπηρεσία στο πλευρό του Έλληνα Πολίτη. Η υπηρεσία, που πολλοί τυχάρπαστοι αξιωματικοί, που πολλά χρόνια προσπαθούσαν να διαλύσουν. Να την εξαφανίσουν. Δεν τους πέρασε όμως λόγω αντιδράσεων. Ακόμα και αντιδράσεων από δημοσιογραφικά κείμενα. Ίσως εν τέλει αντιλήφθηκαν πως πρέπει να υφίσταται αυτή η υπηρεσία. Όμως με αυτή τη νοοτροπία;
Με τη νοοτροπία το περιπολικό δεν είναι ταξί; Φυσικά και όχι. Πόσες και πόσες φορές, αστυνομικοί δεν έχουν μεταφέρει έγκυες γυναίκες τάχιστα σε μαιευτήρια. Πόσοι αστυνομικοί της Άμεσης Δράσης δεν έχουν ξεγεννήσει ετοιμόγεννες στο περιπολικό τους. Πόσα και πόσα περιπολικά, δεν έχουν μεταφέρει και έχουν σώσει καρδιοπαθείς, θύματα τροχαίων κι τόσους άλλους με την έγκαιρη μεταφορά τους σε νοσοκομεία, λόγω καθυστέρησης η ανυπαρξίας ασθενοφόρου. Πόσοι και πόσοι αστυνομικοί της Άμεσης δράσης έχουν δώσει στο καθήκον τη ζωή τους.
Και φθάσαμε στο σημείο, τηλεφωνητής του «100» να πει σε απειλούμενη, ότι το περιπολικό δεν είναι ταξί. Και αφού δεν είναι ταξί, μεταφέρθηκε με νεκροφόρα. Ακριβές. Μια 28χρονη νεκρή. Από τη μανία, το μένος, το αρρωστημένο πάθος του συντρόφου της. Πόσες και πόσες ακόμα. Από κάκιστη διαχείριση περιστατικού. Πόσες και πόσες ανθρώπινες ζωές πρέπει να χαθούν αφού το «κακός» τηλεφωνικής της πιο νευραλγικής υπηρεσίας της Ελληνικής Αστυνομίας διαχειρίστηκε λάθος μια κρίσιμη κατάσταση;
Ως νέος Αστυνομικός συντάκτης το 1980, σχεδόν κάθε βράδυ, τότε που δεν υπήρχαν στεγανά που επέβαλε αργότερα ο νυν υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Ελευθέριος Οικονόμου, όταν του ανατέθηκε ο ρόλος του πρώτου Εκπροσώπου τύπου της Ελληνικής Αστυνομίας τον Μάρτιο του 2001, επισκεπτόμουν συχνότατα το κέντρο της Άμεσης Δράσης. Ακόμα και τότε που το κέντρο ήταν στην οδό Σταδίου. Ολιγομελές προσωπικό. Μικρή αίθουσα. Εκφωνητές σε κουβούκλια. Αθηνών και Προαστίων. Άλλο ένα κουβούκλιο για την Ασφάλεια αλλά και για την Τροχαία. Οι ίδιες συχνές επισκέψεις και όταν μεταφέρθηκε η Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Πιο άνετες συνθήκες. Πιο σύγχρονα μέσα. Πολλές κάμερες για την Τροχαία.
Η ψυχή της υπηρεσίας όμως παρέμεναν οι τηλεφωνητές. Αυτοί αξιολογούσαν τις τηλεφωνικές κλήσεις. Σε αυτούς κτύπαγαν τα πρώτα «καμπανάκια». Αυτοί ενημέρωναν τους αξιωματικούς – εκφωνητές. Αυτοί έσωζαν ζωές. Δεν αδιαφορούσαν. Χειρίζονταν κάθε τηλεφώνημα του που τους γινόταν με τη δέουσα προσοχή. Και πάντα ενημέρωναν με κάρτες τους αξιωματικούς εκφωνητές της εκάστοτε «αλλαγής». Θυμάμαι τον Νίκο Παπαγιαννόπουλο, μετέπειτα Αρχηγό της Ελληνικής Αστυνομίας. Τον Παναγιώτη Κατσά, Τον Βασίλη Κισσανδράκη, που διαχειρίζονταν άψογα πολύ δύσκολες υποθέσεις, χωρίς πολλά πολλά τεχνικά μέσα εκείνη την εποχή.
Και οι τηλεφωνητές, δεν ήταν παιδαρέλια. Είχαν πείρα. Πείρα στο πεζοδρόμιο. Πείρα στην εμπλοκή, Έκαναν σωστή αξιολόγηση. Και τώρα; Γιατί κάτι έχει αλλάξει; Γιατί ο τηλεφωνητής είπε ότι δεν είναι το περιπολικό ταξί; Γιατί έχει επικρατήσει η άποψη ότι νέοι, άπειροι, μπορούν να διαχειριστούν καλύτερα κρίσεις; Γιατί οι περισσότερες υπηρεσίες γραφείων έχουν επανδρωθεί με νέους αστυνομικούς και καλλίπυγες αστυνομικίνες ιδίως στα επιτελεία; Οι νέοι είναι για τον δρόμο. Για τη δράση. Φυσικά με τη σωστή καθοδήγηση αλλά και εκπαίδευση.
Πως ήταν τότε και πως είναι τα πράγματα; Τραγική η κατάσταση σήμερα. Σε ολόκληρη την Αττική, βγαίνουν 25 έως 27 περιπολικά. Πόσα έβγαιναν πιο παλιά, 75 χωρίς τους Ζητάδες. Και με το που βγαίνουν, 3-4 πηγαίνουν σε ακίνητους στόχους. Και τα περιπολικά σήμερα, έχουν να διαχειριστούν 60 – 70 σήμερα το οκτάωρο. Πόσο αυτό είναι εφικτό;
Όσο για τα Αστυνομικά τμήματα; Και εκεί να κάνουμε το ωράριό μας να φύγουμε. Μας χρωστάνε και τόσα ρεπό. Και τόσες άδειες. Και φυσικά δεν έχουν άδικο. Τα τμήματα Ασφαλείας; Τα περισσότερα είναι κλειστά το βράδυ. Την βγάζουν με 2-3 επόπτες Ασφαλείας. Την ημέρα υπολειτουργούν. Έτυχε πρόσφατα να πάω στο αστυνομικό τμήμα Αχαρνών για να βγάλω νέα ταυτότητα. Δύο ειδικοί φρουροί, ήταν σε ένα τραπεζάκι και απολάμβαναν τον καφέ τους χωρίς να δίνουν σημασία στο ποιος μπαίνει. Στο τμήμα Ασφαλείας, μια αστυνομικίνα με κολάν πέτσινο παντελόνι, αυταρχικά φώναξε «μη μιλάτε όλοι μαζί» όταν την ρώτησαν για την σειρά. Η «κυρία λοχαγός» διαμαρτυρόμενος για το ύφος της υπερήλικας που περίμενε στη σειρά του που είχε καταπατηθεί. Ευτυχώς εξυπηρετήθηκα άμεσα και ευγενικά από άνδρα που πήγε αργότερα στο συγκεκριμένο γραφείο.
Γερασμένη από νοοτροπία είναι όχι μόνο η Άμεση Δράση, αλλά ολόκληρη η Αστυνομία. Η Ελληνική Αστυνομία. Συγκροτημένη φαίνεται μόνο στις παρελάσεις. Και αν ο υπουργός και οι υφιστάμενοί του είναι ικανοποιημένοι, καλό θα είναι να παραιτηθούν ή να αναθέσουν σε ποιο ενεργούς και με ορθολογική σκέψη, την αναδιοργάνωση της Αστυνομίας.
ΥΓ. Όσο για την εκπρόσωπο της Ελληνικής Αστυνομίας, την τιμάει που φορά τη στολή της, σε αντίθεση με τον πρώτο εκπρόσωπο Λευτέρη Οικονόμου, που αξημέρωτα είναι στο γραφείο της για να ενημερώσει τους εκπροσώπους του Τύπου, όμως η «ξύλινη» και η μισή ενημέρωση, δεν διαφωτίζει την υπόθεση.
ΥΓ1 Όσο για αυτά που ανακοινώνονται για ενίσχυση της αστυνόμευσης, ας παραμυθιάζονται ο Χρυσοχοίδης και οι από κάτω του.
ΥΓ 2. Για τον τηλεφωνητή που είπε ότι το περιπολικό δεν είναι ταξί, μάθαμε ότι έχει μηδενική εμπειρία και πήγε στην υπηρεσία αυτή στο τέλος του προηγούμενου χρόνου.
______
* Του Βαγγελη Μαρκουλή, (συνταξιούχος δημοσιογράφος) Αστυνομικός συντάκτης επί τέσσερις δεκαετίες.