Άργος: Η γιατρός της Άσπας Μπόγρη, μητέρα της 11άχρονης θύμα του 26άχρονου ετεροθαλή αδελφού της και αυτόχειρα

Κράτησε στη ζωή την Άσπα Μπόγρη, οταν δέχθηκε τα φονικά πυρά (2013) απο το όπλο με δράστη και αυτόχειρα τον πατέρα της, και βρέθηκε αντιμέτωπη με τα φονικά πυρά του αυτόχειρα ετεροθαλή αδελφού της 11άχρονης κόρης της η οποία δολοφονήθηκε, μεσα στο σπίτι τους, στο Άργος.

Τον Αύγουστου του 2013, στην κεντρική πλατεία του Άργους, ο πατέρας της έφηβη-τοτε- Άσπας Μπογρη, πυροβόλησε και τραυμάτισε βαρύτατα την κόρη του, μετά από τη συνάντηση τους, ενώ κατευθυνόταν στο περίπτερο. Ο ιδιος επέστρεψε στο σπίτι του, όπου ενήργησε αυτοχειρία, μετά από παραμονή σε Μονάδα Αυξημένης Φροντίδας κατέληξε στο Νοσοκομείο.

Η γιατρός που κράτησε στη ζωή την Ασπασία Μπόγρη, έζησε μέσα στο σπίτι της τον εφιάλτη, οταν ο 26άχρονος ετεροθαλής αδελφός της 11άχρονης κόρης της, εισέβαλε στο διαμέρισμα με καραμπίνα και πυροβόλησε με δολοφονική πρόθεση, με το κορίτσι να πέφτει νεκρό στο δάπεδο.

Ο 26άχρονος άνδρας, φοιτητής της ιατρικής, με το ίδιο όπλο, μεσα στο διαμέρισμα ενεργεί αυτοχειρία και πέφτει νεκρός, με την μητέρα της 11άχρονης να ουρλιάζει «Δεν μου μένει πια ζωή».

Η Σπυριδούλα Φατούρου, μητέρα της Άσπας Μπόγρη, σοκαρισμένη, για την οικογενειακή τραγωδία, στη γνωστοποίηση των στοιχείων των μελών της οικογένειας, συγκλονίζεται.

“Ακόμη και τώρα δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που συνέβη στην συγκεκριμένη οικογένεια. Την Ε.Κ., την τραγική μάνα του κοριτσιού όχι απλώς την γνωρίζω αλλά είναι η γυναίκα που έσωσε την Άσπα μου, το δικό μου παιδί. Η γιατρός Ε.Κ. ήταν εκείνη που παρέλαβε στο νοσοκομείο του Άργους την Άσπα μου εκείνη την αποφράδα μέρα του 2013 όταν την πυροβόλησε ο ίδιος της ο πατέρας. Η Άσπα είχε την εικόνα νεκρής και η Ε.Κ. Φώναζε: “Εγώ θα την διασωληνώσω μόνο για τα 17 της χρόνια”. Πάντα έλεγα πως κάθε φορά που θα την συναντώ, το λιγότερο που μπορώ να κάνω για εκείνη είναι να της φιλώ τα χέρια. Αυτή η γυναίκα, αυτός ο άγγελος που κατάφερε να κρατήσει στη ζωή το δικό μου παιδί βιώνει σήμερα το χαμό του παιδιού της από ένα ανάλογο ενδοοικογενειακό κακό. Η Ε.Κ. Δεν είναι μόνο μία εξαίρετη γιατρός της πόλης μας αλλά και μία μάνα με “Μ” κεφαλαίο. Ποτέ δεν ξεχώρισε τα δύο παιδιά της οικογένειας, παρότι το μεγάλο ήταν από άλλη μάνα, πάντα είχε στα χείλη της μία καλή κουβέντα για εκείνο. Είμαι συγκλονισμένη και παρακαλώ όλο τον κόσμο, ειδικά τον κόσμο της επαρχίας, να δίνει σημασία στα κακά σημάδια και να μιλά. Κι αν δεν μπορεί να το κάνει, τότε να βουλώνει το στόμα του. Να μην μιλά, να μην κρίνει, να μην κατακρίνει. Τι να πω σ’ αυτή την μάνα; Το μόνο που μπορώ να κάνω για εκείνη είναι να προσεύχομαι στο Θεό να της δίνει δύναμη. Κλαίω και πονώ για αυτό το κοριτσάκι, γι’ αυτήν την τραγωδία που μου έφερε στο νου την τραγωδία του δικού μου παιδιού…”

_________

* Ρομινα Ξυδα, Πρώτο Θέμα