Φυλακισμένη σε μπαλκόνι φωταγωγού, με πληγές από την κατάκλυση, με σπασμένο πόδι δεμένο με ξύλο, χωρίς νερό. Σε αυτες τις συνθήκες “διαβίωσης” κρατούσαν την 36χρονη Μαρία, όταν την εντόπισαν υπάλληλοι της Υγειονομικής Υπηρεσίας.
Οκτώ χρόνια ζούσε σε αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες με βασανιστήρια και βία, μέσα σε ..φωταγωγό, χωρίς φαγητό και νερό, με σπασμένο πόδι δεμένο σε ξύλο, σάπιζε από τις κατακλύσεις. Ένα σεντόνι κρεμασμένο μεμανταλάκια “έκρυβαν” τη 36χρονη Μαρία Παπαδοπούλου από τα “βλέμματα” της γειτονιάς. 
Η υπάλληλος η οποια εντοπισε την 36χρονη, στο ρεπορτάζ της Μαρίας Μπενέα στο “ΕΘΝΟΣ”, αφηγείται, “πρώτη φορά λύγισα… έκλαιγα” και θυμάται “δύο μεγάλα μάτια και ένα αχνό χαμόγελο” στο πρόσωπο της Μαρίας, γιατί λυτρώθηκε από τα βασανιστήρια. Γιατί είναι στο νοσοκομείο, μακριά από τους βασανιστές της. Γιατί είναι ζωντανή.
«Με βγάλανε γιατί βρωμούσα» είπε η ίδια όταν την μετέφεραν στο νοσοκομείο. Φαγητό ελάχιστο, μόνο νερό και αυτό με το σταγονόμετρο για να μην χρειάζεται να την πλένουν καθώς η 36χρονη είναι κατάκοιτη, με ανοιχτά τραύματα και σύμφωνα με την ιατροδικαστικη έκθεση με «γενικευμένες κατακλύσεις ράχης, λεκάνης, ισχύων, πτερνών, γονάτων».
«Την έπλεναν με το λάστιχο, την είχαν ξαπλωμένη σε έναν μουσαμά, η ηλικιωμένη της έριχνε μπλε οινόπνευμα πάνω στις πληγές…» είναι ένα μόνο μέρος της περιγραφής που κάνει η υπάλληλος της Υγειονομικής Υπηρεσίας, που είδε την Μαρία για πρώτη φορά. Έπειτα από καταγγελίες γειτόνων, η υπαλληλος πηγε στο διαμετισμα της Καλλιθέας. Η 77χρονη, την έδιωξε και ήταν αυτή που κάλεσε τον εισαγγελέα στις εκκλήσεις σε βοηθεια της νεαρής γυναίκας.
Σώθηκε, ένα βήμα πριν από τον θάνατο..
«Θα ήθελα να γυρίσω σπίτι μου, αλλά φοβάμαι. Με χτύπαγαν. Δεν μου έδιναν νερό, για να μην κατουριέμαι και λερώνω συνέχεια. Δεν με αγαπάει. Θέλω άλλη γυναίκα να με προσέχει», λέει η Μαρία στο νοσοκομείο.
Η 36χρονη γυναίκα, ειχε “χάσει” τη μητερα το 2006. Είχε αναθέσει στην 77χρονη Ρωσοπόντια, να την “προσέχει”, όταν εκείνη δούλευε, καθώς η Μαρία, 
είχε μείνει ανάπηρη όταν προσπάθησε να δώσει τέλος στη ζωή της πηδώντας από τον πρώτο όροφο του σπιτιού μετά τον θάνατο της γιαγιάς της, την οποια υπεραγαπούσε.
Υπό διαδικασίες τις οποίες έρευνα η δικαιοσύνη, το διαμέρισμα της 36χρονης, “πέρασε” στα χέρια της 77χρονης, οταμ υοο μορφη “δωρεάς” της το παραχώρησε, το 2008, κρατώντας η ιδια την επικαρπία. Μαζί με τον 50 χρόνο συνεργό της, ιδιοποιηθηκαν την ακίνητη περιουσία της Μαρίας, καθώς και εισέπρατταν τη σύνταξη των 1.200 ευρώ την οποία λάμβανε, με τη δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης σε εξέλιξη, όπως προκύπτει από τα δικαστικά έγγραφα, αποσπάσματα των οποίων παραθέτει στο ρεπορτάζ της η συνάδελφός Μαρία Μπενέα.
Στην 77χρονη Ρωσοπόντια που τη.. “φρόντιζε”-τα τελευταία χρόνια- και σε 50χρονο συγγενή της ο οποίος ζούσε στο ίδιο σπίτι, έχει ασκηθεί ποινική δίωξη για απόπειρα ανθρωποκτονίας από κοινού.
Νάντια Αλεξίου- NantiaReport