“Ανώνυμοι σύγχρονοι ήρωες”

Με αφορμή τη μετακίνηση εθελοντριών από την Κρήτη στη Θεσσαλονίκη για να συνδράμουν στο Σύστημα Υγείας, στη μάχη κατά της πανδημίας, κείμενο γνώμης ενστόλου από τη Θεσσαλονίκη
του Υ/Α, Κωνσταντίνου Ηλιόπουλου

«Η συγκίνηση που προκάλεσε η είδηση ότι δέκα Νοσηλεύτριες από την Κρήτη, αλλά και αρκετές άλλες από κοντινότερους Νομούς, κατευθύνονταν προς τη Θεσσαλονίκη ως εθελόντριες στη μάχη κατά της Πανδημίας, θύμισε πόσο μας ξαφνιάζουν πράξεις που δηλώνουν αυτό που όφειλε να είναι αυτονόητο, ότι δηλαδή είμαστε όλοι κάτοικοι της ίδιας χώρας και συνταξιδιώτες στην ίδια εθνική πορεία.

Ενώ η Δημόσια ζωή μας παραμένει θύμα της μικροπρέπειας, του εύκολου εντυπωσιασμού και του Διχασμού, χιλιάδες Γιατροί, Νοσηλεύτριες και Νοσηλευτές, Τεχνικοί, Βοηθοί, Καθαρίστριες, Φοιτητές Ιατρικής και τόσοι άλλοι μάχονται συνεχώς εναντίον ενός ύπουλου εχθρού αλλά και εναντίον αμέτρητων δυσκολιών. Η απόφαση κάποιων ανθρώπων να ριχτούν στη φωτιά στην άλλη άκρη της χώρας, πριν χτυπήσει κόκκινο η Πανδημία εκεί όπου είναι ταγμένες και ταγμένοι να δώσουν τη μάχη, είναι μια ουσιαστική πράξη ίασης και αντίδοτο στην υστεροβουλία και στον εγωισμό τον οποίο έχουμε συνηθίσει.

Η Κρήτη και η Μακεδονία συνδέονται στενά, με τη συμμετοχή Κρητικών στον Μακεδονικό Αγώνα και στους Βαλκανικούς Πολέμους, με χιλιάδες Κρητικούς να σπουδάζουν στη Θεσσαλονίκη και να δημιουργούν δεσμούς εκεί για μια ζωή. Η έλευση των δέκα Νοσηλευτριών από την Κρήτη μπορεί να έχει κάποια σχέση με αυτήν τη συγγένεια. Μπορεί όμως να οφείλεται σε κάτι πιο προσωπικό και συνάμα πιο Εθνικό.

Η αίσθηση ότι όταν μπορούμε να προσφέρουμε ΔΕΝ λογαριάζουμε τον προσωπικό κίνδυνο, ότι ανήκουμε σ’ ένα σύνολο και ο καθένας έχει ευθύνη να κάνει ό,τι μπορεί για την προστασία του συνόλου. Καβγαδίζοντας για το ένα ή το άλλο Κόμμα, τη μία ή την άλλη Ομάδα ξεχνάμε ότι αντιμέτωποι με την Πανδημία, με την Τουρκική επιθετικότητα, με την τόσο ρευστή εποχή η μικρή μας χώρα μάς έχει ΟΛΟΥΣ ανάγκη. Όλοι ανήκουμε στην ΙΔΙΑ Ομάδα.

Γι’ αυτό σήμερα κάποιοι σπεύδουν στη Θεσσαλονίκη την ώρα της μάχης, γι’ αυτό εκπαιδεύονται εθελοντές για περιπτώσεις εκτάκτου ανάγκης, αλλά και για τη διαχείριση χρόνιων προβλημάτων όπως αυτά της εξάρτησης, της έλλειψης στέγης και της μαζικής Μετανάστευσης. Κόμματα, Ποδοσφαιρικοί Σύλλογοι και Ομάδες συμφερόντων έμαθαν να διεκδικούν επιρροή με επιθετικότητα και παράπονο. Όμως η Πανδημία μάς δείχνει ότι ήρωες, αυτοί που έχουν σημασία στη ζωή μας, δεν είναι όσοι φωνασκούν, απειλούν, χλευάζουν και διχάζουν αλλά αυτοί που θέτουν εαυτούς σε κίνδυνο πέρα απ’ ό,τι θα τους ζητούσε κάποιος. Ανώνυμοι μέσα σε μια λεπτή στολή από νάιλον και χαρτί σε μάχη με τον θάνατο».