Ο δράστης της εν ψυχρώ δολοφονίας του συγχωριανού του από το Αργουλιό Μυλοποτάμου Ρεθύμνου Κρήτης, είχαν κτηματικές διαφορές ετών, και όταν συναντήθηκαν σε γιορτή, ο 44χρονος επέστρεψε με όπλο και πυροβόλησε τον 22χρονο μπροστά στην αδελφή του, διέφυγε και αναζητείται, ενώ εκφράζονται φόβοι αντεκδίκησης στο Μυλοπόταμο
Οργή και πόνο έχει προκαλέσει η εν ψυχρώ δολοφονία του 22χρονου Κωστή στην οικογένειά του, με δράστη το 44χρονο συγχωριανό τους, ο οποίος τον πυροβόλησε μπροστά στην αδερφή του, το απόγευμα της Κυριακής (12/06-16.30) όταν βρέθηκαν σε γιορτή.
Μεταξύ των δύο οικογενειών, ήταν γνωστό στους συγχωριανούς τους, εδώ και χρόνια προσωπικές και κτηματικές διαφορές, οι οποίες γίνονταν συχνά αιτία να ξεσπούν επεισόδια μεταξύ τους. Το απόγευμα της Κυριακής (12/06-16.30) ο 22χρονος Κωστής και ο 45χρονος δράστης συναντήθηκαν καλεσμένοι για τη γιορτή της Πεντηκοστής, στο σπίτι της αδελφής του θύματος. Σε μεταξύ τους λεκτική αντιπαράθεση – σύμφωνα με πληροφορίες παρά το γεγονός ότι είχαν φτάσει στην δικαιοσύνη για τις διάφορες που είχαν, είχαν προχωρήσει σε συμβιβασμό- ο 45χρονος αποχώρησε, όμως επέστρεψε λίγα λεπτά αργότερα και χωρίς να αποβιβαστεί από το όχημά του, πυροβόλησε τουλάχιστον τέσσερις φορές τον 22χρονο, από κοντινή απόσταση και αποχώρησε από το σημείο με το όχημά του. Το θύμα διακομίστηκε αιμόφυρτο στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του. Ο 45χρονος αναζητείται την ευρύτερη ορεινή περιοχή του Ρεθύμνου ,ενώ φέρει στην κατοχή του το όπλο του εγκλήματος.
«Ήσουν το στήριγμά μου… τι θα κάνουμε χωρίς εσένα ψυχή μου» η σύζυγος του 22χρονου, σε ανάρτησή της, με φωτογραφίες του αγκαλιά με το νεογέννητο γιο τους- μόλις 20ημερών – , τον οποίο πρόσφατα είχαν αποκτήσει, παραθέτει όσα η ίδια νιώθει, «Που είσαι καρδιά μου ακόμα δεν ήρθες, έχει ξυπνήσει ο γιος σου και σε περιμένει να του μιλήσεις. Γιατί δεν έχεις έρθει ακόμα καρδιά μου. Τέτοια ώρα ήσουν δίπλα του και τον ταΐζες, δεν ήθελες να κλαίει ο πιπίκος σου, ο πασάς σου που έλεγες …και τον είχες δίπλα σου συνεχώς. Τώρα που είσαι , δεν σε άφησαν να γυρίσεις πίσω στο παιδί σου οι καταραμένοι, σε ζήλευαν καρδιά μου επειδή ήσουν δυνατός και δεν σήκωνες μύγα στο σπαθί σου, επειδή ήσουν τόσο καλός και άξιος πατέρας σε ζήλευαν καρδιά μου … τι θα κάνουμε χωρίς εσένα ψυχή μου … ήσουν το στήριγμά μου».