«Γιατί είμαι ευτυχισμένος που είμαι Αξιωματικός της ΕΛΑΣ»

«..Γιατί έχω μάθει να υπακούω σε ανώτερους .. που εάν γινόταν Ετήσια Υγειονομική / Ψυχιατρική εξέταση .. θα είχαν σίγουρη την αποπομπή από το Σώμα.. Γιατί καθημερινά συναντώ ανίκανους και βολεμένους στη καρέκλα Αξ/κούς της κεντρικής εξουσίας να χειρίζονται την τύχη μου από ένα γραφείο μεταθέσεων, να βολεύουν πρώτα τους εαυτούς των και μετά τους δικούς τους και όταν ζητάς κάτι να σε ειρωνεύονται»..

«Γιατί με μεταθέτουν ή με αποσπούν χωρίς να με ρωτήσουν πράγμα που δεν συμβαίνει σε κανένα άλλο Δημόσιο Υπάλληλο.

Γιατί δεν μπορώ να βρω νόημα στη λέξη αξιοπρέπεια, δικαιοσύνη, άσχετα αν φέρω και βλέπω κάθε μέρα τη ζυγαριά της δικαιοσύνης και τις δάφνες στη στολή μου.

Γιατί ξαφνικά ανακαλύπτεις ότι όλα αυτά τα ιδανικά με τα οποία ξεκίνησες είναι μία ουτοπία. Είναι ανύπαρκτα και μάλιστα επικρατούν εξ ολοκλήρου αντίθετες σε γενικές γραμμές αρχές (φυσικά πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις).

Γιατί βλέπω να επικρατούν οι μέτριοι και να «θάβονται» οι άξιοι. Να επιβραβεύονται οι ανίκανοι και οι ανόητοι και να υποφέρουν οι φιλότιμοι και οι αξιοπρεπείς. (φυσικά πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις).

Γιατί έχω μάθει να υπακούω σε ανώτερους άλλοτε περιορισμένης ευφυΐας, άλλοτε κακούς και ζηλόφθονες και άλλοτε πραγματικά παρανοϊκούς, ψυχάκιδες, αλκοολικούς που εάν γινόταν Ετήσια Υγειονομική / Ψυχιατρική εξέταση (καλό θα ήταν να καθιερωθεί αυτό) θα είχαν σίγουρη την αποπομπή από το Σώμα.

Γιατί καθημερινά συναντώ ανίκανους και βολεμένους στη καρέκλα Αξ/κούς της κεντρικής εξουσίας να χειρίζονται την τύχη μου από ένα γραφείο μεταθέσεων, να βολεύουν πρώτα τους εαυτούς των και μετά τους δικούς τους και όταν ζητάς κάτι να σε ειρωνεύονται.

Γιατί δεν υπάρχει πρόσβαση στην πληροφόρηση εν έτος 2010, για τις υπηρεσιακές ανάγκες, στελέχωσης των Υπηρεσιών με αποτέλεσμα να βολεύονται, προτείνονται οι PR-άκηδες με ότι αυτό συνεπάγεται … (βλέπε 1,2).

Γιατί υπάρχει συνδικαλισμός στην Αστυνομία και μάλιστα όχι ένας, οι Αξιωματικοί έχουμε τον δικό μας άρα ότι δεν καταφέρνει η φυσική ηγεσία το επιτυγχάνει ο συνδικαλισμός.

Γιατί αντιλαμβάνομαι την κοροϊδία, το ψέμα των πολιτικών, τον κυνεδισμό των συνδικαλιστών, αλλά πρέπει να δείχνω εχέμυθος, υπάκουος, και να λειτουργώ με γνώμονα τις δημόσιες σχέσεις.

Γιατί δέχομαι μαθήματα υπευθυνότητας από ανεύθυνους.

Γιατί σε όλη μου τη ζωή θα αισθάνομαι φιλοξενούμενος, ξένος στο ίδιο το σώμα της ΕλΑσ, προσωρινός, χωρίς ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους, αστυνομικούς-πολίτες.

Γιατί δεν έχω κατοχυρωμένο ωράριο, αλλά απασχολούμαι σύμφωνα με τις ορέξεις του εκάστοτε, Διοικητή μου, 6 μέρες την εβδομάδα, αγγίζοντας άλλες φορές μέχρι και 100 ώρες την εβδομαδιαία .
Γιατί υποτίθεται ότι πληρώνομαι για να κάνω μια συγκεκριμένη εργασία, ενώ με βάζουν να κάνω άλλες εκατό άσχετες με την ειδικότητά μου.

Γιατί είμαι ο μόνος εργαζόμενος στο δημόσιο χωρίς καθηκοντολογία, αλλά υποχρεώνομαι να εκτελώ κάθε ανοησία που θα σκεφτεί ο εκάστοτε διοικητής μου, υπό την απειλή της φυλακής από πιθανή παράλειψη μου που ο Εισαγγελέας θα αντιληφθεί.

Γιατί με αποκαλούν «στέλεχος» αλλά με πληρώνουν ως υπάλληλο.

Γιατί με αποκαλούν Αξιωματικό (δηλ. έχω αξίωμα) αλλά είμαι ένας απλός Διαχειριστής, δίχως λόγο, δίχως ανάστημα και με τη νοοτροπία «μη σπέρνεις ανέμους, άρα εμμέσος, μην αντιδράς σε αυτά που βλέπεις, βρίσκεις, γιατί θα θερίσεις θύελλες», απλά Διαχειρίσου τα και αποδέξου τα, ως κληρονομική πάθηση και κάνε υπομονή μέχρι να περάσουν τα χρόνια να αποστρατευτείς.

Γιατί σε όλες τις επίσημες αργίες, Σαββατοκύριακο, που οι εργαζόμενοι κάθονται στο σπίτι με τις οικογένειές τους, εγώ είμαι υποχρεωμένος να παρευρίσκομαι σε, μέτρα, γήπεδα, τελετές και εκδηλώσεις.

Γιατί δεν μπορώ να πάρω την άδειά μου όποτε εγώ θέλω αλλά όποτε το επιτρέψουν οι «υπηρεσιακές ανάγκες».

Γιατί μου λένε ότι δεν εξασκώ επάγγελμα άλλα λειτούργημα, δηλαδή να δουλεύω πολύ να πληρώνομαι λίγο και να μην διαμαρτύρομαι.

Γιατί αν διαμαρτυρηθώ για κάποια αυθαιρεσία που γίνεται σε βάρος μου, με απειλούν με δυσμενή μετάθεση στο Α. Τ Ομόνοιας.

Γιατί ο κόσμος με θεωρεί «κακό», «μπάτσο», «γουρούνι», «δολοφόνο» εφόσον καλούμαι να «υπερασπισθώ» τους άδικους νόμους, που οι άλλοι οι 300 ψηφίζουν στο όνομα της δημοκρατίας, εφαρμόζοντάς τους εις βάρος των φίλων, συμπολιτών μου.

Γιατί λένε ψέματα στον κόσμο ότι είμαι υψηλόμισθος ανακοινώνουν αυξήσεις που ποτέ δεν δίνουν και εγώ δεν μπορώ να τους διαψεύσω.

Γιατί οι «ανώτατοι αξιωματικοί» γλύφουν τους πολιτικούς για να γαντζωθούν όσο μπορούν στην εξουσία και τους παχιούς μισθούς, και αδιαφορούν για τους υφισταμένους τους.

Γιατί οι πολιτικοί ενδιαφέρονται μόνο για την επανεκλογή τους.

Γιατί πληρώνω το τίμημα της εύκολης λύσης στην επαγγελματική μου, επιλογή.

Γιατί αν μάθουν ποιος είμαι με αυτά που γράφω θα με αποστρατεύσουν, στερώντας μου τη χαρά της ΑΛΛΑΓΗΣ .
Γιατί πιστεύω στο Διαφορετικό στην Αλλαγή στο Νέο και παραμένω αισιόδοξος για το Μέλλον.

Να γιατί είμαι ευτυχισμένος που είμαι Αξιωματικός της Ελληνικής Αστυνομίας !

……………………………………………………………………..
Αναλογικά ένας Αξιωματικός, όσο πιο νέος είναι έχει χρέος να κάνει πάρα πολλά, να τα κάνει σωστά, χωρίς να ξεχνά τα στραβά, και όσο πιο παλαιός είναι έχει χρέος να κάνει πάλι πάρα πολλά, αλλά να τα κάνει διαφορετικά, αλλάζοντας τα πολλά στραβά που δεν ξέχασε».