“Άκου συνάδελφε «κομμουνιστή»”|ΑΠΟΨΗ*

..”Τι  σε κάνει να θεωρείς πως ο πυροσβέστης, θ’ αρνηθεί ν’ απεγκλωβίσει απ’ τη φωτιά τον κινδυνεύοντα άνθρωπο, ασχέτως αν είναι Έλληνας, Πακιστανός, Χριστιανός, Μουσουλμάνος, ή άθεος ;
..κάποτε ο πυροσβέστη, «αγωνίστηκε απ’ την πρώτη στιγμή ν’ αθωώσει τον αλλοδαπό διαρρήκτη που μπήκε στο σπίτι του» … αυτός ο πυροσβέστης, όσο κι’ αν «δεν σου κάθεται», είναι Χρυσαυγίτης κι’ όχι «κομμουνιστής».. απέναντι στο δράμα ενός ανθρώπου, που δεν μπορούσε να γυρίσει το βράδυ στο σπίτι του χωρίς ένα κομμάτι ψωμί για τα παιδιά του. Διότι, αν λειτουργούσε αλλοιώς, το κομμάτι το ψωμί που θα κατέβαινε απ’ το λαιμό των δικών του παιδιών, θα τού ‘τανε βρόγχος στο δικό του λαιμό”..

image

Ολόκληρο το κείμενο γνώμης του Ανθυποπυραγού Οδυσσέα Πατεράκη*

“Τη διάβασα επαναναρτημένη στους πίνακες των συνδικαλιστικών ανακοινώσεων την «ανακοίνωσή» σου. Κι’ αναρωτήθηκα πραγματικά, αν τα πιστεύεις στ’ αλήθεια τ’ αναγραφόμενα. Ειδικά εκείνα που μιλούν για «ναζιστικό» και «ρατσιστικό» «δηλητήριο». Διότι, δεν ξέρω πού τυχαίνει να υπηρετείς εσύ, όμως εκεί που υπηρετώ εγώ (στην Πυρασφάλεια), όχι «ναζιστικό και ρατσιστικό δηλητήριο» δεν προλαβαίνω να …χύσω, αλλά μετά δυσκολίας ξεκλέβω χρόνο για …κατούρημα. Κι’ εντύπωση μου κάνει, πώς γίνεται η εφαρμογή μιας πυροσβεστικής διάταξης να ‘χει πρόσημο «ιδεολογικό», ομοίως με το εν γένει πυροσβεστικό λειτούργημα σ’ όλες του τις εκφάνσεις.
Ξέρεις, συνάδελφε «κομμουνιστή», αν δεν σου το ‘μαθαν στην «καθοδήγηση», ο Πυροσβέστης είναι σαν τον γιατρό. Τον γιατρό που οφείλει να θεραπεύσει τον πάσχοντα, ακόμη κι’ αν είναι καταδικασμένος «εις θάνατον», μ’ απόφαση δικαστική. Ακόμη κι’ αν γνωρίζει πως ίσως ο ίδιος κληθεί να «πιστοποιήσει» τον θάνατό του μετά την εκτέλεση.
Τι ‘ναι αυτό που σε κάνει να θεωρείς πως ο πυροσβέστης, θ’ αρνηθεί ν’ απεγκλωβίσει απ’ τη φωτιά τον κινδυνεύοντα άνθρωπο, «κρίνοντας» πως …δεν χρήζει σωτηρίας, ασχέτως αν είναι Έλληνας, Πακιστανός, Χριστιανός, Μουσουλμάνος, ή άθεος ;
Η διάσωση του κινδυνεύοντος συνανθρώπου μας, είναι πρωτίστως ζήτημα τιμής. Γι’ αυτό, όπως κι’ ο γιατρός, που, ως πολιτικό ον, μπορεί να συμφωνεί με την μετέπειτα εκτέλεση του «εγκληματία», αλλά θα τον θεραπεύσει ως πάσχοντα, οφείλει να τον διασώσει απ’ τη φωτιά, ακόμη κι’ αν θεωρεί πως (σώος και αβλαβής πλέον) πρέπει να απελαθεί, αν τυχαίνει να ‘χει εισέλθει στη χώρα «παράνομα». Η προσπάθειά σου λοιπόν να συνδέσεις την πολιτική μου αντίληψη με το επαγγελματικό μου λειτούργημα, είναι τουλάχιστον ευτελισμός του έμφυτου χαρακτηριστικού του ατόμου να διαμορφώνει άποψη περί των κοινών, με μια αυθαίρετη «σύνδεσή» της με την επιμέρους ατομική στάση μπροστά στον πάσχοντα ή κινδυνεύοντα συνάνθρωπο. Κι’ αυτό το πρεσβεύω αληθινά, διότι, η Ιδεολογία μου, μου υπαγορεύει νιτσεϊκά την γενναιότητα απέναντι στον εχθρό και τη γενναιοφροσύνη απέναντι στον ηττημένο. Γιατί θεωρώ ηττημένο μιας …αόριστης «μάχης» τον κάθε πάσχοντα και τον κάθε κινδυνεύοντα. Μην κρατάς, λοιπόν, την «ανθρωπιά» γι’ αποκλειστικό σου «προνόμιο» συνάδελφε «κομμουνιστή», γιατί η ανθρωπιά δεν έχει πρόσημο «ιδεολογικό» αλλά πρόσημο που ανάγεται αποκλειστικά στον ανθρώπινο χαρακτήρα.

ΥΓ : Δεν ήθελα να το πω, αλλά απέκρουσα κάποτε όλες τις δημοσιογραφικές προσκλήσεις για «συνέντευξη» του πυροσβέστη που «αγωνίστηκε απ’ την πρώτη στιγμή ν’ αθωώσει τον αλλοδαπό διαρρήκτη που μπήκε στο σπίτι του» κι’ αρνήθηκε να γίνει γλάστρα όσων τον παρομοίαζαν με τον Επίσκοπο Μυριήλ στου «Άθλιους» του Ουγκώ.
Ε, λοιπόν, αυτός ο πυροσβέστης, όσο κι’ αν «δεν σου κάθεται», είναι Χρυσαυγίτης κι’ όχι «κομμουνιστής». Και ξέρεις, συνάδελφε «κομμουνιστή», γιατί το ‘καμε; Απλά επειδή έτσι ένοιωθε, απέναντι στο δράμα ενός ανθρώπου, που δεν μπορούσε να γυρίσει το βράδυ στο σπίτι του χωρίς ένα κομμάτι ψωμί για τα παιδιά του. Διότι, αν λειτουργούσε αλλοιώς, το κομμάτι το ψωμί που θα κατέβαινε απ’ το λαιμό των δικών του παιδιών, θα τού ‘τανε βρόγχος στον δικό του λαιμό. Έτσι, χωρίς να … προσδοκεί καν «αντιμισθία στους ουρανούς», γιατί τούτο δεν συνάδει προς τις … »μεταφυσικές» του απόψεις, και χωρίς καν να υπολογίσει πως εκείνος ο αλλοδαπός δεν ήταν παρά το θύμα των νεοαποικιοκρατών που τον ξεσπίτωσαν, δηλαδή των συμμάχων των …»ομοϊδεατών» σου, που κάποτε μοίρασαν μαζί τους το κόσμο στη Γιάλτα”…
____________
*γραφει ο Οδυσσέας Πατεράκης, Ανθυποπυραγός ΠΣ Ηρακλείου, Γρμ.ΤΟ ΧΑ Ηρακλείου