Με ανοιχτή επιστολή, αστυνομικός της ΕΛΑΣ, δίνει απάντηση στις γενικευμένες θέσεις για το ένστολο προσωπικό, τις οποίες εξέφρασε δημόσια ο Αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ, με αφορμή την υπόθεση του Ειδικού Φρουρού σε διαθεσιμότητα ο οποίος αφέθηκε ελεύθερος από τον ΜΟΔ Αθηνών σε εκδίκαση ποινικής του υπόθεσης
Παρατίθεται αυτούσια η ανοιχτή επιστολή του Αστυνομικού συγγραφέα, Γιώργου Βραχνή, με την ενυπόγραφη εισαγωγή, ότι «το παρόν αποτελεί απάντηση στα γραφόμενα του αξιωματικού της ΕΛΑΣ, Μιχάλη Λώλη».
«Κύριε συνάδελφε,
Ανέγνωσα το κατάπτυστο άρθρο σας (το οποίο θεωρώ ότι θα πρέπει να έχετε δικαίωμα να δημοσιεύετε), για την γνωστή υπόθεση μαστροπείας. Όπως αναφέρατε, η απόφαση για την τιμωρία του είναι πρωτόδικη (αλλά δεν αναφέρετε την αθώωση για το αδίκημα του βιασμού, ούτε και ότι καταδικάσθηκε με ισχνή πλειοψηφία 4 προς 3) υπό την πίεση «ειρηνικών» ατόμων, για την απομάκρυνση των οποίων χρειάστηκε η επέμβαση διμοιρίας.
Στην ουσία τώρα, στο ότι αναφέρετε με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς στους «τ ο ξ ι κ ά α ρ ρ ε ν ω π ο ύ ς» συναδέλφους μας με όρους όπως «αλκοολικούς, άξεστους, τζαμπατζήδες, αμόρφωτους, σεξιστές, πέφτουλες και τεμπέληδες». Πέραν του πειθαρχικώς κολασίμου ως προς την κακή εικόνα που προκαλείτε από την δυσφημιστική ενέργειά σας προς το Σώμα, θα έπρεπε να αναλογιστείτε πριν το συντάξετε τα ακόλουθα:
1) Σχετικά με τον όρο «αλκοολικούς» ότι το Πειθαρχικό Δίκαιο επιτάσσει την Απόταξη (ΦΕΚ 120/2008 Άρθρο 10§ια) για χρήση ναρκωτικών ουσιών ή ροπή στη χρήση οινοπνευματωδών ποτών. Συνεπώς εάν πράγματι κάποιος που γνωρίζετε υποπίπτει σε τέτοια συμπεριφορά, ο ρόλος σας ως αξιωματικός δεν είναι να κάνετε αναρτήσεις στο διαδίκτυο, αλλά να ενημερώσετε εγγράφως τις Υπηρεσίες που υπάγονται οι συνάδελφοι, ώστε να λάβουν χώρα οι περαιτέρω νόμιμες διαδικασίες. Μία πειθαρχική διαδικασία σε εξέλιξη θα μπορούσε να αποτελέσει φόβητρο, ώστε κάποιος που παρατηρείται να οινοφλυγεί να ακολουθήσει θεραπευτικό πρόγραμμα το οποίο θα ληφθεί υπ’ όψιν ως προς την επιμέτρηση της ποινής.
2) Σχετικά με τον όρο «άξεστους» οφείλετε να παραδεχθείτε ότι συντριπτικά περισσότερες είναι οι φορές που οι πολίτες μιλούν άσχημα και ειρωνικά σε εμάς παρά το αντίθετο. Όπως για παράδειγμα στους τροχονομικούς ελέγχους. Μέχρι να βεβαιώσουμε την παράβαση, μας «καλοπιάνουν», αφού ξεκινάμε να συντάσσουμε, η συμπεριφορά πολύ συχνά γίνεται «γαϊδουρινή». Μια τέτοια συνεχή αρνητικότητα δεν πιστεύετε ότι κάνει ακόμα και τον πιο καλό αστυνομικό να επηρεάζεται;
3) Σχετικά με τον όρο «αμόρφωτοι», εάν ο “α ή ο β” αστυνομικός στερείται εγκυκλοπαιδικών ή νομικών γνώσεων, τότε οφείλετε ως αξιωματικός να συντάξετε μια αξιολογική έκθεση προτείνοντας τις λύσεις στο πρόβλημα. Εγώ θα έλεγα ότι καλό θα ήταν η μία ώστε μία 8ωρη ή 6ωρη υπηρεσία του αστυνομικού την εβδομάδα να είναι εκπαίδευση. Αν όμως κάτι τέτοιο ή παρόμοιο δε γίνει αποδεκτό, τότε ας μη δείξουμε με το δάχτυλο τον καθημερινό αστυνομικό. Κάποιος άλλος δεν τον θέλει να έχει περισσότερες γνώσεις και ενδεχομένως τον προτιμάει να κρατάει την ομπρέλα ή το καρότσι με τα ψώνια του κάθε πολιτικού ή να κάνει πολύωρες υπηρεσίες σε ιδιωτικές Π.Α.Ε. κλπ.
4) Σχετικά τον όρο «σεξιστές» θα πρέπει να αναλογιστείτε την φυλετική πραγματικότητα (πχ αριθμός γυναικών σε δύσκολες Υπηρεσίες όπως Υ.Α.Τ. ή Ε.Κ.Α. ή ΔΡΑΣΗ…) καθώς και τις συνθήκες κατά τις οποίες τα δυναμικά των Υπηρεσιών επιλέγονται προς τέλεση υπηρεσίας. Δε χρειάζεται να γενικεύσω, ούτε και να μακρηγορήσω.
5) Σχετικά με τον όρο «πέφτουλες», και πάλι οφείλω να πω ότι οι φορές που μας γίνονται πονηρά σχόλια σχετικά με τις χειροπέδες ή άλλα τμήματα του εξοπλισμού και γενικά της στολής, είναι πολύ συχνότερα από τη δική μας συμπεριφορά. Σε κάθε περίπτωση, η ανθρώπινη έλξη είναι βιολογικό επακόλουθο και έχει οδηγήσει ακόμα και σε έγγαμο βίο αστυνομικών που γνώρισαν το ταίρι τους εν ώρα καθήκοντος.
6) Σχετικά με τον όρο «τεμπέληδες», η Αστυνομία και γενικά τα Σώματα Ασφαλείας και οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούμε το κομμάτι των δημοσίων υπαλλήλων που είναι μακράν πιο αφοσιωμένο στα καθήκοντά του. Είμαστε στην ώρα μας, λειτουργούμε 24/7 και εάν κάποιο καθήκον τύχει κάποιος να το πράξει με νωχελικότητα, τότε θα είναι πιθανότατα διότι αντιλαμβάνεται τη ματαιότητα συγκεκριμένων καταστάσεων (όπως η δια της μελάνης λήψη αποτυπωμάτων του ίδιου χρήστη και κατόχου μικροποσότητας ουσιών για πολλοστή φορά).
Αναφέρετε στη συνέχεια του γραπτού λόγου σας τα ακόλουθα, «Δεκάδες περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας αφορούν τους παραπάνω συναδέλφους, οι οποίοι δεν έκρυβαν ποτέ ότι κερατώνουν τις γυναίκες τους και μετά μαθαίναμε ότι ορισμένοι τις κακοποιούν κιόλας. Εγώ τους αποκαλώ βρωμόμπατσους και πάντα οι συνάδελφοι παρεξηγούνται.»
Αγνοώ προσωπικά, ποιοι είναι αυτοί οι δεκάδες καθότι έως τώρα, στα 14 χρόνια υπηρεσίας μου, έχε ενημερωθεί μία μόνο περίπτωση, κάτι που στατιστικά είναι αναμενόμενο. Σε κάθε περίπτωση είστε θεωρώ ο τελευταίος των τελευταίων ο οποίος δικαιούται να κρίνει τις συνευρέσεις/ συμπεριφορές των άλλων.
Αγνοώντας τον ποταπό χαρακτηρισμό σχετικά με το πως τους αποκαλείτε, θα σχολιάσω πως κλείνετε το λόγο σας αναφέροντας τα ακόλουθα, «Σημαντικό ρόλο στη ταυτότητα του Αστυνομικού παίζει η «αυτοεικόνα» του, αφού θεωρεί πως έχει κάποια εξουσία και νιώθει έντονα πως διαφέρει από τους απλούς πολίτες, με αποτέλεσμα κάποιοι Αστυνομικοί να αυθαιρετούν και να φτάνουν σε ακραίες εγκληματικές συμπεριφορές. Η Αστυνομία πρέπει να βάλει τέλος σε αυτή τη τοξική αρρενωπότητα και να κάνει ένα ξεκαθάρισμα με όλους αυτούς.»
Ο αστυνομικός όντως διαφέρει από τους άλλους πολίτες. Είναι δημόσιος λειτουργός και τον διέπει κώδικας δεοντολογίας που προβλέπεται από Προεδρικό Διάταγμα. Αλλά ακόμα κι αν θεωρήσει ότι δεν είναι διαφορετικός, θα έρθουν οι πολιτικάντηδες, οι δημοσιοκάφροι καθώς και οι “γνωστοί άγνωστοι” που θα γενικεύσουν μία κατάσταση, όπως πχ για τον θάνατο του 16χρονου αθίγγανου στη Θεσσαλονίκη κατά τη διάρκεια καταδίωξης. Θα ρίξουν ευθύνη στο σύνολο της αστυνομίας, θα μιλήσουν για δολοφονίες πριν καν συμπληρωθεί η ανακριτική διαδικασία και εν γένει θα προσπαθήσουν να προπαγανδίσουν ένα αφήγημα κατά το οποίο το σύνολο των αστυνομικών είναι θύτες.
Η αστυνομία οφείλει να φροντίζει όλα τα μέλη της να ενεργούν ως οφείλουν ασχέτως φύλου. Όσον αφορά την έννοια «ξεκαθάρισμα» την οποία χρησιμοποιείτε, είναι τουλάχιστον αδόκιμη, καθότι αφενός η συμπεριφορά ενός ατόμου δεν είναι παράγοντας μίας σταθεράς, αφετέρου διότι συνεχώς υπάρχουν νέες προσλήψεις προσωπικού. Το αφήγημα βέβαια της τοξικής αρρενωπότητας δεν είναι κάτι που πρωτοακούμε. Είναι όμως στύλος στο αφήγημα της δήθεν κακιάς, καταπιεστικής πατριαρχίας.
Καλό το παραμύθι σας, αλλά δεν έχει δράκο».