«Εμβρόντητοι» στην “Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου”, για την απόφαση του ΣτΕ, σε αποζημίωση της Μυρτούς 

Ενόχληση εξέφρασε μς ανακοίνωση της η «Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου», με αφορμή την απόφαση του ΣτΕ, να αποζημιώσει τη Μυρτώ Παπαδομιχελάκη

Η «Ελληνική Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» σε ανακοίνωσή της, χαρακτηρίζει επικίνδυνο το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ με την οποία αποφασίστηκε η καταβολή αποζημίωσης από το ελληνικό Δημόσιο στη Μυρτώ Παπαδομιχελάκη, η οποία κακοποιήθηκε σεξουαλικά και δέχθηκε βαρύτατο τραυματισμό από βίαιη επίθεση του Πακιστανού λαθρομετανάστη Αχμετ Βακαζ στην παραλία Τσαγδάκια της Πάρου.

Η ανακοίνωση, με τίτλο, «Επικίνδυνη για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα η Πρόσφατη Απόφαση του ΣτΕ» αναφέρει αναλυτικά, «Εμβρόντητοι διαβάσαμε το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ 1500/2022! Η απόφαση του ανώτατου διοικητικού δικαστηρίου της χώρας διατείνεται στα σοβαρά ότι συντρέχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της παράλειψης του Κράτους είτε να αποτρέψει την είσοδο είτε να απελάσει τους αλλοδαπούς που έχουν εισέλθει και παραμένουν στη χώρα χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα, από τη μια, και της όποιας βλάβης προκάλεσε η τυχόν εγκληματική συμπεριφορά κάποιου από αυτούς.

Την πρωτοφανή αυτή αντίληψη για την αιτιότητα στο πλαίσιο της αστικής ευθύνης του Δημοσίου εξέφρασε το ΣτΕ με ευκαιρία την θλιβερή υπόθεση του προ ορισμένων ετών άγριου βιασμού και βαρύτατου τραυματισμού μιας νεαρής κοπέλας από έναν μετανάστη χωρίς χαρτιά σε νησί των Κυκλάδων, μια υπόθεση που είχε δικαιολογημένα συγκλονίσει το πανελλήνιο. Καταλαβαίνουμε ότι το κίνητρο των δικαστών ήταν να δείξουν έμπρακτα τη συμπάθειά τους προς τα πρόσωπα του θύματος και της οικογένειάς του, επιδικάζοντας υπέρ αυτών σχετική αποζημίωση σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου. Οι αναπόφευκτες προεκτάσεις του σκεπτικού τους όμως είναι -άθελά τους ελπίζουμε- εξαιρετικά προβληματικές και, γι’ αυτό, είναι αναγκαίο να αντιληφθούμε όλες και όλοι τη σημασία τους: αν φταίει η αστυνομία για τον βιασμό της άτυχης κοπέλας, επειδή παρέλειψε γενικώς να συλλάβει και να απελάσει τον αλλοδαπό βιαστή της λόγω του ότι αυτός στερείτο νομιμοποιητικών εγγράφων, τότε κατ’ ανάγκην κάθε αλλοδαπός που εισέρχεται και παραμένει στη χώρα μας χωρίς νόμιμα χαρτιά τεκμαίρεται εξ αρχής ότι είναι εν δυνάμει βιαστής ή, πάντως εγκληματίας. Θα μπορούσε να διανοηθεί καν κάποιος ότι θα ευθυνόταν εξ ίσου η αστυνομία αν ο δράστης ήταν Έλληνας, επειδή γενικώς δεν έτυχε να τον συλλάβει πριν τελέσει το έγκλημα;

Φαίνεται όμως ότι η ιδιότητα του να είσαι ξένος χωρίς χαρτιά στη χώρα μας διευκόλυνε τους δικαστές μας να ξεχάσουν την επιτακτική για τη δημοκρατία μας υποχρέωσή τους να εξατομικεύουν εμπεριστατωμένα την ποινική ευθύνη και να θεωρούν ότι καθεμιά και καθένας τεκμαίρεται αθώος όσο δεν έχει προσηκόντως αποδειχθεί η ενοχή του. Η απόφαση αυτή εκφράζει μια λογική απρόσφορη και επικίνδυνη για τα θεμελιώδη δικαιώματα, που δεν συμβιβάζεται ούτε με την αξία του ανθρώπου ούτε την καθολική ισότητα ενώπιον του νόμου. Ας ελπίσουμε ότι θα παραμείνει μεμονωμένη και δεν θα έχει συνέχεια».