“Η Αστυνομία να βάλει τέλος σε αυτή την τοξική αρρενωπότητα, να κάνει ξεκαθάρισμα με όλους αυτούς- Εγώ τους αποκαλώ βρωμόμπατσους και πάντα παρεξηγούνται”

Την ανθρωπογεωγραφία της ΕΛΑΣ με αφορμή τον Ειδικό Φρουρό σε διαθεσιμοτητα ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από τον ΜΟΔ Αθηνών σε εκδίκαση ποινικής του υπόθεσης, παραθέτει ο Αξιωματικος της ΕΛ.ΑΣ

Ο Αστυνόμος Β της Τροχαίας Αθηνών, Μιχάλη Λώλη, στο σχόλιό του αναφέρει εμφατικά, «Η ντροπή στην Αστυνομία δε πρέπει να κρύβεται και έχει όνομα Δημήτρης Μπουγιούκος. Ο γνωστός “Αστυνομικός” χθες κρίθηκε πρωτόδικα ένοχος για σωματεμπορία, ενδοοικογενειακή βία κατεξακολούθηση και οπλοχρησία και του επιβλήθηκαν 5,5 χρόνια φυλάκιση, ύστερα από καταγγελίες μιας 19χρονης και 25χρονης ότι τις είχε φυλακισμένες στο σπίτι του στην Ηλιούπολη, τις βίαζε, τις εξέδιδε παρά τη θέλησή τους και τις ανάγκασε να συμμετέχουν σε ταινίες ερωτικού περιεχομένου. 

Το προφίλ του συγκεκριμένου Αστυνομικού δυστυχώς δε διαφέρει πολύ από άλλους. Είναι κοινό μυστικό εντός της Αστυνομίας ότι έχουμε αλκοολικούς, άξεστους, τζαμπατζήδες, αμόρφωτους, σεξιστές, πέφτουλες και τεμπέληδες συναδέλφους, οι οποίοι συμπεριφέρονται με ένα χυδαίο αντριλίκι που θεωρείται ανεκτό. 

Κατά καιρούς ορισμένοι από αυτούς συλλαμβάνονται για διαφθορά, διαπλοκή, δωροδοκία και κατάχρηση. Δεκάδες περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας αφορούν τους παραπάνω συναδέλφους, οι οποίοι δεν έκρυβαν ποτέ ότι κερατώνουν τις γυναίκες τους και μετά μαθαίναμε ότι ορισμένοι τις κακοποιούν κιόλας. Εγώ τους αποκαλώ βρωμόμπατσους και πάντα οι συνάδελφοι παρεξηγούνται. 

Για αυτούς να ντρέπεστε κύριοι συνάδελφοι ώστε να μπει ένα τέλος στην κακώς εννοούμενη συναδελφική αλληλεγγύη ενός δήθεν άρρηκτα ενωμένου Σώματος. Απαράδεκτη η σιωπή στην Αστυνομία ενώ θα έπρεπε πρώτοι εμείς να φωνάξουμε ΝΤΡΟΠΗ. Όπως φωνάζουμε όταν ένας συνάδελφος που έκανε καλά και αποτελεσματικά τη δουλειά του και τον αναγάγουμε σε ήρωα. 

Αλλά όμως ο Έλληνας Αστυνομικός επειδή αντιλαμβάνεται με όρους μάχης την καταστολή της εγκληματικότητας, δέχεται ότι το επάγγελμα του, επειδή ενέχει υψηλές πιθανότητες τραυματισμού ή ακόμα και θανάτου, είναι ηρωικό και μάχεται για να διαφυλάξει τη φήμη και το κύρος της Αστυνομίας. Η υπερτίμηση αυτή οδηγεί σε ανοχή στην αυθαιρεσία και τη παραβίαση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο πλαίσιο μια κακώς εννοούμενης συναδελφικής αλληλεγγύης και ενός άρρηκτα ενωμένου Σώματος. Σημαντικό ρόλο στη ταυτότητα του Αστυνομικού παίζει η «αυτοεικόνα» του, αφού θεωρεί πως έχει κάποια εξουσία και νιώθει έντονα πως διαφέρει από τους απλούς πολίτες, με αποτέλεσμα κάποιοι Αστυνομικοί να αυθαιρετούν και να φτάνουν σε ακραίες εγκληματικές συμπεριφορές.

Η Αστυνομία πρέπει να βάλει τέλος σε αυτή τη τοξική αρρενωπότητα και να κάνει ένα ξεκαθάρισμα με όλους αυτούς.»