“Πάσχα στο Τμήμα σε υπηρεσία με συμβάν και η ανάγκη ενός γνήσιου υπογραφής, για να πω ότι θέλουν το σεβασμό μας όσοι εργάζονται για την προστασία και την ασφάλειά μας”

Επιστολή αναγνώστη ο οποίος ανήμερα του Πάσχα βρέθηκε σε Αστυνομικό Τμήμα της Αττικής και εξυπηρετήθηκε άμεσα από το προσωπικό παρά το έκτακτο σοβαρό περιστατικό που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν οι εν υπηρεσία Αστυνομικοί .

“..ανήμερα Κυριακή του Πάσχα, βρέθηκα στο Αστυνομικο Τμήμα της Καισαριανής. Ήταν ένα γνήσιο υπογραφής που έπρεπε να γίνει σε Υπεύθυνη Δήλωση και “τέτοια μέρα τέτοια λογια”! η επίσκεψη στο Αστυνομικό Τμήμα υποχρεωτική. Αφήνω το αρνί στη σούβλα και τους υπόλοιπους να ψήνουν.

Παίρνω μαζί μου το χαρτί και πάω στο Τμήμα . Δύο νεαρα παιδιά με στολή- μπλε φόρμα και μπερέ- σε ένα φυλάκιο . Σε ένα ξύλινο τραπέζι, ένας σωμάτωσης άνδρας κοντοκουρεμένος με τατουάζ στα χεριά μιλαει χωρίς ειρμό σκέψης και χωρίς τέλος. Τσιγάρα, καφές (take away), αναπτήρας, κινητά, μπροστά του. Ο νεαρός Αστυνομικός έχει περάσει ενα μαύρο τσαντάκι στο θώρακα, με υπομονή ακούει τον άνδρα. Ευγενής η νεαρη Αστυνομικός, ρωτάει και της εξηγώ.

“Να κάνω ένα τηλέφωνο. Θα περιμένετε λίγο, λόγω της ημέρας οι συνάδελφοι παίρνουν καταθέσεις. Έχουμε ένα συμβάν”, με ευγένεια ζητάει κατανόηση και επιείκεια. Τηλεφωνεί στο Τμήμα και με ενημερώνεται ότι θα καθυστερήσει. Πάλι με ευγένεια ζητάει κατανόηση και το ενδεχόμενο να επιστρέψω αργότερα. Δυστυχώς όμως έπρεπε άμεσα να γίνει το γνήσιο της υπογραφής. Περιμένω και περιμένω ότι θα με βρει η Δευτέρα του Πάσχα .

Ο άνδρας συνεχίζει να μιλάει -για ότι έχει στο κεφάλι του -και ο νεαρός Αστυνομικός να ακούει, με τη συνάδελφό του να περιμένει κάποιος από το Τμήμα να ανταποκριθεί. Λιγο αργότερα ευθυτενής νεαρός Αστυνομικός με ένα ασημένιο αστέρι στο φρεσκοσιδερωμένο μπλε πουκάμισο της στολής του, κατεβαίνει για επιτήρηση. “Είναι κρατούμενος ο κύριος!” απευθύνεται στους δύο νεαρούς σκοπούς του Τμήματος. “Για το γνήσιο της υπογραφής” και με δείχνει η νεαρή Αστυνομικός “Θα περιμένει!” απαντάει αυστηρά ο “Προϊστάμενος”- όπως τον προσφώνησε- “Μήπως θα μπορούσε κάποιος να κατέβει;” ρωτάει διστακτικά ως πρόταση η νεαρη Αστυνομικός, “Όχι! Θα περιμένει!” η απάντηση. Και περιμένω.

Δεν περνάει πολύ ώρα για να ανέβει η Αστυνομικός στον πάνω όροφο, μόλις μία νεαρότερη συνάδελφος της έρχεται να πιάσει βάρδια. Λίγο αργότερα μου ζητάει την υπεύθυνη δήλωση και την ταυτότητα, να υπογράψω και παίρνει το χαρτί μαζί της. Επιστρέφει άμεσα και ζητάει στο συνάδελφό της να βεβαιώσει το γνήσιο της υπογραφής και να βάλει σφραγίδες. Φοράει το σάκο της και αποχωρεί από το Τμήμα. Έχει σχολάσει. Την ευχαριστώ και ανταλλάσουμε ευχές για την ημέρα και φεύγει.

Το όλο αίτημα μου δε διήρκεσε περισσότερο από ένα τέταρτο! Με το γνήσιο της υπογραφής και τις σφραγίδες στην υπεύθυνη δήλωση στο χέρι, και την ταυτότητά μου, έχω τελειώσει!

Ευχαριστώ τους Αστυνομικούς, και βγαίνω από το Αστυνομικό Τμήμα . Πότε δεν είχα εκτιμήσει την προσφορά των νέων και ειδικά των Αστυνομικών στον πολίτη! Έπρεπε να έρθει το Πάσχα και η ανάγκη ενός γνήσιου υπογραφής για να πω ότι θέλουν το σεβασμό μας όσοι εργάζονται για την προστασία και την ασφάλειά μας .

Καλό Πάσχα σε όλους και όσοι ένστολοι να εργάζεστε μακριά από τις οικογένειές σάς  του χρόνου σπίτια σας!

Με την παράκληση να δημοσιευτεί.

Με εκτίμηση ….”