“Αφήστε μας να τα σκεφτόμαστε με σταματημένο τον χρόνο Κυριακή 22 Ιουλίου να παίζουν στη θάλασσα και να χαίρονται τη ζωή που λιγόστευε”..

…ο χρόνος να σταμάταγε στο Μάτι την Κυριακή 22 Ιουλίου … Σκέψεις* που αποτυπώνονται για όσα έζησαν τη Δευτέρα της 23ης Ιουλίου με τις φλόγες να καταστρέφουν και να “αγκαλιάζουν” στο θάνατο όσους δεν κατάφεραν να απομακρυνθούν..

“Αφήστε μας να τα θυμόμαστε να γελάνε. Αφήστε μας να τα σκεφτόμαστε με σταματημένο τον χρόνο Κυριακή 22 Ιουλίου να παίζουν στη θάλασσα και να χαίρονται τη ζωή που λιγόστευε.
Άνθρωποι είστε εσείς; Άνθρωποι είστε εσείς που ανεβάζετε φωτογραφίες με καμμένα παιδάκια;
Εμείς που από θαύμα σώσαμε τα μωρά μας τι σας φταίξαμε;;
Δε μας στοιχειώνει αρκετά η ιδέα ότι τόσες ψυχές δε θα μεγαλώσουν ποτέ, δε θα ξαναγελάσουν, δε θα παίξουν, δε θα ερωτευτούν; Δε μας βασανίζει η σκέψη ότι αγκαλιασμένα και κλαίγοντας ξεψυχούσαν λίγο πριν γίνουν στάχτη;
Γιατί να δω αυτή τη φωτογραφία..
Γιατί δεν το βουλώνετε γιατί δε σταματάτε την μικροπολιτική γιατι δε σέβεστε τις ψυχές τους γιατί προβαίνετε σε αυτή την σκύλευση, γιατί;;;
Πόσο φρίκη ν αντέξουμε ακόμα;;”

_____________

* Αργυρώ Μουστάκα Βρεττου