Στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας η εκδίκαση της δολοφονίας του 25άχρονου Νίκου Μουστάκα. Καταθέτουν οι γονείς και η φίλη του νερού.
Ο 29άχρονος Πακιστανός και ο 26άχρονος Ιρακινός δράστες της άγριας δολοφονία του 25άχρονου Νίκου Μουστάκα στην περιοχή του Φιλοπάππου στην Ακρόπολη, παρακάθονται στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Οι δύο λαθρομετανάστες, κατακρήμνισαν στο γκρεμό τον 25άχρονο Νίκο Μουστάκα, όταν επιχείρησε να αποτρέψει τη ληστεία σε βάρος του ίδιου και της φίλης του από την Πορτογαλία, πριν ένα χρόνο ανήμερα του 15Αύγουστου.
“Τους ικέτευα να μην τον ρίξουν στον γκρεμό”, κατέθεσε η φίλη του Νίκου Μουστάκα
Ο 29άχρονος Πακιστανός και ο 26άχρονος Ιρακινός, κατηγορούνται για ανθρωποκτονία από πρόθεση και ληστεία ενώ συμπληρωματικές δικογραφίες συνεχίστηκαν στην υποβληθείσα δικογραφία για σωρεία ληστειών τις οποίες διεπραξαν στην περιοχή του Φιλοπάππου με συνεργούς τους. Για τις ληστείες στου Φιλοπάππου έχει καταδικαστεί σε κάθειρξη 10 ετών ανήλικος Πακιστανός συνεργός των δύο λαθρομεταναστών .
Ο νεαρός, εργαζόταν στη Σκωτία και είχε επιστρέψει στην Ελλάδα για ολιγοήμερες διακοπές, το καλοκαίρι του 2018. Με φίλη του, επισκέφτηκαν την περιοχή του Φιλοπάππου όταν δέχθηκαν επίθεση από οργανωμένη ομάδα των λαθρομεταναστών με Ασιατικά χαρακτηριστικά.
Κατά την ακρόαση ο 29άχρονος Πακιστανός παραδέχθηκε την εμπλοκή του στην υπόθεση της δολοφονίας του Νικόλα Μουστάκα, ωστόσο υποστήριξε ότι δεν έσπρωξε τον 25άχρονο στον γκρεμό ενώ επεδίωξή του ήταν να του αποσπάσει το κινητό και χρήματα που είχε στην κατοχή του, ενώ αρνήθηκε τη συμμετοχή του στις υπόλοιπες ληστείες. Ο 26άχρονος Ιρακινός επιφυλάχθηκε ενώπιον της Έδρας, ενώ δήλωσε ότι θα μιλήσει «όταν έρθει η ώρα».
«Ο γιος μου είχε φύγει 21 ετών από την Ελλάδα. Ζούσε και εργαζόταν τέσσερα χρόνια στη Σκωτία, όπου πήγε για να φτιάξει τη ζωή του. Πέρυσι όλα ήταν στρωμένα γι’ αυτόν, είχε άδεια και σε τρεις ημέρες θα έφευγε για να επιστρέψει στη Σκωτία. Ο γιος μου πήγε με μια φίλη στου Φιλοπάππου. Ήταν απόγευμα προς βραδάκι. Πήγε κάποιος νέος και τους ζήτησε τσιγάρο. Ο γιος μου του είπε πως δεν έχει τσιγάρα μαζί του. Αυτός έφυγε και, όταν έφυγε, ο κόσμος που βρισκόταν στο σημείο ξαναγύρισε μαζί με άλλους δυο. Ο ένας έσπασε ένα μπουκάλι, ο άλλος απειλούσε τον γιο μου με μαχαίρι και ο ανήλικος κρατούσε την κοπέλα για να πάρει ό,τι είχε πάνω της. Κι εγώ διερωτώμαι: Ο γιος μου ήταν 1,77. Αυτοί οι δυο δεν μπορούσαν να του πάρουν ό,τι είχε πάνω του αντί να τον σκοτώσουν; Τον έσυραν μέχρι τον γκρεμό κι έπεσε το παιδί. Ο ένας είχε άσυλο, δεν ξέρω πώς του δόθηκε. Τον πλήρωναν 400 ευρώ, είχε σπίτι. Αυτό το κόλπο με το τσιγάρο ήταν προσχεδιασμένο προκειμένου να κάνουν επόπτευση του χώρου. Πιστεύω ακράδαντα ότι είχαν πρόθεση να τον σκοτώσουν. Ο Πακιστανός πήγαινε εκεί κάθε μέρα, τον ήξερε καλά τον χώρο» κατέθεσε ο πατέρας του 25άχρονου Νικόλα Μουστάκα.
«Είναι θρασύδειλοι, τον έσπρωξαν στο γκρεμό»
«Μας είπε η κοπέλα, όταν έφυγε ο κόσμος, πως τους προσέγγισαν δυο άτομα, μελαμψοί, ένας κοντός κι ένας μεσαίος, και τους ζήτησαν τσιγάρο. Τους απάντησε ο γιος μου ότι δεν είχαν τσιγάρα και αυτοί δυσαρεστήθηκαν. Κάθισαν 2-3 λεπτά κι έφυγαν. Μετά από λίγο επέστρεψαν. Ήταν τρεις και έσπασαν ένα μπουκάλι. Ο ένας κρατούσε ένα μπουκάλι σπασμένο και ένα μαχαίρι. Βίωσαν τον απόλυτο φόβο. Εγώ μέχρι να πεθάνω θα αναρωτιέμαι το εξής, γιατί δεν μπόρεσαν να ληστέψουν και έπρεπε να σκοτώσουν κιόλας. Ήταν τρεις και ο γιος μου ήταν μέτριος και σαν κλωναράκι. Η ομάδα δρούσε με απόλυτη ψυχραιμία. Είχαν πάει όχι μόνο για να ληστέψουν αλλά για να σκοτώσουν. Ήταν ιδιαίτερα βίαιοι και απειλητικοί. Ο Νίκος τους είπε να ηρεμήσουν. Τον έπιασαν από τη μπλούζα και τον πήγαν σηκωτό προς τον γκρεμό. Ο γιος μου ήταν στην πλάτη με τον γκρεμό. Δεν μπορούσε να πάει μόνος του πίσω – πίσω, είναι βραχώδες το σημείο, θα έπεφτε. Τον πήγαιναν σηκωτό. Γιατί ήταν δυο και σωματώδεις. Είχε όλο το μέλλον μπροστά του, μια πολύ καλή δουλειά. Δεν θα διακινδύνευε για 70 ευρώ και ένα κινητό τηλέφωνο. Τον οδήγησαν στον γκρεμό για να τον φοβίσουν. Όμως, όταν έφτασαν στον γκρεμό, ήξεραν τι είχε από κάτω, εκεί δρούσαν, ήταν τα λημέρια τους. Ήταν συνειδητό και προμελετημένο το σχέδιο. Πήγαιναν ρωτούσαν για τσιγάρο, βολιδοσκοπούν και έπειτα φώναζαν τον τρίτο. Τράβηξαν και έδωσαν μια και έσπρωξαν το παιδί στο κενό. Στην τελική πράξη του δράματος. Αντί να τον βάλουν κάτω τον έσπρωξαν στον γκρεμό. Εύχομαι καμία μητέρα να μην σκέφτεται αυτά που εγώ σκέφτομαι κάθε βράδυ …Είμαστε δυο γονείς ερείπια, χωρίς καμία χαρά μέσα στο σπίτι. Η κόρη μου πέντε χρόνια μικρότερη σπουδάζει ιατρική στην Κρήτη και προσπαθούμε να την συνεφέρουμε.
Ο ένας κατηγορούμενος έπαιρνε και επίδομα του πρόσφυγα και έλεγε “γιατί να δουλεύω;”. Και ο γιος μου, όταν πήγε στη Σκωτία, υπέστη ειρωνείες για τη γλώσσα και για το ότι ήταν Έλληνας, αλλά δεν σύστησε συμμορία να σκοτώσει τους Σκωτσέζους. Γιατί να το κάνουν αυτό; Ο γιος μου που βρίσκεται τώρα; Είχαν απόλυτη υπεροχή. Επιτέθηκαν με τόση βία που είχε ως γνώμονα την ανθρωποκτονία. Τελούσαν σε ήρεμη ψυχική κατάσταση. Η αντίστασή του ήταν για να ζήσει. Ο γιος μου τους εκλιπαρούσε να ηρεμήσουν. …Δεν με κοιτάνε στα μάτια γιατί είναι θρασύδειλοι αν και οπλισμένοι και σωματώδεις τα έβαλαν με ένα κλαράκι …».
«Τους παρακαλούσα να μην τον σπρώξουν στο γκρεμό»
Η 24άχρονης Πορτογαλίδα φίλης του Νικόλα Μουστάκα, αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας του, καθώς ήταν μαζί του στο λόφο στου Φιλοπάππου, αναγνώρισε τους δυο κατηγορουμενους ως δράστες τγς σε βάρος τους επιθεσης, «Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι είναι αυτοί οι δυο άνδρες που είναι στην αίθουσα»… «Ήρθαν από πίσω μας και οι τρεις. Ήταν στα πέντε μέτρα από την πλάτη μας και από εκεί και πέρα μας ανακοίνωσαν τι θα γινόταν. Ο Ιρακινός έσπασε το μπουκάλι στο έδαφος και μας ζήτησε να δώσουνε όλα τα πράγματα μας. Ο Πακιστανός πήγε στο Νίκο με μαχαίρι πολύ κοντά στην κοιλιά του και ο Ιρακινός μας κράτησε από τους ώμους για να μην σηκωθούμε. Το τρίτο άτομο (ανήλικος) έψαχνε την τσάντα μου και με ρωτούσε πού είναι το κινητό και τα χρήματα μου και αφαιρούσε πράγματα από την τσάντα. Ο Νίκος σηκώθηκε και αυτοί ζητούσαν συνέχεια το κινητό και προσπαθούσαν να αφαιρούσαν πράγματα. Ο Ιρακινός πήρε το κινητό μου από την τσέπη μου. Όταν σηκώθηκε, οι δυο τον άρπαξαν και άρχισαν να τον τραβάνε προς τον γκρεμό. Τον είχαν με την πλάτη προς τον γκρεμό και τον έσπρωχναν. Ο Πακιστανός είχε το μαχαίρι συνεχώς στην κοιλιά του Νίκου. Σταμάτησαν στην άκρη του γκρεμού για 5 δευτερόλεπτα. Εγώ φώναζα στο Νίκο και, όταν ξανακοίταξα, είδα το Νίκο να πέφτει. Μετά σταμάτησαν δυο δευτερόλεπτα και άρχισαν να τρέχουν. Ο τρίτος συνέχισε να ψάχνει την τσάντα και έφυγε…. Φώναξα βοήθεια ακόμα και από τους κατηγορούμενους γιατί δεν θα μπορούσα να πιάσω μόνη μου το Νίκο. Ήταν σίγουροι για τις κινήσεις τους, ήξεραν τι έκαναν. Φοβήθηκα για τη ζωή μου. Όταν ήρθαν, τους έλεγε ο Νίκος πως δεν υπάρχει λόγος να το κάνουν αυτό. Τους παρακαλούσε να μην τον σπρώχνουν προς τον γκρεμό. Τον κρατούσαν καθ’ όλη τη διάρκεια ακόμα και στην άκρη του γκρεμού. Αν ήθελαν, θα μπορούσαν να τον έχουν κρατήσει να μην πέσει».
Η δίκη συνεχίζεται..