ΟΣΥΕ: «Κάλιο δοριάλωτοι, παρά προσκυνημένοι»

Ανακοίνωση της Ομοσπονδία Σωφρονιστικών Υπαλλήλων για την εμπρηστική επίθεση στην διευθύντρια του Ψυχιατρείου Κρατουμένων Κορυδαλλού

“Μόλις πριν λίγες ημέρες, σε συζήτηση στην Διαρκή Κοινοβουλευτική Επιτροπή για το Σωφρονιστικό Σύστημα στην Βουλή μιλήσαμε για μία «συγκυριακή ηρεμία» στις Φυλακές της Χώρας, η οποία κατά την άποψή μας αποδίδεται στην αλλαγή της Κυβέρνησης και τον νέο πολιτικό σχεδιασμό με την μεταφορά της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.
Στηρίξαμε την απόφαση αυτή και εξακολουθούμε να την στηρίζουμε ως την μόνη απάντηση στην κατάντια του εργασιακού μας χώρου. Όμως δεν φτάνει μόνο αυτό. Όπως είχαμε πει ότι δεν θα αρκούσε ο όποιος πολιτικός σχεδιασμός, αν ταυτόχρονα με αυτόν, ως έτοιμο από καιρό, δεν του δοθεί ή αργήσει να του δοθεί συγκεκριμένο θεσμικό περιεχόμενο.
Είχαμε απόλυτο δίκιο και αυτό φάνηκε από τα διάφορα επεισόδια που εκτυλίχθηκαν το τελευταίο χρονικό διάστημα στις Φυλακές της Χώρας, με αποκορύφωμα τον σημερινό εμπρησμό του αυτοκίνητου της συναδέλφισσας και Διευθύντριας του Ψυχιατρείου Κρατουμένων Κορυδαλλού κυρίας Κ.Γ.
Η συγκεκριμένη συναδέλφισσα είναι υπόδειγμα ηθικής, πρότυπο ευρυμαθούς και ευόρκου στελέχους και άριστη οικογενειάρχης. Αυτές ακριβώς οι αρχές και οι αξίες της ήταν που οδήγησαν μία δράκα άνανδρων στοιχείων να την στοχοποιήσουν. Δεν είναι άλλοι από αυτούς που θέλουν την Φυλακή να είναι ένας εγκαταλελειμμένος και φοβισμένος χώρος, με συμπεριφορές «βασιβουζούκων».
Καταγγέλλουμε την άνανδρη αυτή επίθεση και συμπαραστεκόμαστε στην συναδέλφισσα και την οικογένειά της. Είμαστε βέβαιοι ότι όσο και αν την στεναχώρησε αυτή η αναίτια πράξη, αυτή ακόμα με υψηλότερο φρόνημα θα συνεχίσει να υπηρετεί τις αρχές και τις αξίες της.
Προειδοποιούμε όλους όσους δεν θέλουν να το αντιληφθούν, πως ο εφησυχασμός δεν είναι αδελφός της φρόνησης, ούτε η επιστήμη μάνα της αμέλειας, παρά μάνα της αλήθειας και του θάρρους, εν προκειμένω του πολιτικού θάρρους, ότι όλα έχουν τα όριά τους. Αυτό
που δηλαδή επιβάλλεται να έχουν οι πολιτικοί προϊστάμενοι για να αναγνωρίσουν, να περιφρουρήσουν και να τιμήσουν την προσπάθεια των υφισταμένων τους, που πασχίζουν για την εφαρμογή της δικής τους πολιτικής. Σε κάθε περίπτωση όμως δεν συγχωρείται ούτε δικαιολογείται να μας αφήνουν να νοιώθουμε εγκαταλελειμμένοι ή φοβισμένοι.
Όπως και να έχει εμείς θα συνεχίσουμε αμετακίνητοι στην από καιρό διαμορφωμένη θέση μας: «Κάλιο δοριάλωτοι, παρά προσκυνημένοι»”.