“.. πολλοί αστυνομικοί δείχνοντας ανθρωπιά δίνουν τροφές στα παιδιά των μεταναστών, και κάνουν ο,τιδήποτε μπορούν.. Δεν είναι τυχαίο που σε πολλά συνθήματα στα πλακάτ των προσφύγων αναγράφεται ‘’ΤΗΑΝΚ YOUPOLICE’’. Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στους προσφυγικούς καταυλισμούς εγκυμονούν πάρα πολλούς κινδύνους σε κοινωνικό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο και η Αστυνομία επιβάλλεται να ασκήσει τα θεσμικά της καθήκοντα, αυτά που απορρέουν από το Σύνταγμα και τους νόμους”…
Απορίας άξιον αποτελεί η παθητική στάση της Ελληνικής Αστυνομίας κατά τα καθημερινά επεισόδια και συμπλοκές που λαμβάνουν χώρα στον αυτοσχέδιο προσφυγικό καταυλισμό της Ειδομένης, στο λιμάνι του Πειραιά, αλλά και στα κέντρα φιλοξενίας της Μόριας, στη Λέσβο και στη Χίο. Μαχαιρώματα, κλοπές, καταλήψεις οδικού και σιδηροδρομικού δικτύου, συμπλοκές, πορείες διαμαρτυρίας, πετροπόλεμοι με τους αστυνομικούς, ανυπακοή προς τους νόμους του κράτους, διεκδίκηση δικαιωμάτων και ουδεμία υποχρέωση και σεβασμό προς τις κρατικές αρχές και τους νόμους.
Όλα αυτά είναι μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα διάχυτη σε όλη την ελληνική επικράτεια, αφού οι μετανάστες διεσπάρησαν στην ενδοχώρα χωρίς να υπάρχει καμία πρόβλεψη και εγγύηση για το πότε θα διακοπεί αυτή η ανεξέλεγκτη ροή προσφύγων και μεταναστών. Καθημερινά αστυνομικό προσωπικό τόσο από τη Θεσσαλονίκη όσο και από άλλους νομούς διατάσσεται να εκτελέσει υπηρεσία στην Ειδομένη και γίνεται αδιάψευστος μάρτυρας των ανεξέλεγκτων και παράνομων δράσεων των κατασκηνωτών μεταναστών αλλά και του αμφιλεγόμενου ρόλου κάποιων ΜΚΟ και των αλληλέγγυων που παρευρίσκονται στην περιοχή για την υλική και ηθική υποστήριξη των ταλαιπωρημένων αυτών ανθρώπων.
Άνθρωποι κάθε εθνικότητας από τη Συρία, από το Ιράκ, Αφγανιστάν, Πακιστάν, Μπαγκλαντές, Λιβύη, Μαρόκο, Αλγερία, αλλά και από άλλες χώρες της Ασίας και της Αφρικής πήραν την απόφαση με κίνδυνο της ζωής τους να μεταναστεύσουν από τις χώρες καταγωγής τους λόγω εμπόλεμων καταστάσεων, αλλά και των οικονομικοπολιτικών συνθηκών που επικρατούν στις χώρες τους με το όνειρο μιας καλύτερης και ασφαλέστερης ζωής από αυτήν που ζούσαν. Άνθρωποι με θρησκευτικές και εθνοτικές διαφορές μεταξύ τους, με διαφορετική κουλτούρα,ήθη,έθιμα και νοοτροπία συμβιώνουν στα κατά τόπους κέντρα φιλοξενίας και προσφυγικούς καταυλισμούς σε όλη την επικράτεια. Σε αυτό το εκρηκτικό ανθρώπινο μείγμα έρχεται να προστεθεί η παντελής έλλειψη της αίσθησης υγιεινής και καθαριότητας που τους διακρίνει.
Πεταμένες κουβέρτες, παιδικές πάνες, μπουκάλια, αποφάγια και κάθε λογής ακαθαρσίες, αν και υπάρχουν κάδοι απορριμμάτων του δήμου Παιονίας συνθέτουν μια εικόνα ντροπής και προσβολής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας στον αυτοσχέδιο προσφυγικό καταυλισμό της Ειδομένης. Οι χημικές τουαλέτες που βρίσκονται στον χώρο δεν χρησιμοποιούνται από όλους καθώς μεγάλος αριθμός μεταναστών και προσφύγων προτιμούν να αφοδεύουν στην ύπαιθρο ,αλλά και σε άδειες σκηνές. Καθημερινά οι δημοτικές αρχές σπεύδουν να καθαρίσουν την περιοχή προκειμένου να μην προκληθούν κίνδυνοι για την δημόσια υγεία και για να μην προσβληθούν από μολυσματικές ασθένειες οι παριστάμενοι εκεί είτε είναι μέλη ΜΚΟ είτε αστυνομικοί σε υπηρεσία αλλά και οι λιγοστοί μόνιμοι κάτοικοι του χωριού.
Είναι παραπάνω από βέβαιο πως στις υψηλές θερμοκρασίες του καλοκαιριού και με την ύπαρξη των κουνουπιών θα προκληθεί κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών και επιδημιών και η περιοχή της Ειδομένης θα μετατραπεί σε υγειονομική βόμβα. Ωστόσο δεν έχει εκδοθεί καμμία διαταγή ή οδηγία για ιατρικό έλεγχο και επιπλέον για εμβολιασμό κατά της ηπατίτιδας Β από τους προϊσταμένους των αστυνομικών υπηρεσιών που εμπλέκονται στα μέτρα τάξης όπως προβλέπει το Π.Δ.45/2008 για τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας του ένστολου προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας. Επομένως, οι αστυνομικοί κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους στην Ειδομένη κινδυνεύουν και αναγκάζονται με ιδία μέσα να προστατευτούν διενεργώντας τις απαραίτητες ιατρικές εξετάσεις και εμβολιασμούς.
Μία επίσης σημαντική παράμετρος που προκύπτει είναι η απόγνωση και η αποφασιστικότητα των προσφύγων να περάσουν τα σύνορα με κάθε θυσία σε συνδυασμό με την φλεγματική στάση της Αστυνομίας που ενθαρρύνει την επιθετικότητα και τις παραβατικές συμπεριφορές κάποιων ομάδων. Σκηνές απάνθρωπες εκτυλίσσονται στη συνοριακή γραμμή με τα Σκόπια, όπου μετανάστες προσπαθούν με κάθε τρόπο να διέλθουν στην ουδέτερη ζώνη πετώντας ακόμα και τα βρέφη τους από το φράχτη, προκειμένου να αποκτήσουν προτεραιότητα έναντι των υπολοίπων, αλλά και να εκβιάσουν τις αρχές.
Σε αυτό το σημείο δημιουργείται η εύλογη απορία σε όλους πως είναι ποτέ δυνατό να χρησιμοποιούν τα παιδιά τους εκθέτοντας τα σε κίνδυνο,για να πετύχουν το στόχο τους. Ας φανταστούμε λοιπόν σε ποιό σημείο είναι ικανοί να φτάσουν κάποιοι από τους μετανάστες και σε πόσο ανεξέλεγκτη και οριακή μπορεί να μετατραπεί η συμπεριφορά τους. Ένα ακόμα γεγονός έρχεται να επιβεβαιώσει τα παραπάνω, όταν μετανάστης κατά την συμπλοκή με τις διμοιρίες κρατούσε το παιδί του σαν ασπίδα στον αέρα και το εκσφενδόνισε πάνω στους αστυνομικούς χωρίς να υπολογίσει τη ζωή του. Παρόμοιες σκηνές εκτυλίσσονται καθημερινά και βλέπουν το φώς της δημοσιότητας αποδεικνύοντας πασιφανώς πως πολλοί από τους πρόσφυγες είναι αποφασισμένοι για όλα και δεν υπολογίζουν ούτε τη ζωή τους ούτε τη ζωή των παιδιών τους και επίσης πως δεν έχουν καμμία αίσθηση φροντίδας και επιμέλειας των δυστυχισμένων μικρών προσφυγόπουλων. Προς επίρρωση των παραπάνω, υπάρχουν παιδιά που τρέχουν αμέριμνα στις γραμμές των τρένων, στην εθνική οδό Θες/νίκης-Ευζώνων τμήματα των οποίων έχουν καταληφθεί από τους μετανάστες, αλλά και στο λιμάνι του Περαιά όπου υπάρχει αυξημένη κίνηση οχημάτων. Αν παρασυρθεί ένα μικρό παιδί από κάποιον οδηγό ποιός θα φέρει την ευθύνη και τί μπορεί να σημάνει ένα τέτοιο συμβάν; Μήπως θα ευθύνεται η Αστυνομία ή το Λιμενικό;
Ερωτήματα που δυστυχώς δεν έχουν απαντήσεις. Δεν είναι λίγες οι φορές που πρόσφυγες συνεπλάκησαν μεταξύ τους με τη χρήση μαχαιριών και πολλοί από αυτούς μεταφέρθηκαν στα κατά τόπους νοσοκομεία. Σε πεδίο μάχης μετατρέπονται καθημερινά οι προσφυγικοί καταυλισμοί για διάφορους λόγους και η ατμόσφαιρα είναι εκρηκτική υπό το άγρυπνο βλέμμα των αστυνομικών που παραμένουν απλοί παρατηρητές των διενέξεων και συγκρούσεων χωρίς να προβαίνουν σε καμμία σύλληψη, αφού οι εντολές είναι σαφείς και ο σκοπός είναι μην προκληθούν εκτεταμένα επεισόδια από την αστυνομική επέμβαση. Επίσης έχουν αναφερθεί αξιόποινες πράξεις που αφορούν κλοπές, απάτε, διακίνηση λαθραίων τσιγάρων, διασπορά ψευδών ειδήσεων από διάφορα άτομα, φθορές δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας και οι οποίες έχουν δημοσιευθεί στα ΜΜΕ μετά από καταγγελίες προσφύγων που έπεσαν θύματα. Οργανώνονται πορείες από μέλη των ΜΚΟ στις οποίες το ευτύχημα είναι πως δεν ανταποκρίνεται η πλειοψηφία των μεταναστών παρά μόνο μικρός αριθμός που ανέρχεται στα τριάντα μέχρι πενήντα άτομα κάθε φορά.
Σε αυτό το σημείο αποτελεί μεγάλη πρόκληση και κρίσιμο ζήτημα η δραστηριοποίηση πολλών ΜΚΟ στην περιοχή της Ειδομένης, αλλά και σε άλλα κέντρα φιλοξενίας που δρούν ανενόχλητες από την Ελληνική Αστυνομία και με ενέργειες τους δυσχεραίνουν τη διαχείριση των προσφύγων και μεταναστών. Κάποιοι από τα μέλη τους θεωρούν την Ειδομένη ως χώρο αποκλειστικής τους ευθύνης και παρεμποδίζουν το έργο των αστυνομικών παρακινώντας τους πρόσφυγες σε πορείες και καταλήψεις οδών και προτρέποντάς τους να μην μεταβούν στις δομές φιλοξενίας.
Είναι νωπές ακόμα οι μνήμες από την εξαπάτηση μεγάλου αριθμού μεταναστών που διήλθαν μετά από παρότρυνση αγνώστων μέσω διανομής φυλλαδίων στη γειτονική χώρα με τα γνωστά σε όλους άκαρπα αποτελέσματα. Είναι αδιαμφισβήτητη η κοινωνική προσφορά πολλών ΜΚΟ στην περιοχή, αλλά μέχρι εκεί. Δεν είναι δυνατόν να κυκλοφορούν εξωθεσμικοί παράγοντες ανεξέλεγκτα, να υποκαθιστούν τις αρχές και να εκμεταλλεύονται αισχρά την ελπίδα αυτών των ανθρώπων για το ευρωπαϊκό όνειρο, για να επιτύχουν τους δικούς τους σκοπούς.
Επιβάλλεται λοιπόν ο έλεγχος και ο περιορισμός της δράσης αυτών των ομάδων των δήθεν αλληλέγγυων από τις αστυνομικές δυνάμεις, γιατί ο μοναδικός σκοπός τους είναι η αποσταθεροποίηση της περιοχής και ευρύτερα της χώρας. Αστυνομικοί που εκτελούν υπηρεσία στην περιοχή που βρίσκεται ο πρόχειρος προσφυγικός καταυλισμός της Ειδομένης κρούουν των κώδωνα του κινδύνου για τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που μπορεί να λάβει η εύθραυστη κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή.
Οι αστυνομικές δυνάμεις διατηρούν το ρόλο του θεατή σε αυτό το θέατρο του παραλόγου διακυβεύοντας την σωματική τους ακεραιότητα έχοντας απέναντι τους πάνω από δέκα χιλιάδες ανθρώπους ταλαιπωρημένους και αγανακτισμένους. Δεν υπάρχει καμμία πρόβλεψη για την ασφάλεια των συναδέλφων κατά την εκτέλεση της υπηρεσίας τους, καθώς βρίσκονται ανάμεσα στο πλήθος των προσφύγων χωρίς να υπάρχει οριοθετημένη ζώνη με φράγματα στον χώρο εγκατάστασης τους. Ανάμεσα στους αστυνομικούς κυκλοφορούν μετανάστες ελεύθερα, δεν υπακούν στις εντολές τους και δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιοι από αυτούς τους βρίζουν και τους προκαλούν. Αυτή η ανοργανωσιά επισείει σοβαρούς κινδύνους επιθέσεων εξαγριωμένων ανθρώπων σε βάρος των αστυνομικών, οι οποίοι βρίσκονται σε έντονη ψυχική και σωματική κόπωση από την πολύωρη παραμονή τους σε αυτές τις άθλιες συνθήκες υγιεινής και εργασίας.
Από την άλλη πλευρά πολλοί αστυνομικοί δείχνοντας ανθρωπιά δίνουν τροφές στα παιδιά των μεταναστών, τους κατευθύνουν στα ιατρεία και κάνουν ο,τιδήποτε μπορούν, για να εξυπηρετήσουν όπου υπάρχει ανάγκη. Δεν είναι τυχαίο που σε πολλά συνθήματα στα πλακάτ των προσφύγων αναγράφεται ‘’ΤΗΑΝΚ YOUPOLICE’’. Οι συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στους προσφυγικούς καταυλισμούς εγκυμονούν πάρα πολλούς κινδύνους σε κοινωνικό, αλλά και σε εθνικό επίπεδο και η Αστυνομία επιβάλλεται να ασκήσει τα θεσμικά της καθήκοντα, αυτά που απορρέουν από το Σύνταγμα και τους νόμους.
Σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να παρακολουθεί αμέτοχη και αδρανής τις εξελίξεις και τα γεγονότα που προσβάλλουν την εύρυθμη λειτουργία της δημοκρατικής κοινωνίας και διασαλεύουν την δημόσια τάξη και ασφάλεια. Ο ρόλος του θεατή και του παρατηρητή δεν της ταιριάζει και την απαξιώνει στην κοινή γνώμη με οδυνηρές συνέπειες για την κοινωνία και τη δημοκρατία.Αυτά που συμβαίνουν στους καταυλισμούς, στο λιμάνι του Πειραιά και σε άλλα κέντρα φιλοξενίας μπορεί να είναι προάγγελος μιας εφιαλτικής καθημερινότητας και για να αποτραπεί αυτό η Ελληνική Αστυνομία πρέπει να αφεθεί να εκπληρώσει την αποστολή της ανεμπόδιστα και χωρίς περιορισμούς.
