Σε πρώτο ενικό, ως μέρος απολογισμού για την ΕΛ.ΑΣ ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Μαγνησίας απευθύνεται σε όσους με “βολική οπτική” επικρίνουν τους εργαζόμενους στα Σώματα Ασφαλείας
Ο πρόεδρος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Μαγνησίας Αργύρης Δίχτας, παραθέτει στην ανοιχτή επιστολή του, «Βαδίζοντας ήδη στη τρίτη δεκαετία μου στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας, μετά την εισαγωγή μου, με το μοναδικό ίσως στη χώρα μου, αδιάβλητο σύστημα των Πανελλαδικών Εξετάσεων, όντας προερχόμενος από οικογένεια σκληρά εργαζόμενου πατέρα, ο οποίος άφησε και την τελευταία του πνοή στην εργασία του, χωρίς βέβαια να ιδρώσει το αυτί κανενός, μιας και δεν ανήκε πολιτικά σε καμία παράταξη για να γίνει σημαία ή σύμβολο, νόμιζα πως είχα κάνει το ονειρο, να βοηθάω τους συνανθρώπους μου, πραγματικότητα. Δεν κατάφερα ποτέ όμως να μάθω τι θέλουν από μένα, τόσο οι συμπολίτες μου, όσο και εκείνοι που ανά περιόδους ανελισονταν στην εξουσία.
Έτσι λοιπόν, κάνοντας μια απλή αναδρομή, έβλεπα τόσο τους απλούς πολίτες, όσο και εκείνους που πάντα ζητούσαν προεκλογικά την ψήφο μου, αλλάζοντας μετά πρόσωπο ανάλογα με τις πολιτικές συνθήκες κάθε εποχής, να με χαρακτηρίζουν άλλοτε ως ΜΠΑΤΣΟΚ, όταν και κυβέρνηση ήταν το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και άλλοτε ως ΑΡΜΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ όταν στην κυβέρνηση ήταν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.
Στη περίοδο δε των μνημονίων ήμουν ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ, βλέποντας με λύπη ανθρώπους μεγάλους σε ηλικία, που κάποτε μας παίρνανε ως μικρά παιδιά στη πλάτη, κρατώντας και μία πράσινη ή μπλέ σημαία, στις περιβόητες πολιτικές συγκεντρώσεις της δεκαετίας του 80, να μας βρίζουν χυδαία. Και σκεφτόμουν με το φτωχό μου το μυαλό: »Μα εγώ δεν ψήφιζα τότε, τι φταίω;«
Φτάνουμε αισίως στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη της οποίας διατείνονταν πως θα με καταργήσουν όταν γίνουν κυβέρνηση και βρίσκονταν εκ του ασφαλούς στο θώκο της αντιπολίτευσης. Αντί όμως να το πράξουν, με χρησιμοποίησαν το ίδιο ή και περισσότερο και συνέχιζα να βλέπω ανθρώπους που κρατούσαν σημαίες της πατρίδας μου να με χτυπούν με αυτές και να με χαρακτηρίζουν ΠΡΟΔΟΤΗ ΚΑΙ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟ, ενώ ενεργούσα με τις ίδιες μεθόδους και τακτικές του παρελθόντος.
Με την τωρινή Κυβέρνηση, διαπίστωσα πως τάχιστα επανήλθαν οι διαχρονικοί χαρακτηρισμοί μου ως ΓΟΥΡΟΥΝΙ, ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΚΑΙ ΦΑΣΙΣΤΑΣ, χωρίς να μου προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση καθώς ήταν κάτι που περίμενα.. Και έπεται συνέχεια μέχρι, Πρώτα ο Θεός, να συμπληρωθούν τα έτη της παρουσίας μου στο Σώμα..
Επιπροσθέτως κάποιοι με μαύρα ρούχα και ρόπαλα με χαρακτήριζαν ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΤΩΝ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ, ενώ κάποιοι άλλοι με κοκκινομαυρα ρούχα και ρόπαλα επίσης, με χαρακτήριζαν ως ΠΡΟΣΤΑΤΗ ΑΥΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ.. Και κάποιοι πρόσφατα με κοστούμια και γραβάτες, αναζητώντας εναγωνίως θέση σε μελλοντικό Κυβερνητικό σχήμα, πριν χαθούν στη λήθη, μου είπαν ότι ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΝΤΡΕΠΟΝΤΑΙ.. μπας και πιαστούν από τα μαλλιά μου, που δεν έχω, και μείνουν για λίγο ακόμη στην επικαιρότητα προκειμένου να εξασφαλίσουν τα προς το ζην και των δισεγγονων τους.
Θα ήμουν ευηθης αν ρωτούσα ποιοί ήταν αυτοί που εξέλεξαν όλες αυτές τις Κυβερνήσεις; Δεν εξελεγησαν από τους πολίτες που μέσω της κάλπης εξέφρασαν τη δημοκρατική τους βούληση; Δεν ήταν ήταν εκείνοι, που όταν ήμουν μικρός μου αγόραζαν στη παραλία του Βόλου μαλλί της γριάς και περίμεναν με χιλιάδες άλλους να φιλήσουν τα χέρια πολιτικών, βουλευτών, υπουργών και πρωθυπουργών;
ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΤΙ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ; Να μάθω, γιατί εάν εκαναν το ίδιο σε οποιαδήποτε άνθρωπο ή σε οποιοδήποτε επάγγελμα, θα τους είχαν σταυρώσει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ενώ όλοι οι προοδευτικοί, δημοκρατικοί και ευαίσθητοι συνάνθρωποι μας θα τους χαρακτήριζαν ΦΑΣΙΣΤΕΣ, ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΥΣ..
Τελικά ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ δεν είναι μια αρνητική έννοια που έχει γενικευμένη ισχύ; Έτσι δεν μας έμαθαν οι δάσκαλοι μας στα σχολεία; Έχει εφαρμογή μόνο σε περιπτώσεις που κάποιοι αποκομίζουν όφελος αν τον στιλιτευσουν; Στη δουλειά μου δεν έχει ισχύ και εφαρμογή; ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;».