Κείμενο γνώμης με αφορμή τα επεισόδια και τους τραυματισμούς Αστυνομικών παρά την απαγόρευση της προγραμματισμένης εκδήλωσης της ΠΟΑΣΥ στην πλατεία Εξαρχείων.
Περαστικά στους συναδέλφους και ειλικρινά λυπάμαι πολύ γιατί για τον τραυματισμό τους αυτή τη φορά, κομμάτι ευθύνης φέρουν αυτοί που με ελαφρά τη καρδία πήραν με μεγάλη ευκολία αποφάσεις για εμάς χωρίς εμάς και κυρίαρχα χωρίς να “ζυγίσουν ” τις τυχόν συνέπειες των αποφάσεων που παίρνονται επιπόλαια….
Ήταν αυτονόητο ότι θα προκαλούνταν επεισόδια σε κάθε περίπτωση και το κόστος θα το πλήρωναν οι συνάδελφοι που θα ήταν σε υπηρεσία την ημέρα εκείνη. .. Αυτοί που πήραν τις αποφάσεις όμως, δεν ήταν στο πεδίο της μάχης την ώρα του πολέμου. ….. Μεγάλες οι ευθύνες του πολιτικού συστήματος που εδώ και χρόνια ολόκληρα συντηρεί ένα καθεστώς αναρχίας και τυφλής βίας απέναντι σε αστυνομικούς και κατοίκους συγκεκριμένων περιοχών, ενώ υπάρχουν τρόποι να λυθεί άμεσα και οριστικά το ζήτημα αυτό ….
Η μη λήψη τέτοιας απόφασης λοιπόν, οφείλεται προφανώς στο ότι διαχρονικά η συντήρηση της κατάστασης αυτής βολεύει το πολιτικό σύστημα. .. Όμως κατά την άποψή μου και το συνδικάτο οφείλει να επιδεικνύει σύνεση στη λήψη αποφάσεων και ιδιαίτερα όταν διακυβεύεται η σωματική ακεραιότητα και ασφάλεια αστυνομικών και πολιτών. .. Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά ότι οι πρόχειρες αποφάσεις φέρνουν επικίνδυνα αποτελέσματα. …. Πεποίθησή μου είναι ότι αυτοί που πήραν την απόφαση να ανακοινώσουν την συγκεκριμένη εκδήλωση (παρακάμπτοντας μάλιστα τα αρμόδια για την λήψη τέτοιων αποφάσεων αρμόδια θεσμικά συνδικαλιστικά όργανα), όφειλαν να είναι εκεί πρώτη γραμμή και δίπλα στους συναδέλφους που διατάχθηκαν να εκτελέσουν υπηρεσία στην περιοχή την ημέρα εκείνη, αναλαμβάνοντας την ευθύνη για τις συνέπειες της απόφασής τους αυτής και όχι απλά να υπακούσουν στην απαγόρευση της εκδήλωσης….. Αφενός μεν ο ρόλος του συνδικάτου είναι από την φύση του συγκρουσιακός και αφετέρου δε, αυτό που απαγορεύτηκε ήταν η πραγματοποίηση της εκδήλωσης και όχι η φυσική παρουσία των συνδικαλιστών που αποφάσισαν και ανακοίνωσαν την εκδήλωση , κάτι που έπρεπε να τολμήσουν και ως ελάχιστη ανάληψη ευθύνης και για να υπερασπίσουν τον επικαλούμενο συνδικαλιστικό χαρακτήρα της απόφασης που δεν την πήρε το Διοικητικό Συμβούλιο, αλλά την πήραν μόνοι τους !!!!
Παρόντες θα έπρεπε να είναι επίσης στο πεδίο της μάχης, αυτοί που ενώ διατάσσουν αστυνομικές δυνάμεις να εκτελούν υπηρεσία διασφάλισης – αποκατάστασης της τάξης και της δημόσιας ασφαλείας. …οι ίδιοι και πάλι αγκυλώνουν τους αστυνομικούς που τοποθέτησαν στα σημεία , μετατρέποντας τον ρόλο των συναδέλφων σε διακοσμητικού παρατηρητή των έκνομων ενεργειών που γίνονται από οργανωμένες ομάδες οι οποίες με τις ευλογίες της ηγεσίας μας και απαλλασσόμενοι από το κόστος των παράνομων πράξεών τους, εκτονώνουν την άκρατη φιλοβιαιότητά τους στα πρόσωπα των αστυνομικών που φυσικά και δεν παρευρίσκονται στον χώρο από ιδιωτική πρωτοβουλία αλλά τελούν υπό τις διαταγές κυρίαρχα της πολιτικής ηγεσίας η οποία όμως χωρίς ίχνος ευθύνης και ντροπής μας χρησιμοποιεί ως “σάκο του μποξ ” …. Εκεί λοιπόν, δίπλα στους δύσμοιρους απλούς αστυνομικούς έπρεπε να είναι την ώρα της προχθεσινής μάχης τόσο η πολιτική και φυσική όσο και η συνδικαλιστική ηγεσία ώστε να γευτούν τις συνέπειες των αποφάσεών τους και όχι εκ του ασφαλούς να εκδίδουν ανακοινώσεις ή διαταγές από τα γραφεία τους, ενώ οι συνάδελφοι καλούνται να ανταποκριθούν σε πολεμικές συνθήκες και χωρίς καμία θωράκιση ….. Είναι ώρα ανάληψης ευθυνών! !!! Αν όχι τώρα. .. Πότε; ;,,
Σταυρούλα Τζατζανά, μέλος Δ.Σ. ΠΟΑΣΥ, Πρόεδρος Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Ν.Ροδόπης, μέλος ΕΝΑ