«Ο σεβασμός εμπνέεται, δεν επιβάλλεται»
Αυτό το γνωμικό μέσα σε κορνίζα κοσμούσε για πολλά χρόνια τον τοίχο πίσω από το γραφείο του Υποστράτηγου ε.α. ΑΝΕΣΤΙΔΗ Κωνσταντίνου.
Όποιος έχει περάσει την πόρτα του το θυμάται και σίγουρα θα αναγνωρίζει ότι είναι ένας άνθρωπος που η αλήθεια του παραπάνω γνωμικού αποτελεί στοιχείο του χαρακτήρα του. Ένας έξυπνος άνθρωπος και με ανεπτυγμένη συναισθηματική νοημοσύνη. Δύο βασικά στοιχεία για να επιτύχει κάποιος στη ζωή.
Θα μπορούσαμε να αριθμήσουμε πολλά προσόντα του, αλλά θα μείνουμε στο βασικότερο το οποίο πρέπει απαραιτήτως να διαθέτει ένας αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ. Ήταν ένας απλός άνθρωπος.
«Ο αξιωματικός αναδεικνύει το αξίωμα του και όχι το αξίωμα τον άνθρωπο» όπως λέει.
Υπήρξε πατέρας αδελφός και φίλος για όλους τους συναδέλφους, οι οποίοι είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν αλλά και να υπηρετήσουν μαζί του. Σπάνια συναντάς αξιωματικούς οι οποίοι είναι τόσο αγαπητοί από τους υφισταμένους τους και ειδικά όταν αποστρατεύονται, έχοντας πλέον απαλλαχθεί από το μανδύα της εξουσίας. Τα γνήσια σχόλια των ανθρώπων που θα διαβάσετε κάτω από τις φωτογραφίες που αναρτά κατά καιρούς στο διαδικτυακό του προφίλ στο facebook, νομίζουμε είναι αρκετά για να καταλάβετε.
Το 1981 κατατάχθηκε στην ΕΛ.ΑΣ. Το 1982 μετά την αποφοίτηση του από την σχολή ενωμοταρχών, τοποθετήθηκε στην Άντισσα Λέσβου όπου υπηρέτησε ως μάχιμος. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως διοικητής στην Ερεσό Λέσβου και παράλληλα εκτέλεσε καθήκοντα δημόσιου κατηγόρου μέχρι το 1988, όπου πέρασε στη σχολή αξιωματικών. Κατά την έξοδο του από την σχολή το 1991 τοποθετήθηκε στο ΙΒ΄ Α.Τ. Θεσσαλονίκης (σημερινό Τμήμα Χαριλάου-Ανάληψης) ως Β΄ αξιωματικός. Η πορεία του από εκεί και μετά στη Θεσ/νίκη είναι η εξής : διετέλεσε Β΄ αξιωματικός στο Τ.Ο.Τ.Α. και στο Α.Τ. Τούμπας, τμηματάρχης στο τμήμα ενημέρωσης και στο τμήμα ειδικών ερευνών της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας, διοικητής στο Α.Τ. και Τ.Α. Λευκού Πύργου, διοικητής του τμήματος ασφαλείας στη Δ.Α.Κ.Α.Θ., τμηματάρχης και διευθυντής στην Αντιτρομοκρατική υπηρεσία Βορείου Ελλάδος, διοικητής στο Α.Τ. Τούμπας, διευθυντής στη Β΄ υποδιεύθυνση Αστυνομίας και προϊστάμενος της Διεύθυνση Εσωτερικών υποθέσεων Βορείου Ελλάδος. Προήχθη στο βαθμό του ταξιάρχου το 2016, τοποθετήθηκε ως Β΄ βοηθός Γενικού και τερμάτισε ευδοκίμως τη σταδιοδρομία του το 2017.
Αποτέλεσε έναν διοικητή-πρότυπο για τους αστυνομικούς που υπηρέτησαν πλάι του.
Καθίσαμε λοιπόν μαζί του να πιούμε έναν καφέ και να τον ακούσουμε. Η κουβέντα μας κινήθηκε γύρω από πολλά θέματα της προσωπικής του ζωής αλλά και της υπηρεσιακής. Εστιάσαμε ιδιαιτέρα και θα αναφερθούμε στις πολύτιμες απόψεις του πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε γενικά σαν Ελληνική Αστυνομία και ειδικά σαν Γ.Α.Δ.Θ.
Αναδιάρθρωση
«Μόνο αναδιάρθρωση δεν ήταν. Δεν έγινε καμιά σοβαρή μελέτη, για τις κτιριακές εγκαταστάσεις, τον υλικοτεχνικό εξοπλισμό και την σωστή κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού. Ο κόσμος ταλαιπωρείται και δεν υπάρχει εμφανής παρουσία αστυνομικών στις γειτονιές έτσι ώστε να εμπεδωθεί το αίσθημα ασφαλείας. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς προοπτική, με ερασιτεχνισμούς της πολιτικής ηγεσίας, η αναδιάρθρωση αποτέλεσε την απαρχή της διάλυσης και φάνηκε ότι επιχειρείται τεχνηέντως η υποβάθμιση της ΕΛ.ΑΣ. Και λέω, μήπως είναι αυτός ο στόχος; Η πλήρης απαξίωση της ΕΛ.ΑΣ; Μήπως εκεί αποβλέπουν;»
Κενές οργανικές θέσεις της γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης
« Είναι ορατό πλέον το πρόβλημα με τις κενές οργανικές θέσεις και χρήζει άμεσης αντιμετώπισης. Αυτό που πιθανόν δεν υπολόγισαν στο αρχηγείο είναι το γεγονός ότι πολλά άτομα απορροφήθηκαν στις νεοσύστατες ειδικές υπηρεσίες που δημιουργήθηκαν εδώ στη Θεσσαλονίκη τα τελευταία χρόνια και συγκεκριμένα στην Αντιτρομοκρατική, στην Οικονομική Αστυνομία και στην Υποδιεύθυνση εγκληματολογικών ερευνών. Οι υπηρεσίες αυτές δεν ενισχύθηκαν με μεταθέσεις από άλλους νομούς αλλά από την προϋπάρχουσα δύναμη. Αν προσθέσουμε τα έξτρα μέτρα φύλαξης και ασφαλείας που ανακύπτουν κάθε χρόνο είναι κατανοητό ότι πλέον τα άτομα που υπηρετούν στη Γ.Α.Δ.Θ. δεν επαρκούν». Γνωρίζει πολύ καλά ότι η δουλειά του γενικού και των διευθυντών ασφαλείας και τάξης είναι να βρίσκονται στο «πεζοδρόμιο κοντά» όπως ανέφερε χαρακτηριστικά.
Πρέπει να επισκέπτονται όλα τα τμήματα της διεύθυνσης τους και να αφουγκράζονται από πρώτο χέρι τα προβλήματα που προκύπτουν, έτσι ώστε να μπορούν να προσφέρουν άμεσα λύσεις.
Προσφυγικό
«Το πρόβλημα ξεκινάει από το γείτονα μας. Η περιοχή της Μόριας βιώνει αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα. Όλα τα έχουν εναποθέσει στην αστυνομία και δεν υπάρχει σωστή διαχείριση. Εμείς ταλαιπωρούμαστε, οι πολιτικοί κάνουν το παιχνίδι τους και η κοινωνία πονάει.»
Κρίσεις
«Να δοθεί πεδίο δράσης στη φυσική ηγεσία, η οποία να μπορεί να κρίνει τις ικανότητες ενός εκάστου, που γνωρίζει, έχει συνεργαστεί και έχει περάσει ένα χρονικό διάστημα συνυπηρέτησης. Να λαμβάνονται δηλαδή υπόψη οι βαθμολογίες και οι απόψεις των προϊσταμένων, επιθεωρητών – γενικών – αστυνομικών διευθυντών και να μετριαστεί όσο το δυνατό η εμπλοκή της πολιτικής ηγεσίας. Να αξιοποιούνται άνθρωποι ικανοί, οι οποίοι είναι σίγουρο ότι θα βοηθήσουν στην καλυτέρευση του σώματος και κατά συνέπεια της κοινωνίας, άσχετα με τον αν είναι αντίπαλοι πολιτικά».
Είναι γνωστό σε όλους ότι η Αστυνομία έχει στερηθεί παραγωγικούς ανθρώπους λόγω κακού πολιτικού timing. Το ιδανικό θα ήταν ο αρχηγός να κρίνεται από τη βάση του, αλλά το σύστημα δεν είναι εύκολο να αλλάξει χωρίς τη συμβολή ορθής πολιτικής σκέψης, η οποία πάντα πρέπει να έχει στόχο την προσφορά καλύτερων παροχών στον πολίτη.
Όσον αφορά τις κρίσεις, η επιλογή άξιων ανθρώπων παίζει σημαντικό ρόλο και θα συμβάλλει τα μέγιστα στην αντιμετώπιση των προαναφερθέντων θεμάτων. Είναι τιμή μας που ακούσαμε τις απόψεις του και τις παραθέτουμε μέσα από τη σελίδα μας. Είναι ένας άνθρωπος τον οποίο θέλουμε συμπαραστάτη.
Αυτό που αποκομίσαμε από τη συνάντηση μας είναι ότι ήρθε επιτέλους η ώρα να αρχίσουμε να μιλάμε σαν λαός τη γλώσσα τη σωστή, την γλώσσα της ηθικής. Να αρχίσουμε να αναδεικνύουμε τους άξιους ανθρώπους και το έργο τους. Μόνο έτσι θα αλλάξει κάτι προς το καλύτερο.
Θα κλείσουμε με την αγαπημένη φράση του στρατηγού μας, με την οποία και μας αποχαιρέτησε.
Η πιο μεγάλη ευτυχία στη ζωή, είναι αυτή που μας προσφέρει η αντίληψη ότι μας αγαπούν…
(Βίκτωρ Ουγκώ)
* ΕΚΑ Θεσσαλονίκη