Η άγνωστη δικαστική μάχη για τον εμπρησμό της Marfin

«Ο θάνατος των υπαλλήλων της Marfin θα είχε αποφευχθεί εάν δεν είχε τεράστια προβλήματα ασφαλείας το συγκεκριμένο κατάστημα της οδού Σταδίου».
Marfin_2010.png
Οι αποζημιώσεις 1,8 εκατ. ευρώ που δεν δόθηκαν – Τα κενά ασφαλείας, οι αγωγές και ο νομικός λαβύρινθος
«Ο θάνατος των υπαλλήλων της Marfin θα είχε αποφευχθεί εάν δεν είχε τεράστια προβλήματα ασφαλείας το συγκεκριμένο κατάστημα της οδού Σταδίου». Αυτό είναι το σκεπτικό του δικαστηρίου το οποίο επιδίκασε – προ μερικών μηνών – αποζημίωση 1.825.000 ευρώ (η οποία με τις προσαυξήσεις φτάνει περίπου τα 4 εκατ. ευρώ) από την εν λόγω Τράπεζα, στην οικογένεια ενός εκ των θυμάτων, αλλά και 19 υπαλλήλους που εγκλωβίστηκαν στο υποκατάστημα της οδού Σταδίου. Ωστόσο αυτά τα χρήματα δεν φαίνεται να έχουν ακόμη καταβληθεί, αφού υπάρχει σχετική εκκρεμής διαδικασία στον Αρειο Πάγο.
«Το Βήμα» παρουσιάζει μια δεύτερη πτυχή της υπόθεσης του εμπρησμού του υποκαταστήματος της τράπεζας Marfin στην οδό Σταδίου από ομάδα αντιεξουσιαστών το μεσημέρι της 5ης Μαΐου 2010, κατά τη διάρκεια πορείας για το «πρώτο» Μνημόνιο, που είχε ως τραγικό αποτέλεσμα τον θάνατο των υπαλλήλων Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, Παρασκευής Ζούλια καιΕπαμεινώνδα Τσάκαλη.
Μετά από σειρά αναβολών και άλλων κωλυμάτων ξεκίνησε προ μερικών ημερών στο Μεικτό Ορκωτό Κακουργιοδικείο της Αθήνας η δίκη δύο ατόμων από τον αναρχικό χώρο που κατηγορούνται για τον εμπρησμό της τράπεζας αλλά και την επίθεση σε απέναντι βιβλιοπωλείο. Οι δύο κατηγορούμενοι αρνούνται τις κατηγορίες. Ομως αυτή η υπόθεση, πέρα από τις προφανείς ευθύνες των οποιωνδήποτε δραστών της επίθεσης που έριξαν βόμβες μολότοφ στο τραπεζικό κατάστημα και ύστερα φέρεται να αδιαφόρησαν για τις εκκλήσεις τους, έχει δικαστικές πλευρές που είναι σε εξέλιξη για άλλες ευθύνες, εκτός των ευθυνών για τον θάνατο των τριών ανθρώπων.
Αυτές αφορούν τις μεγάλες ευθύνες στην εγκατάσταση του συγκεκριμένου υποκαταστήματος σε ένα παλιό νεοκλασικό κτίριο που δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις ασφαλείας και το οποίο, σύμφωνα με νεότερες δικαστικές αποφάσεις, έπαιξε τεράστιο ρόλο στην τραγωδία.

Η τεχνική έκθεση
Σύμφωνα με τεχνική έκθεση που είχε συνταχθεί από επιθεωρητές στο υποκατάστημα εργάζονταν συνολικά 27 άτομα. Υπήρχε μόνο μία έξοδος κινδύνου που βρισκόταν στο ισόγειο του κτιρίου και δίπλα από την κύρια είσοδο της τράπεζας, η οποία ήταν κλειδωμένη και με ιδιαίτερα σύνθετο τρόπο για να ανοίξει. Επιπλέον, ήταν κλειδωμένες δύο άλλες έξοδοι διαφυγής, ενώ μία άλλη οδηγούσε σε ένα «κλουβί» (χώρο με σιδερένια κιγκλιδώματα). Η σωτηρία 14 υπαλλήλων της τράπεζας ήταν μέσω μιας τουαλέτας που είχε μείνει συμπτωματικά ανοικτή λόγω προβλήματος στην αποχέτευση. Η τράπεζα δεν είχε το απαιτούμενο πιστοποιητικό πυρασφάλειας που εκδίδεται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία αφού δεν υπήρχε μελέτη του χώρου, στην οποία θα αναφέρονται τα συγκεκριμένα μέτρα πυρόσβεσης που προβλέπονται από τη νομοθεσία. Επιπλέον, δεν είχε γίνει καμιά εκπαίδευση – ενημέρωση – επιμόρφωση και ούτε είχε ποτέ πραγματοποιηθεί κάποιου είδους άσκηση εκκένωσης του κτιρίου.
Τον Ιούλιο του 2013 το δικαστήριο που ασχολήθηκε με τις τεράστιες παραλείψεις στα μέτρα ασφαλείας έκρινε ενόχους τον διευθύνοντα σύμβουλο της Marfin, τον υπεύθυνο ασφαλείας του κτιρίου και τη διευθύντρια του καταστήματος. Οι δύο πρώτοι καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης 22 ετών και η διευθύντρια σε φυλάκιση πέντε ετών και ενός μήνα. Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στους τρεις καταδικασθέντες, ενώ έδωσε αναστέλλουσα δύναμη στην έφεση, θέτοντας όμως όρο για τους δύο πρώτους κατηγορουμένους την καταβολή, εντός 40 ημερών, χρηματικής εγγύησης 30.000 ευρώ. Αντιθέτως το δικαστήριο αθώωσε την υποδιευθύντρια του καταστήματος.
 Η δίκη σε δεύτερο βαθμό είχε ξεκινήσει προ δύο περίπου ετών, αλλά σταμάτησε προ μερικών μηνών λόγω αιφνιδιαστικού θανάτου του προέδρου της έδρας. Τις τελευταίες ημέρες αναμένεται να προσδιορισθεί ο χρόνος έναρξης της δίκης για τα προβλήματα ασφαλείας και τις μοιραίες παραλείψεις που θα ξεκινήσει από την αρχή. Ωστόσο υπάρχει και άλλη δικαστική πλευρά της υπόθεσης με τις αστικές διεκδικήσεις των υπαλλήλων του καταστήματος της τράπεζας. Εχουν κατατεθεί μία αγωγή από την οικογένεια ενός εκ των θυμάτων και των 19 υπαλλήλων και δύο άλλες από τους οικείους των άλλων δύο τραγικών θυμάτων. Εξ αυτών όμως έχει πραγματοποιηθεί μόνο η πρώτη, ενώ στις άλλες δίνονται διαρκώς αναβολές λόγω της απεργίας των δικηγόρων αλλά και για άλλους λόγους.
Στη μοναδική «αστική» διαδικασία που ολοκληρώθηκε η πλευρά των κατηγορουμένων – υπευθύνων της Marfin – διατύπωσε την άποψη ότι δεν είχαν την ευθύνη της ασφαλείας του καταστήματος και την είχαν παραχωρήσει σε άλλες υπηρεσίες και υφισταμένους. Ομως το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό αυτόν τον ισχυρισμό και επέβαλε στους εκπροσώπους της Τράπεζας ποινή 1.100.000 περίπου ευρώ ως αποζημίωση για τους συγγενείς ενός θύματος και περίπου 720.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση των 19 υπαλλήλων που εγκλωβίστηκαν μέσα στην τράπεζα.
Ωστόσο αυτά τα χρήματα δεν έχουν δοθεί, οι νομικοί εκπρόσωποι της τράπεζας έχουν προχωρήσει σε διαδικασία αναστολών και αναίρεσης στον Αρειο Πάγο, με τη σχετική συζήτηση να αναμένεται για τον ερχόμενο Ιανουάριο. Οι συγγενείς των θυμάτων εκφράζουν τη δυσφορία τους για αυτή την καθυστέρηση και ότι «δεν έχουν λάβει ως αποζημίωση από πουθενά ούτε ένα ευρώ». Από την άλλη πλευρά, υπεύθυνοι του πιστωτικού ιδρύματος σημειώνουν ότι ακολουθούνται οι προβλεπόμενες νομικά διαδικασίες.
 _____________
*Βασίλης Λαμπρόπουλος, ΒΗΜΑ