ΕΛ.ΑΣ: Το Κέντρο της Άμεσης Δράσης της Αστυνομίας Πόλεων τη δεκαετία του ’60

Υλικό αρχείου στο πέρασμα του χρόνου, από την Αστυνομία Πόλεων του 1960 στην μετεξέλιξη της Άμεσης Δράσης της ΕΛ.ΑΣ, σήμερα

 

Στο αρχειακό υλικό που διέθεσε η κόρη του, εκφωνητής στο νεοσύστατο -τότε – Κέντρο της Αστυνομίας Πόλεων , ο νέος τότε Υπαστυνόμος ΑΠ, Μανώλης Σηφάκης.

Ο εα Αντιστράτηγος Εμμανουήλ (Μανώλης) Φραγκ. Σηφάκης, μετέπειτα Υπαρχηγός της Αστυνομίας Πόλεων, εισηγήθηκε καινοτομίες στην Αστυνομία Πόλεων με προτεραιότητά του η φροντίδα και η αγάπη του προς τους υφισταμένους του, ήταν υπέρμαχος της Δημοκρατίας. Υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της Άμεσης Δράσης, και εκσυγχρόνισε με τη δημιουργία Αίθουσας Επιχειρήσεων στη Διεύθυνση Άμεσης Δράσης Αττικής. Μετά την ανταπόκριση της Άμεσης Δράσης, ο Αξιωματικός της Α.Π ίδρυσε και οργάνωσε την Ομάδα Ζ , το  μηχανοκίνητο τμήμα μοτοσικλετιστών της Ελληνικής Αστυνομίας, με στόχο τη διαχείριση της κυκλοφοριακής συμφόρησης  και των κρουσμάτων εγκληματικότητας της εποχής.

Γεννημένος στις 9 Νοεμβρίου 1927 στο Ψυχρό Οροπεδίου Λασιθίου Κρήτης. Προέρχεται από πολύτεκνη αγροτική οικογένεια, λόγω της Γερμανικής Κατοχής παρακολούθησε σχολείο σε διάφορα γυμνάσια αρκετά χιλιόμετρα μακριά από το χωριό του, στο Γυμνάσιο Βιάννου, στο Γυμνάσιο Τζερμιάδου και αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Αγίου Νικολάου. Πτυχιούχος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ηρακλείου,  το 1948 διορίστηκε δάσκαλος στην Πωγωνιανή Ηπείρου αλλά δεν απεδέχθη τον διορισμό του.

Το 1949 κατετάγη στην Αστυνομία Πόλεων. Συνεχίζοντας τις σπουδές του, αποφοίτησε από την Πάντειο -Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Επιστημών και από τη Νομική Σχολή Αθηνών ενώ παράλληλα αποφοίτησε από τη Σχολή Υπαστυνόμων. Το 1966 με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου μετέβη στο Λονδίνο (Αγγλία) όπου μετεκπαιδεύτηκε στην Εγκληματολογία στην London School of Economics (LSE). Παράλληλα, από το 1966 έως το 1968 μετεκπαιδεύτηκε στην Σκότλαντ Γιαρντ (Scotland Yard) σε θέματα οργάνωσης και λειτουργίας αστυνομικών υπηρεσιών, σύγχρονα συστήματα αστυνόμευσης, εισαγωγή επιστημονικών μεθόδων και μέσων διαλεύκανσης εγκλημάτων. Το 1969 η Δικτατορία απαίτησε την επιστροφή του στην Ελλάδα. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα έπεσε σε δυσμένεια από το καθεστώς λόγω των δημοκρατικών του φρονημάτων.

Υπηρέτησε σε μάχιμες και επιτελικές Υπηρεσίες, ενώ διετέλεσε Διοικητής του Ι΄ Αστυνομικού Τμήματος Αθηνών, Διοικητής του Γ’ Αστυνομικού Τμήματος Αθηνών, Διοικητής της Υποδιευθύνσεως της Αμέσου Δράσεως, Γενικός Διευθυντής της Αστυνομίας Αθηνών (1982), Καθηγητής στις Αστυνομικές Σχολές σε θέματα Ηγεσίας, Εγκληματολογίας και Οργάνωσης Αστυνομικών Υπηρεσιών. Συντάκτης του θεματολογίου Αρχείων Γενικών υποθέσεων της Αστυνομίας Πόλεων και Κανονισμών διαφόρων αστυνομικών υπηρεσιών. Καινοτόμησε εφαρμόζοντας νέες τεχνολογίες στο κέντρο επιχειρήσεων της Άμεσης Δράσης που βελτίωσαν σημαντικά για την εποχή το χρόνο ανταπόκρισης των περιπολικών σε επείγοντα περιστατικά. Κορυφαία στιγμή της σταδιοδρομίας του υπήρξε η ίδρυση της Ομάδας Ζ. Ως Διευθυντής της Άμεσης Δράσης Αττικής μελέτησε και εισηγήθηκε στην τότε ηγεσία της Αστυνομίας Πόλεων την σύσταση της ομάδας δικυκλιστών της Αμέσου Δράσεως. Πράγματι, στις 17/2/1979, με απόφαση της τότε ηγεσίας της Αστυνομίας πόλεων συστάθηκε ομάδα δικυκλιστών με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Ομάδα Ζ».

Αποστρατεύτηκε το 1983 με το βαθμό του Υπαρχηγού της Αστυνομίας. Μετά την αποστρατεία του και μέχρι το 1986 διετέλεσε Σύμβουλος του Υπουργείου Δικαιοσύνης, επί Υπουργού Γεωργίου-Αλεξάνδρου Μαγκάκη και εκπρόσωπός του στην Επιτροπή Αναθεώρησης του Σωφρονιστικού Κώδικα καθώς και σε επιτροπές ιδρύσεως νέου τύπου φυλακών. Εισηγήθηκε προηγμένα προγράμματα εργασίας και εκπαίδευσης κρατουμένων και προγράμματα ειδικής κρατήσεως φυλακισμένων εμπόρων ναρκωτικών επιδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εισηγήθηκε την αποδοχή συνεργασίας μεταξύ διαφόρων φορέων και σωφρονιστικών καταστημάτων για την τοποθέτηση σε εργασία ενηλίκων και κυρίως ανηλίκων αποφυλακισμένων. Συμμετείχε στην επιτροπή συντάξεως του νόμου 1729/87 περί ναρκωτικών. Το 1986 παραιτήθηκε από τη θέση του Ειδικού Συμβούλου του Υπουργείου Δικαιοσύνης.

Ο Εμμανουήλ Σηφάκης μελέτησε και δίδαξε στις Αστυνομικές Σχολές τη σχέση του Αστυνομικού με τον Πολίτη. Θεωρούσε ότι είναι σημαντικό για τον Αστυνομικό να καλλιεργεί καλή σχέση με τον Πολίτη. Καταδίκασε κάθε πράξη αστυνομικής βίας ή σκληρότητας. Όπως ανέφερε στο έργο του “Δεοντολογία του Αστυνομικού Επαγγέλματος” ο αστυνομικός οφείλει να δίκαιος, αμερόληπτος και στο πλευρό του πολίτη. Καταδίκασε την κομματική εξάρτηση της Αστυνομίας.

Το 1984 αποφασίστηκε από τον Υπουργό Δημόσιας Τάξης Γιάννη Σκουλαρίκη να ενοποιήσει το Σώμα της Αστυνομίας Πόλεων με τη Χωροφυλακή. Ο Εμμανουήλ (Μανώλης) Σηφάκης ήταν αντίθετος με τη συγχώνευση των δυο Υπηρεσιών, άποψη που μετέφερε στον τότε Πρωθυπουργό της Ελλάδας, Ανδρέα Παπανδρέου.

Συγγραφικό έργο
Πολυγραφότατος, θεωρείται ένας εκ των πλέον μορφωμένων αστυνομικών της εποχής του. Στα συγγράμματά του συγκαταλέγονται η “Εγκληματολογία”, εγχειρίδια της Αστυνομίας Πόλεων όπως “Εγχειρίδιο Λειτουργίας της Αμέσου Δράσεως – Τμήμα Μοτοσικλετιστών” και “Κυκλοφοριακή Τεχνική – Οδηγίες προς Τροχονόμους”. Διετέλεσε συντάκτης του επίσημου περιοδικού της Αστυνομίας Πόλεων, τα “Αστυνομικά Χρονικά” όπου δημοσίευσε μελέτες του όπως “Η Ποινή του Θανάτου”, “Δεοντολογία του Αστυνομικού Επαγγέλματος”, “Σχέσεις κράτους και Αστυνομίας”, “Τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και η Αστυνομία”, “Η Βία από την Αστυνομία και προς την Αστυνομία”, “Ναρκωτικά”, “Οργανωτικά και Λειτουργικά Προβλήματα Αστυνόμευσης στην Ελλάδα”. Ερεύνησε και συνέγραψε πληθώρα άρθρων σχετικά με τους τρόπους καταπολέμησης ναρκωτικών και της κοινωνικής επανένταξης εξαρτημένων από ουσίες ατόμων στα δεδομένατης εποχής .