Τη δική του εκδοχή παρέθεσε ο καθ’ ομολογίαν δολοφόνος της 26χρονης Γαρυφαλλιάς Ψαράκου ενώπιον του Ανακριτή της Νάξου για όσα συνέβησαν την ημέρα της δολοφονίας στη Φολέγανδρο
Ο 30χρονος Δημήτρης Βέργος αναφέρθηκε στα όσα σημειώθηκαν παραδεχόμενος ότι ο καυγάς ξεκίνησε από το λάθος στη διαδρομή που ακολουθούσαν, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα ψυχιατρικά προβλήματα που αντιμετωπίζει από το 2014. Ενώ υποστήριξε ότι όταν η Γαρυφαλλιά Ψαράκου έπεσε στη θάλασσα προσπάθησε να την επαναφέρει με τεχνητή αναπνοή ενώ αρνήθηκε ότι προηγουμένως είχε χειροδίκησε σε βάρος της.
Για τη γνωριμία τους , περιέγραψε, «Είχαμε γνωριστεί πέρσι το καλοκαίρι στην Κόρινθο. Είχαμε ελεύθερη σχέση. Εγώ δεν είχα παράλληλη σχέση, εκείνη πιθανόν να είχε. Από κοντά βρισκόμασταν μία με τρεις φορές την εβδομάδα. Επικοινωνούσαμε σχεδόν καθημερινά στο κινητό και στον υπολογιστή. Και οι δύο συμφωνούσαμε στην ελεύθερη σχέση. Κανείς από τους δύο δεν είχε εκφράσει επιθυμία για στενότερη σχέση».
Ο κατηγορούμενος φέρεται να έχει δηλώσει ότι το θύμα δεν τον σεβόταν, με τον Ανακριτή να ζητά διευκρινίσεις. «Υπάρχουν κάποια γεγονότα αλλά δεν ξέρω αν υπάρχει λόγος να το αναφέρω. Με ενέπαιζε παριστάνοντας πως πήγε να πάρει τσιγάρα και πήγαινε αλλού και μετά γέλαγε. Το βασικό ήταν ότι υπήρχε αυτό έντονα στο νησί. Με οδηγούσε κι εμένα σε λάθος κατευθύνσεις, καταλήγαμε σε χωματόδρομο και μετά με κορόιδευε. Ήταν μια επανειλημμένη συμπεριφορά και ήταν τόσο έντονο που μου χαλούσε την καλή διάθεση που είχα στην αρχή. Το έκανε εδώ και 5-6 μήνες. Παρόμοια συμπεριφορά αλλά όχι συνεχόμενα, κάποιες φορές.
Προσπαθούσε να με εκθέσει είτε όταν ήμασταν μόνοι μας είτε με παρέα. Εγώ είχα πει αρκετές φορές να σταματήσουμε να βρισκόμαστε γι’ αυτό το λόγο αλλά εκείνη επέμενε να συνεχίσουμε. Για κάποια θέματα είχαμε βρει λύσεις, σε αλλά σημεία έκανε τα ίδια».
«Στη Φολέγανδρο ήρθαμε την Τρίτη που μας πέρασε δεν κλείσαμε κάποιο ξενοδοχείο αλλά αποφασίσαμε να κάνουμε ελεύθερο κάμπινγκ στην παραλία του Αγίου Νικολάου. Στο νησί ενώ ήρθαμε για να ηρεμήσουμε και να ξεφύγω από τα προβλήματα της καθημερινότητας ξαφνικά διαπίστωσα ότι με την Γαρυφαλλιά είχαμε προβλήματα συνεννόησης. Εγώ δηλαδή έλεγα άσπρο και αυτή μαύρο. Αυτό γινόταν συνέχεια. Ενώ αποφασίσαμε να πάμε σε μία παραλία για μπάνιο ξαφνικά άλλαζε γνώμη γυρίσουμε και να πάμε αλλού. Αυτό γινόταν συνέχεια και σε σημείο που με εκνευρίζει. Είχε μία επικριτική συμπεριφορά και πολλές φορές προσπαθούσε να με μειώσει
Το πρωί της Παρασκευής στη σκηνή μας στην παραλία που σας είπα περίπου στις 12 το μεσημέρι. Σκεφτήκαμε να πάμε για μπάνιο και αποφασίσαμε να πάμε στην παραλία της Λυγαριάς. Πήγαμε εκεί με το αμάξι και κάναμε το μπάνιο μας. Περίπου στις 2:30 το μεσημέρι έως τις τρεις το μεσημέρι αποφασίσαμε να πάμε να βρούμε ένα μαγαζί να φάμε, μπήκαμε στο αμάξι και ξεκίνησα να οδηγώ προς την παραλία του Αγίου Γεωργίου. Γενικά όταν εγώ οδηγούσα η Γαρυφαλλιά ήταν αυτή που έβλεπε το χαρτί και μου έλεγε το δρόμο. Βέβαια πάρα πολλές φορές μου έλεγε λάθος δρόμο και αυτό με εκνευρίζει γιατί δεν το έκανε επειδή μπερδευόταν αλλά επειδή είτε έστελνε μηνύματα είτε είχε αλλού το μυαλό της. Αυτό ήταν ενοχλητικό γιατί δεν σεβόταν που εγώ οδηγούσα και δεν έκανε σωστά αυτό που έπρεπε δηλαδή να βλέπει το χάρτη και να με καθοδηγεί.
Ενώ λοιπόν ακολουθούσα το δρόμο που μου είχε πει ξαφνικά βρήκαμε μπροστά μας χωματόδρομο και είπαμε να γυρίσουμε πίσω γιατί το αμάξι δεν πήγαινε. Εγώ ενοχλήθηκα και πάλι γιατί μου έλεγε για ακόμη μία φορά το λάθος δρόμο. Αφού έκανε αναστροφή πήρα πάλι το δρόμο από το ήρθαμε. Αφού φτάσαμε στην παραλία που κάναμε μπάνιο την προσπέρασε και συνέχισα στο δρόμο. Ενώ οδηγούσα και υπήρχε μεταξύ μας μία ένταση και ένας καυγάς για το λάθος δρόμο που μου είπε βγήκαμε εκτός δρόμου από την δεξιά πλευρά δηλαδή από την πλευρά του συνοδηγού και της θάλασσας. Μόλις κατάλαβα τι έγινε πάτησα φρένο. Μπροστά μας είχαμε τον γκρεμό και τη θάλασσα και το δρόμο. Μόλις σταμάτησα η Γαρυφαλλιά άνοιξε πόρτα του συνοδηγού και άρχισε να φωνάζει και αν δεν κάνω λάθος ξεκίνησε να περπατάει προς τον γκρεμό. Βγήκα έξω από το αμάξι και το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι να είμαστε μπροστά από το αμάξι και να την σπρώχνω μία φορά προς την πλευρά του γκρεμού
Την έσπρωξα άλλη μία φορά ηθελημένα για να πέσει στον γκρεμό. Θέλω να σας πω ότι όταν βγήκα από το αμάξι είχα θολώσει τόσο πολύ με το περιστατικό που ζητούσε βοήθεια, που ηθελημένα την έσπρωξα στο γκρεμό. Με το που φώναξε «βοήθεια» ένιωσα ότι με θεωρεί εγκληματία και πίστευε ότι θα ήθελα να της κάνω κακό, ένιωσα δηλαδή ότι με υποβιβάζει γι’ αυτό και έχασα τον έλεγχο. Μόλις είδα ότι ήταν χάλια στη θάλασσα δεν ξέρω για ποιο λόγο πήγα και πήρα το σακίδιο πλάτης μου από το αμάξι μου και κατέβηκα να την βοηθήσω. Όταν έφτασα κάτω στα βράχια είδα ότι η Γαρουφαλιά ήταν ολόκληρη μέσα στο νερό. Πέταξα την τσάντα στη θάλασσα και μπήκα στο νερό για να τη βγάλω. Όταν την έβγαλα την ξάπλωσα στα βράχια και της έδωσα τις πρώτες βοήθειες. Κατάλαβα όμως ότι ήταν νεκρή. Τρελάθηκα δεν ήξερα τι να κάνω. Μπήκα μέσα στο νερό και άρχισα να κολυμπάω προς την άλλη μεριά της παραλίας. Αφού κολύμπησα για πάρα πολλή ώρα βγήκα στην ακτή και άρχισα να περπατάω προς κάτι μεγάλους λόφους».
Πως και για ποιο λόγο διαπληκτιστήκατε;
Την συγκεκριμένη φορά ο λόγος ήταν ότι δεν παρακολουθούσε πως θα πάμε στο μέρος που πηγαίναμε να φάμε. Πηγαίναμε από άλλο δρόμο και μετά ξανά γυρίσαμε πίσω.
Ο διαπληκτισμός τι μορφή είχε;
Υπήρχε έντονη λογομαχία. Δε θυμάμαι συγκεκριμένα. Εγώ της είπα ότι αυτό με το χάρτη έχει γίνει πολλές φορές. Αυτή έλεγε ότι δεν πειράζει πάμε από άλλο δρόμο.
Δεν υπήρχαν ύβρεις, προσβολές ή σωματική βία;
Όχι
Είχατε λογομαχήσει ξανά προηγουμένως;
Είχαν γίνει διάφοροι διάλογοι, άλλες φορές πιο έντονοι. Μου έλεγε ότι έχουμε έρθει διακοπές μαζί και δεν περνάμε καλά. Είχα προτείνει εγώ να κλείσουμε εισιτήρια να γυρίσουμε πίσω αφού δεν περνούσαμε καλά, αλλά η Γαρυφαλλιά επέμενε να μείνουμε.
Περιγράφοντας τις κινήσεις τους την ημέρα του εγκλήματος, ανέφερε, «Την ημέρα εκείνη είχαμε κάνει μπάνιο, δε θυμάμαι πόσες ώρες πριν το συμβάν. Σηκωθήκαμε κατά τις εννιά το πρωί. Πήραμε καφέ στον Άγιο Νικολαο και πήγαμε για μπάνιο στην παραλία της περιοχής Λυγαριά. Δεν θυμάμαι ακριβώς την περιοχή. Έχει και βραχια.. Είχαμε πάει και σε άλλες παραλίες και κοιτάξαμε στο χάρτη και αποφασίσαμε να πάμε εκεί γιατί ήταν η πιο κοντινή. Η πρόσβαση ήταν εύκολη. Δεν κάναμε μπάνιο στο σημείο που έγινε το συμβάν κάνουμε μπάνιο στην παραλία της περιοχής Λυγαριά, όχι στο σημείο που βρέθηκε το αυτοκίνητο».
Όπως εξήγησε ο ίδιος, φεύγοντας από την παραλία που έκαναν μπάνιο ήθελαν να πάνε για φαγητό. «Όμως χαθήκαμε και αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε στο χωματόδρομο με κατεύθυνση αυτή τη φορά από τον Άγιο Γεώργιο προς Λυγαριά. Περί τα 100- 200 m μετά την παραλία της λυγαριάς, πίσω προς Άνω Μεριάς σε απόκρημνο σημείο έγινε το συμβάν».
Μέχρι τότε ήταν όλα καλά;
Δεν είχαμε καλή επικοινωνία, δεν περνούσαμε καλά. Καθίσαμε για μπάνιο περίπου 1 ώρα και αποφασίσαμε μαζί να φύγουμε να πάμε κάπου να φάμε.
Τον χάρτη τον είχε η Γαρυφαλλιά;
Ουσιαστικά είχαμε το gps του κινητού της.
Ο κατηγορούμενος υποστήριξε ότι δε γνώριζε πού βρίσκεται το κινητό της 26χρονης, ούτε το δικό του.
Για τη στιγμή του εγκλήματος, υποστήριξε ότι η 26χρονη «βγήκε από το αμάξι επειδή φοβήθηκε. Φώναξε γιατί βγήκαμε από το δρόμο και φοβήθηκε, ενώ δεν ήταν κάτι εσκεμμένο. Νομίζω μια φορά φώναξε βοήθεια».
«Εκείνη τη στιγμή θόλωσα, κλείδωσε το μυαλό μου. Εγώ κατάλαβα ότι φωνάζει για να δημιουργήσει την εντύπωση ότι εγώ φταίω σε κάτι και να με έκθεση για άλλη μία φορά. Είχαμε τσακωμό μπροστά στο αμάξι. Το αμάξι δεν το έβαλα σε λειτουργία. Δε θυμάμαι πόσα μέτρα απέχει το αμάξι από το χείλος του γκρεμού».
Τι έγινε ακριβώς;
Μόνο μία ένταση θυμάμαι.
Σας χτύπησε;
Όχι
Τη χτυπήσετε;
Όχι
Την ακουμπησατε;
Όχι
Τι θυμάστε;
Την έσπρωξα. Δε θυμάμαι πόσες φορές την έσπρωξα.
Προς τα πού τη σπρώξατε;
Νομίζω προς τον γκρεμό. Δεν είχε παραλία.
Έπεσε στο γκρεμό;
Την έσπρωξα και έπεσε, κι αυτό που θυμάμαι εγώ, ήταν ότι ήταν στο νερό. Δεν την είδα να χτυπάει στα βράχια.
Την είδατε να πέφτει;
Δεν είδα πως κατέληξε μέσα στο νερό. Εγώ κατέβηκα κάτω και ήταν μέσα στο νερό. Δεν θυμάμαι αν είχε αίματα. Ίσως είχε στο πρόσωπο αίμα. Δεν θυμάμαι σε πιο σημείο του προσώπου. Δε θυμάμαι τι φορούσε. Όταν την είδα ήταν σαν να συντονιστικα. Μπήκα στο νερό την έβγαλα έξω και προσπάθησα να της κάνω τεχνίτες αναπνοές. Δε γνωρίζω την τεχνική. Την τράβηξα με τα χέρια. Ήταν βαθιά εκεί. Δε γνωρίζω πως βρέθηκε το φόρεμα και τα σανδάλια δίπλα στο σημείο που ανασύρθηκε η Γαρυφαλλιά.
Ούτε τα σκουλαρίκια και το κολιέ. Δεν υπήρχε κάποια πάλη. Όταν έκανα τεχνίτες αναπνοές δεν αντιδρούσε, στην αρχή έβγαλε κάτι απ’ το στόμα της σαν αφρό και μετά δεν έκανε κίνηση. Δεν ανέπνεε. Πήρα σφυγμό αλλά δεν αντελήφθην σφυγμό. Δεν άκουσα τη φωνή της και δεν θυμάμαι αν είχε ανοιχτά τα μάτια. Θυμάμαι μόνο ότι τα χείλη της ήταν μελανιασμένα»
Προσπαθώντας να εξηγήσει γιατί δεν κάλεσε σε βοήθεια, ισχυρίστηκε ότι «Τα είχα χάσει. Εγώ έφυγα από την αντίθετη μεριά από το σημείο κολυμπώντας. Δε θυμάμαι πόση ώρα μετά έφυγα. Δε θυμάμαι πόση ώρα κολυμπούσα. Κολύμπι αρκετή ώρα και βγήκα σε βράχια. Απ’ ότι θυμάμαι την τσάντα μου την έριξα στην θάλασσα. Το βράδυ εκείνο κοιμήθηκα στο λόφο. Δεν ξέρω γιατί γύρισα πίσω στο αμάξι και δε θυμάμαι αν και γιατί άφησα τα αλάρμ ανοιχτά.
Ο ίδιος αναφέρθηκε στα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζει «Εμφάνισα ψυχιατρικό επεισόδιο πρώτη φορά το 2014 – 2015 με έντονη εγκεφαλική λειτουργία, έντονο άγχος, ζαλάδες, φοβίες και παραισθήσεις ότι με παρακολουθούν. Για το λόγο αυτό μετά από παρότρυνση των γονιών μου επισκέφτηκα ιδιώτη ψυχίατρο στην Κόρινθο. Στη συνέχεια το 2015 εξετάστηκα στην ψυχιατρική κλινική του νοσοκομείου Αγίων Αναργύρων Αττικής όπου και διαγνώστηκα με διπολική διαταραχή και μου χορηγήθηκε φαρμακευτική αγωγή.
Ακολούθως το 2020 εκδήλωσα ψυχιατρικό επεισόδιο στο χώρο εργασίας μου και συγκεκριμένα κρίσεις πανικού, έντονο άγχος και παραισθήσεις. Έτσι εξεταστικά από ιδιώτη ψυχίατρο συνοδευόμενος από τους γονείς μου, στην οποία έκανα συνεδρίες επί τέσσερις μήνες και μου χορήγησε το φάρμακο (…) το οποίο όμως διέκοψα αυθαίρετα ύστερα από 5-6 μήνες.
Τελευταία φορά επισκέφτηκα τον Ιούνιο του 2021 τον ψυχίατρο Κορίνθου και έκανα μαζί του τρεις συνεδρίες την τελευταία 7 Ιουλίου 2021, ο οποίος δε μου χορήγησε φαρμακευτική αγωγή. Το τελευταίο ψυχίατρο τον επισκέφτηκα γιατί νόμιζα πάλι ότι με παρακολουθούν, ότι δεν μπορούσα να επικοινωνήσω, είχα ασυνεννοησία και προβλήματα με την Γαρυφαλλιά.
Είχα προσπαθήσει πολλές φορές να διακόψω τη σχέση μαζί της αλλά μετά με καλούσε να ξαναβρεθούμε συνέχεια. Εγώ το συνέχιζα και προσπαθούσα να κατανοήσω τους λόγους που γινόταν αυτό στα ανθρώπινα πλαίσια και στα πλαίσια του αλληλοσεβασμού»
«Γι’ αυτό που συνέβη σίγουρα δεν ήμουν ο εαυτός μου. Πραγματικά λυπάμαι γι’ αυτό που συνέβη και μακάρι να είχαν έρθει τα πράγματα αλλιώς».