Ενεργώντας άσκοπα πυρά, ο δολοφόνος του 11χρονου Μάριου, τέσσερα χρόνια μετά, παραμένει ασύλληπτος με τους Ρομά του καταυλισμού να εμμένουν στις πρακτικές ρίψης τυφλών πυρών και βολίδες σκορπίζουν ανεξέλεγκτα
Η Διονυσία Ντούλια, μητέρα του 11χρονου Μάριου, το απόγευμα της 8ης Ιουνίου 2017, είδε το γιο της να σωριάζεται νεκρός μέσα στο προαύλιο του Σχολείου του, στην γιορτή για τη λήξη του σχολικού έτους. Τέσσερα χρόνια μετά, με αφορμή άσκοπους πυροβολισμούς από τους Ρομά του καταυλισμού, θυμάται εκείνη την ημέρα που άλλαξε τη ζωή της οικογένειας τους.
«Παιδί μου,
Τέτοια ώρα πριν τέσσερα χρόνια ετοιμαζόμασταν να πάμε στη γιορτή του σχολείου.
Ήσουν χαρούμενος! Ήθελες να βοηθήσεις.
Πάντα ήθελες να βοηθάς! Όλον τον κόσμο!
Έτσι ήσουν! Δοτικός, τρυφερός, γεμάτος αγάπη. Δεν έλεγες κακό λογο για κανέναν. Δεν κρατούσες κακία.
Σε μάλωνα και συ με αγκάλιαζες! Ήσουν δίκαιος, γενναιόδωρος σε όλα! Ένας άγγελος επί γης!
Ευτυχισμένος ο γονιός που γεύεται τέτοια ανιδιοτελή αγάπη!
Ακούω το γέλιο σου και νιώθω να είσαι εδώ!
Ζούμε με τις αναμνήσεις!
Έντεκα χρόνια γεμάτα χαρά!
Παιδί μου ευχαριστώ για τα έντεκα χρόνια που γέμισες τη ζωή μας!
Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να σε έχω έντεκα χρόνια, γεμάτα ευτυχία! Φώτισες τη ζωή μας!
Παιδί μου , φωτεινέ μου άγγελε, …
Παιδί μου, έκοψαν το νήμα της ζωής σου, άδικα, απροσδόκητα, εγκληματική και εγκληματικά αδιαφορούν. Αποφάσισαν ο δολοφόνος σου να μείνει ατιμώρητος».