Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση για το θανάσιμο τραυματισμό του 21χρονου σεσημασμένου Ρομά στο Πέραμα σε καταδίωξη από αστυνομικά πυρά
«Οι 3 παρεξηγήσεις της υπόθεσης:
1) Οι πυροβολισμοί ήταν νόμιμοι η παράνομοι;
2) Έπρεπε να συμμορφωθούν σε προσταγή;
3) Ριπές. Δικαιολογούνται τόσοι πυροβολισμοί;
Οι πυροβολισμοί.
Ήταν πυροβολισμοί σε καταδίωξη; Ή μήπως ήταν πυροβολισμοί σε νόμιμη άμυνα;
Κάτι που δημιουργεί παρεξήγηση και δυσκολία στάθμισης του συμβάντος με τον Ρομά που βλήθηκε από αστυνομικούς είναι το εξής:
Στην ελληνική νομοθεσία (χρήση όπλων από αστυνομικούς Ν 3169/2003) δεν επιτρέπεται πυροβολισμός εναντίον προσώπου που τρέπεται σε φυγή, πεζή ή με όχημα, ενώ έχει κληθεί να υποστεί νόμιμο έλεγχο.
( αρθρο 3 παρ 5 περίπτωση δ).
Οπότε πυρά σε καταδίωξη δεν επιτρέπονται. Συγκεκριμένα, δεν επιτρέπονται πυρά ακινητοποίησης(: τραυματίζω), ούτε πολύ περισσότερο, πυρά εξουδετέρωσης(: σκοτώνω).
Στην Ελλάδα ο Αστυνομικός δεν πυροβολεί τον καταδιωκόμενο κακοποιό . Είναι από τις λίγες χώρες της Ευρώπης που ο κακοποιός μπορεί να περάσει τα αστυνομικά μπλόκα χωρίς να φοβάται αποφασιστική αντίδραση της Αστυνομίας και του Λιμενικού ( ακριβώς τα ίδια ισχύουν κι εκεί) με χρήση νόμιμης βίας.
Το αυτοκίνητο ως όπλο ( VAW).
Όταν όμως το αυτοκίνητο χρησιμοποιείται ως όπλο για επίθεση, τα πράγματα αλλάζουν.
Τα τελευταία χρόνια, κυρίως στην Ευρώπη , παρατηρούνται όλο και περισσότερες επιθέσεις τρομοκρατών και κακοποιών με οχήματα με εκατοντάδες θύματα, πολίτες και αστυνομικούς . Το αυτοκίνητο μετατρέπεται εύκολα σε όπλο. Είναι πολύ αποτελεσματικό, γιατί μπορείς να εξουδετερώσεις περισσότερα άτομα ταυτόχρονα και να αχρηστεύσεις οχήματα και μηχανές.
Φαίνεται νόμιμο, δεν κινεί υποψίες, αιφνιδιάζει, δεν προαπαιτεί εκπαίδευση, δεν εχει πυρομαχικά που να τελειώνουν, εχει θανατηφόρα κινητική ενέργεια και ο χρήστης ειναι προφυλαγμένος και υπό κάλυψη.Επίσης δεν καταβάλλεται, δεν σταματά, ακόμα και αν βληθεί στα λάστιχα ( ειδικά με τις βολίδες fmj που χρησιμοποιεί αναγκαστικά η αστυνομία) ή στον κινητήρα. Το αυτοκίνητο ως όπλο σταματά μόνο αν βληθεί ο οδηγός.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο η κυβέρνηση (www. gov.uk) έχει ειδική σελίδα ενημέρωσης των πολιτών για την αντιμετώπιση του νέου όπλου, του VAW ( Vehicle as an Weapon). Το ίδιο συμβαίνει και σε πολλές άλλες χώρες. Καναδάς, Αυστραλία, Ιαπωνία, Νέα Ζηλανδία και βέβαια ΗΠΑ.
Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες οι αστυνομίες κάνουν ειδική εκπαίδευση για την αντιμετώπιση των VAW. Και επανέρχονται όλες στη χρήση πυρομαχικών με βολίδες κοίλης αιχμής (hollow point ) που για μια περίοδο είχαν καταργηθεί, ώστε τα πυρά
•να μην εποστρακίζονται,
•να μην κάνουν υπερδιάτρηση και χτυπούν και ανυποψίαστους πολίτες πέρα από τον στόχο και
•να έχουν μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα ακόμα και στα λάστιχα ( stopping power) που, αντίθετα , με τις βολίδες fmj που χρησιμοποιούνται τώρα,τα λάστιχα αχρηστεύονται μετά από πολλή ώρα χωρίς να ακινητοποιείται το όχημα τις κρίσιμες στιγμές της επίθεσης.
Η προσταγή.
Ο ελληνικός νόμος είναι σαφής:
«Όταν οι αστυνομικοί ενεργούν ως ομάδα, για να κάνουν χρήση των όπλων τους απαιτείται η προσταγή του επικεφαλής».
Αυτός είναι ο κανόνας.
Ο νόμος όμως προβλέπει και το αυτονόητο της επιχειρησιακής πραγματικότητας και συμπληρώνει: «..εκτός αν ο αστυνομικός δέχεται επίθεση από την οποία απειλείται βαριά σωματική βλάβη ή θανάτωσή του».
Οι «ριπές».
Ριπές( bursts) στην περίπτωσή μας δεν υπήρξαν. Ριπές ( κροτάλισμα) κάνουν μόνο τα υποπολυβόλα, τα τυφέκια εφόδου και τα πολυβόλα.
Οι αστυνομικοί έβαλαν με τα πιστόλια τους, συνεχείς πυροβολισμούς, κατά ενός αυτοκινήτου ο οδηγός του οποίου τους εμβόλιζε επίμονα και διαδοχικά με ανθρωποκτόνο πρόθεση.
Οταν αστυνομικοί αντιμετωπίζουν όχημα που στρέφεται εναντίον τους ως όπλο, οι γεμιστήρες αδειάζουν πάντα. Σε όλες τις αστυνομίες του κόσμου, σε αντίστοιχα επιχειρησιακά συμβάντα . Και αυτό δε γίνεται από κάποια ανεξέλεγκτη επικράτηση θυμικού ή από έλλειψη αυτοσυγκράτησης . Γίνεται για λόγους νόμιμης άμυνας και από υποχρέωση εκπλήρωσης καθήκοντος. Ένα όχημα που εμβολίζει , δεν ακινητοποιείται με δύο και τρείς σφαίρες των 9mm.
Το συνηθέστερο μάλιστα ειναι γίνει χρήση και δεύτερου γεμιστήρα. Κάτι που στην περίπτωσή μας δε συνέβη.
Ο χρόνος που απαιτείται για να αδειάσει ένα πιστόλι τα 15-16 φυσίγγια είναι περίπου 2,5 δευτερόλεπτα.
Το γεγονός λοιπόν ότι έπεσαν περισσότεροι από 30 πυροβολισμοί σχεδόν ταυτόχρονα δεν πρέπει να μας εκπλήσσει ούτε επιβαρύνει τη θέση των αστυνομικών που ήταν 7 , επομένως το σύνολο των φυσιγγίων που μπορούσαν να βάλουν ήταν 105.
Οι αστυνομικοί έκαναν χρήση των όπλων χειρός τους ευρισκόμενοι σε νόμιμη άμυνα. Και απολύτως σύμφωνα με τον ειδικότερο νόμο 3169/03 που προβλέπει ότι επιτρέπεται ακόμη και πυροβολισμός εξουδετέρωσης, η ανώτατη κατά τον νόμο κλιμάκωση πυροβολισμού, για απόκρουση επίθεσης ενωμένης με επικείμενο κίνδυνο θανάτου η βαριάς σωματικής βλάβης ανθρώπου.»