Δεν μας ενδιαφέρει καν τι θα κάνει στην ζωή του από εκεί και πέρα .. πως νιώθει, ¨νιώθοντας ¨ εγκαταλειμένος από την υπηρεσία που του ¨πήρε¨ τα καλύτερα χρόνια της ζωής του, από την υπηρεσία που για χάρη της ξενύχτισε παραπάνω, κινδύνεψε παραπάνω …. αγάπησε περισσότερο, ακόμα και από την οικογένειά του κάποιες φορές.
Νιώθοντας την ξαφνική αυτή ¨απόρριψη ¨, την βίαιη αυτή ¨ψυχική αποσύνδεση ¨, απομακρύνεται πικραμένος, δεν ενδιαφέρεται πλέον να δώσει πληροφορίες, να μάθει νέα, δεν ενδιαφέρεται για τίποτα και απλά χάνεται, μα μαζί με αυτόν, χάνονται όλα όσα θα μπορούσε να προσφέρει από την νέα του θέση ….
Γιατί ;;
Κάποιοι άλλοι όμως δεν ξεχνούν.
Δολοφόνοι, βιαστές, τρομοκράτες, απατεώνες, ψυχικά διαταραγμένα άτομα, σκληροί εγκληματίες που τέλεσαν αποτρόπαια εγκλήματα και ένα σωρό άλλοι βρίσκονται στην φυλακή, αλλά, καταφέρνουν (κάποιοι από αυτούς) να ¨δουλεύουν¨ έξω από την φυλακή.
Οι περισσότεροι μετά από κάποια χρόνια και παρά τα αποτρόπαια εγκλήματά τους αποφυλακίζονται.
Είναι πλέον γνωστή η ¨ευαισθησία ¨ της δικαιοσύνης και η απόφαση της πολιτείας να υλοποιεί την μεγαλύτερη αποσυμφόρηση των φυλακών της τελευταίας 20ετίας.
Αποφυλακίζονται και οι περισσότεροι δεν ξεχνούν τον μάρτυρα αστυνομικό που με την κατάθεσή του, τον ¨έβαλε στην στενή ¨, δεν ξεχνούν ότι βρέθηκαν στην φυλακή από τις ενέργειες των αστυνομικών του τάδε Τμήματος Ασφαλείας, δεν ξεχνούν και σε κάποιες φορές θα ήθελαν εκδίκηση … θα προχωρήσουν σε αντίποινα, δεν θα χάσουν την ευκαιρία.
Στο στόχαστρό τους όμως τις περισσότερες φορές, δεν μπαίνει μόνο ο συγκεκριμένος αστυνομικός, μα όλοι οι αστυνομικοί, συνταξιούχοι και εν ενεργεία, ολόκληρο το αστυνομικό σώμα.
Για όλους αυτούς ο αστυνομικός, είναι πάντα ΑΥΤΟΣ που τους φυλάκισε, είτε εν ενεργεία, είτε συνταξιούχος.
Πως θα προστατέψει η πολιτεία τον συνταξιούχο πλέον αστυνομικό στις νέες αυτές συνθήκες, στο πρόσωπο του οποίου συνεχίζουν να συντρέχουν ιδιαίτερα σοβαροί λόγοι, ώστε για την ασφάλεια του, αυτού και της οικογένειάς του, να είναι απαραίτητη ( όπως και πρωτύτερα ) η οπλοκατοχή;
Γιατί απότομα τον αφήνουμε εκτεθειμένο σε θανάσιμο κίνδυνο;
Του είχαμε εμπιστοσύνη για 35χρόνια στην φύλαξη και χρήση του όπλου του και τώρα όχι;
Πρότασή μας!
Να μην αφαιρείτε το όπλο στους συνταξιούχους αστυνομικούς για την πρώτη 5αετία της συνταξιοδότησής τους, με επιφύλαξη των διατάξεων που ισχύουν και για τους εν ενεργεία.
Να επιτρέπεται η οπλοφορία και η οπλοκατοχή στους συνταξιούχους αστυνομικούς έως το 70ο έτος της ηλικίας τους (εφόσον το επιθυμούν) χωρίς ιδιαίτερες προϋποθέσεις.
Να συμμετάσχουν υποχρεωτικά τουλάχιστον μία φορά τον χρόνο σε εξάσκηση που να περιλαμβάνει θέματα λύσης αρμολόγησης του όπλου, γέμισης, απογέμισης, ασφαλούς χρήσης, μεταφοράς και φύλαξης του, σκοποβολής και αυτοπροστασίας …. για να μην ξεχνούν και να μην ξεχνούμε , ότι και εμείς θα βρεθούμε στην θέση τους.
*ΟΜΑΔΑ ΥΨΗΛΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΕΥΣΗΣ
[email protected]