Πριν προβεί στο απονενοημένο διάβημα, ο 60χρονος Δημήτρης Κολτσίδας, σε συνέντευξή του, αναφέρθηκε στο διπλό φονικό στους Γόννους Λάρισας
Επικοινωνία με το STAR είχε (09/02-12:41) ο 60χρονος Δημήτρης Κολτσίδας, και περιέγραψε το διπλό φονικό στους Γόννους Λάρισας, πριν προβεί σε αυτοχειρία.
«Επειδή είμαι άρρωστος πούλησα, πουλάω τα μηχανήματα από το εργοστάσιο. Τώρα ποιος τους είπε για εμένα, δεν ξέρω. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν ξυλουργοί. Ήρθε με έναν γύφτο αυτός στην αρχή. Με παίρνει τηλέφωνο αυτός ο Τ…, στο επίθετο Τ… και μου λέει θα έρθουμε και θα σου δώσω επιταγές. Με έπεισε, πολύ καλός στο ψηστήρι. Μου δίνει τα στοιχεία του, τα ελέγχω λοιπόν γκαραντί.
Ήρθαν να πούμε, φορτώνουν τα μηχανήματα αλλά ήταν άλλες οι επιταγές, άλλος λογαριασμός. Φεύγουν αυτοί και λέω δεν ελέγχω λίγο. Ελέγχω και λέει καμία σχέση αυτά τα φύλλα με το προηγούμενο όνομα. Την πάτησα λέω και δεν μίλησα καθόλου. Το έπαιζα βλάκας εγώ να πούμε. Λέω ρε… με εμένα που δεν έπρεπε να μπλέξετε .. με εμένα;..
Τέλος πάντων βγάζω αγγελία ότι πουλάω και άλλο ένα μηχάνημα. Με παίρνουν τηλέφωνο. “Γεια σου μπορούμε να έρθουμε;” λέω “ναι, αυτή είναι η τιμή”. Μου λέει αυτή τη φορά θα στα βάλω χιλιάρια τα… Τέλος πάντων από τα €32.000 πήρα τα €2000. Έτσι; Δύο χιλιάρικα. Και δεν μιλάω καθόλου. Το παίζω Αλέκος. Εγώ ξέρω την αγορά, αυτοί οι (…) αν σε ρίξουν, λεφτά από αυτούς δεν παίρνεις».
«Γύφτος μου φαίνεται που τον έριξα στο κεφάλι. Ο άλλος ο οδηγός δεν πρέπει να είναι γύφτος. Την έφαγε τζάμπα αυτός, άστο γ… Τέλος πάντων, έρχονται. Με το που έρχονται να πούμε του λέω “μάγκα τι γίνεται; Άλλο νούμερο μου είχες δώσει να ελέγξω και άλλα… και πάει να με κάνει μαρς. Επειδή εγώ ήμουν με τις πατερίτσες νόμιζε, ότι θα με έκανε καλά. Τον κάνω ένα άδειασμα και του δίνω μια στο κεφάλι με το 38άρι και δίνω και μία στον άλλο, τον, πως τον λένε, τον οδηγό. Και τους έδωσα στο κεφάλι και τελείωσε. Την πλήρωσε άδικα ο οδηγός. Αλλά τη δουλειά πρέπει να μου την έκανε Λαρισαίος από εδώ. Δεν έχω στοιχεία.
Χειροβομβίδες έχω και εκρηκτικά έχω. Και kalashnikov. .. όπως έλεγε ο μεγάλος μας πατέρας με το μικρό του μουστάκι “τα δέντρα πεθαίνουν όρθια”. Εγώ μία φορά θα ψοφήσω. Δύο δεν θα ψοφήσω. Έναν καφέ ζητάω. Θέλω έναν καφέ να ηρεμήσω και να το συζητήσω».