Κ.Αθανασοπούλου: “H κατάρρευση του καπιταλισμού μόνο μέσω του ένοπλου αγώνα”

Με επιστολή προς τον ίδιο ιστότοπο που επέλεξαν Ρούπα και Μαζιώτης νωρίτερα να αποστείλουν την ενυπόγραφη επιστολή τους, στην οποία αξιώνουν την επιμέλεια του 6άχρονου γιου τους Λάμπρου σε συγγενείς και η 25άχρονη Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου αξιώνει την ανάθεση της επιμέλειας του σε συγγενείς της Ρούπα.

Πριν από λίγο λάβαμε στο bloko.gr και δημοσιεύουμε επιστολή και της Κωνσταντίνας Αθανασοπούλου, που υπογράφει ως μέλος του Επαναστατικού Αγώνα. Μία επιστολή γραμμένη ουσιαστικά για το 6χρονο παιδί των Μαζιώτη-Ρούπα, στην οποία όμως δεν χάνει την ευκαιρία να παρουσιάσει και τα ιδεολογικά πιστεύω της.

Η επιστολή:
Ξημερώματα Πέμπτης 5 του Ιανουαρίου εισβάλουν ομάδες των ΕΚΑΜ και της αντιτρομοκρατικής στην οικεία όπου μένω, σπάζοντας τις πόρτες όλων των ορόφων μέχρι να φτάσουν και στην δική μου.
Κατευθείαν αντιλήφθηκα τον λόγο για τον οποίο με επισκέφθηκαν τόσο θερμά και δεν εξεπλάγην για την ξαφνική τους παρουσία στο χώρο όπου διέμενα. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την επιλογή μου να δράσω μέσα από την ένοπλη οργάνωση Επαναστατικός Αγώνας. Πιστεύω ως αναρχικιά ότι η κατάρρευση του καπιταλισμού αλλά και το ξέσπασμα μιας κοινωνικής επανάστασης μπορούν να υλοποιηθούν μόνο μέσω του ένοπλου αγώνα, χτυπώντας ένοπλα κομβικούς πυλώνες του καπιταλιστικού κεφαλαίου, αποσταθεροποιώντας έτσι την οικονομία της χώρας και θέτοντας επί τάπητος στην κοινωνία το ζήτημα της επαναστατικής προοπτικής.
Όπως είναι ήδη γνωστό, έχω ήδη προχωρήσει και εγώ σε απεργία πείνας και δίψας (από την μέρα της σύλληψής μας) μαζί με τους συντρόφους Πόλα Ρούπα και Νίκο Μαζιώτη διεκδικώντας την άμεση παράδοση του παιδιού τους σε συγγενείς πρώτου βαθμού. Λίγες ώρες μετά την σύλληψη της συντρόφισσας Π. Ρούπα, το παιδί απήχθη από τους μπάτσους της αντιτρομοκρατικής και οδηγήθηκε στην μονάδα της Ψυχιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία», όπου και βρίσκεται σε καθεστώς εγκλεισμού μέσα στο Ψυχιατρείου, όντας φρουρούμενο από μπάτσους και ψυχιάτρους, αντί να δοθεί άμεσα στους συγγενείς των συντρόφων, πράγμα πρωτοφανές στα χρονικά. Ο πόλεμος αυτός που διεξάγεται πάνω στο παιδί των συντρόφων είναι μια πολιτικής μορφής πίεση που ασκεί το κράτος σε αυτούς με τον πιο γελοίο και ανήθικο τρόπο. Είναι, λοιπόν, αυτονόητο ότι στέκομαι δίπλα τους στον αγώνα αυτόν, αλλά και σε όποιον προκύψει στο μέλλον.
μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, Κωνσταντίνα Αθανασοπούλου
7/1/2017