Με μια προσωπική μαρτυρία ο Αξιωματικός της ΕΛΑΣ* με ενεργό συμμετοχή ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας στην ΕΕ LGBT Αστυνομικών, δίνει τη δική του απάντηση στα σχόλια που ακολούθησαν δημόσια παράθεση του σε “μια ίσως αυθαίρετη αναντιστοιχία για την ύπαρξη 9.000 LGBT ατόμων στα Σώματα Ασφαλείας στην Ελλάδα”, όπως παραδέχεται, σήμερα.
“Κάτι αλλάζει τελικά…
Την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα, με επισκέφτηκαν στο γραφείο μου τέσσερις συνάδελφοι. Γνώριζα μονάχα τον έναν, από τον καιρό που ήμουν νέος Αστυφύλακας, ο οποίος είχε ζητήσει να έρθουν να με συναντήσουν και φυσικά δέχτηκα, χωρίς να ξέρω το λόγο. Αφού μου συστήθηκαν, κάθισαν στο γραφείο και βγάζουν να μου δωρίσουν ένα μπλουζάκι. Το ξεδιπλώνω και βλέπω ένα λευκό μπλουζάκι που έγραφε «Δεν είμαι ένας από τους 9.000», με το «Δεν» σβησμένο με πολύχρωμους μαρκαδόρους. Αμέσως μου εξήγησαν ότι είναι ομοφυλόφιλοι και μάλιστα είναι και ζευγάρια, οι μεν δύο 3 χρόνια, οι δε 10 μήνες. Μου εξήγησαν στη συνέχεια, πως μπορεί οι ίδιοι ακόμα να μην επιθυμούν να σηκώσουν το βάρος και να μιλήσουν ανοιχτά, αλλά ήθελαν να μου εκφράσουν την στήριξή τους, καθώς θεωρούν ότι σιγά, σιγά θα μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά ως LGBT άτομα, διότι αντλούν δύναμη. Μάλιστα μου ανέφεραν ότι εκατοντάδες συνάδελφοι στηρίζουν όσα έχω κάνει, πολλοί εξ’ αυτών LGBT άτομα, κόντρα στις αντιδράσεις των περισσοτέρων. Άλλωστε γνωρίζω πολλούς και εγώ προσωπικά, οι οποίοι έχουν εκδηλώσει με διάφορους τρόπους την υποστήριξή τους.
Να σας ενημερώσω εδώ ότι το μπλουζάκι που μου δώρισαν, κυκλοφόρησε από συναδέλφους, όταν σε μια πρόσφατη ομιλία μου, ως εκπρόσωπος του Τμήματος Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας Αττικής και της Ευρωπαϊκής Ένωσης LGBT Αστυνομικών, μεταξύ άλλων, στα οποία δε στάθηκε κανείς, αναφέρθηκα σε έρευνα του εξωτερικού για το ποσοστό LGBT ατόμων που Υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας. Με βάση την έρευνα αυτή, έκανα μια ίσως αυθαίρετη αναντιστοιχία για την ύπαρξη 9.000 LGBT ατόμων στα Σώματα Ασφαλείας στην Ελλάδα, ήτοι από τα 68.1111 στελέχη (Μητρώο Ανθρωπίνου Δυναμικού Ελληνικού Δημοσίου, 16/3/2016), οι 9.000 είναι LGBT, δηλαδή το 7,5% του προσωπικού. Βέβαια πολλοί συνάδελφοι δεν άντεξαν ένα τέτοιο διασυρμό, βρήκαν τον αριθμό υπερβολικό, προσβλητικό και εξευτελιστικό, τόσο για τους ίδιους, όσο και για την Αστυνομία και έσπευσαν να φτιάξουν μπλουζάκια με την αναγραφή «Δεν είμαι ένας από τους 9.000», να κάνουν αναρτήσεις με αυτά και παράλληλα ομοφοβικά σχόλια στα αστυνομικά Blogs, όπου κάτω από όλα αυτά και κάτω από κάθε δημοσίευμα (το οποίο δε ζήτησα ποτέ προσωπικά), το πιο χυδαίο υβρεολόγιο, η πιο σκληρή, άθλια, Ρατσιστική και Ομοφοβική επίθεση, απειλές που δε τις χωράει η ανθρώπινη λογική, ο ανθρώπινος σεβασμός, η συναδελφικότητα και η αξιοπρέπεια. Όχι από πολίτες μόνο, αλλά κυρίως από συναδέλφους, από Αστυνομικούς εκ των οποίων και Αξιωματικοί, διασύροντας το Σώμα οι ίδιοι τελικά, καθώς αν μιλούν έτσι και δε σέβονται ένα συνάδελφο τους, μπορεί οποιοσδήποτε να συμπεράνει, ότι κατά τον ίδιο ή και χειρότερο τρόπο, θα συμπεριφέρονται σε πολίτες. Άνθρωποι που ενώ δε με γνωρίζουν προσωπικά, δεν έχουμε συνεργαστεί επαγγελματικά, υποτιμούν την δουλεία μου στην Αστυνομία, αγνοούν και παραβλέπουν οτιδήποτε άλλο και με ‘’μισούν’’ και με βρίζουν, επειδή είμαι ομοφυλόφιλος και δε ντρέπομαι, δε το κρύβω. Όχι κύριοι δε ντρέπομαι και δε κρύβω κάτι περισσότερο από ότι εσείς, όταν δε κρύβεται ότι είστε ετεροφυλόφιλοι. Αναρωτιέμαι γιατί στέκεστε σε αυτό μόνο πια και απαξιώνετε έτσι όλα τα υπόλοιπα, που λέω, που κάνω, που είμαι.
Πέραν των ανωτέρω, το ζήτημα του αριθμού των 9.000 LGBT ατόμων, που υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας (7,5% σε ποσοστό επί του συνόλου) πήρε σοβαρές διαστάσεις, όταν η Πανελλήνια Ομοσπονδία Αξιωματικών Αστυνομίας, ζήτησε με επίσημη ανακοίνωσή της, από την Ηγεσία τον πειθαρχικό μου έλεγχο, στη δημοσίευση της οποίας στο διαδίκτυο αλλά και όταν με επιθέσεις μελών της σε κανάλι τρίτης κατηγορίας, δέχτηκα αμέτρητα ρατσιστικά σχόλια, για τα οποία προσωπικά αδιαφορώ πλήρως, αλλά με αυτά τα σχόλια και τις ανακοινώσεις, δόθηκε η δυνατότητα, τόσο σε συναδέλφους, όσο και σε πολίτες, να εκφράσουν στο πρόσωπό μου, το μίσος και την ομοφοβία απέναντι σε όλα LGBT άτομα και κυρίως τους LGBT συναδέλφους, με αποτέλεσμα να εκτεθεί η Αστυνομία ανεπανόρθωτα ξανά, καθώς ο αστυνομικός επιβάλλεται να είναι πρότυπο για όλη την κοινωνία, πλήρους σεβασμού και προάσπισης των Δικαιωμάτων από το ρατσισμό, όπως επιβάλλει ο νόμος και οι κανονισμοί, είτε έχοντας απαλλαγεί από στερεότυπα και προκαταλήψεις, που δυστυχώς κυριαρχούν στην Αστυνομία, είτε με το να τα κρατά για τον εαυτό του χωρίς να επηρεάζουν τα καθήκοντα του. Επίσης στην ανακοίνωση τους αναφέρουν ψευδώς ότι δηλώνω εκπρόσωπος των LGBT Αστυνομικών, κάτι που δεν το έχω πει ποτέ γιατί δεν ισχύει, με σκοπό να παραβλέψουν και έτσι να υποτιμήσουν και απαξιώσουν, ότι είμαι μέλος και εκπροσωπώ την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση LGBT Αστυνομικών, έναν οργανισμό που συμμετέχουν αστυνομικοί και LGBT εθνικές αστυνομικές ενώσεις, από 16 Αστυνομικούς Οργανισμούς χωρών της Ευρώπης, που χαίρουν επίσημης αναγνώρισης και υποστήριξης από τις Ηγεσίες των Αστυνομικών Οργανισμών και μάλιστα η συμμετοχή τους σε δράσεις και συνεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ΛΟΑΔ Αστυνομικών, γίνεται με έξοδα της Υπηρεσίας τους. Υποτιμούν λοιπόν οι κύριοι συνάδελφοι μια υψηλού κύρους Ένωση Αστυνομικών, με σπουδαίο έργο και τεράστια απήχηση, όπου Διεθνής Οργανισμοί, όπως το Συμβουλίο της Ευρώπης, την Ευρωπαϊκή Ένωση κ.α., αναγνωρίζουν τη προσπάθεια της, για προαγωγή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δίνοντας έτσι την αναγνώριση και υποστήριξη τους. Να τονίσω ακόμη ότι στην ανακοίνωσή τους, καθώς και σε διάφορα δημοσιεύματα, υπαινίσσονται ότι με τις δράσεις μου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την ενημέρωση των πολιτών για την λειτουργία της Υπηρεσίας μου, εξυπηρετώ πολιτικές και δη κυβερνητικές σκοπιμότητες, στις οποίες δε θα αναφερθώ περαιτέρω, γιατί τις βρίσκω εντελώς προσβλητικές και ιδεοληπτικές, οπότε εντελώς ανάξιες λόγου, καθώς δεν είμαι συνδικαλιστής που επιδιώκει ψήφους, αλλά απλά κάνω την δουλεία μου, με ένα σαφώς διαφορετικό τρόπο, που ούτε την προσωπική προβολή μου επιδιώκει, ποιός θέλει άλλωστε μια τέτοια προβολή(;), ούτε κρύβει πίσω της κάποια πολιτική επιδίωξη ή συμφέροντα, είναι απλά ένας διαφορετικός τρόπος να εκτελείς τα καθήκοντα σου και να θες παράλληλα να ενημερώσεις και ευαισθητοποιήσεις την κοινωνία, για τις αρμοδιότητες σου και την κείμενη νομοθεσία, χωρίς να υπάρχει τίποτα πέρα από αυτό και απλά για να το απαξιώσουν, προσάπτουν πολιτικές σκοπιμότητες και δολιότητες, οι οποίες είναι όχι απλά ψευδείς, αλλά χυδαίες, όταν προέρχονται από συνδικαλιστές, που η δράση τους είναι γνωστό ότι έχει κομματική ταυτότητα και πολιτική βάση.
Έτσι ορισμένοι συνάδελφοι και μάλιστα Αξιωματικοί, αρνούνται ότι, «υπάρχουν αστυνομικοί που ανήκουν στην ίδια κατηγορία με εμένα και κρύβονται διότι δεν αναγνωρίζονται τα δικαιώματά τους (sic)» και θεωρούν προσβολή την ύπαρξη ομοφυλόφιλων αστυνομικών και εκφράζουν μάλιστα την αποστροφή τους, δηλώνοντας απερίφραστα ότι είναι ετεροφυλόφιλοι οι ίδιοι, αυτό βέβαια είναι δικαίωμα τους, των ομοφυλόφιλων όμως δεν είναι; Οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να το κρύβουν. Δηλώνουν κιόλας ότι δεν έχουν γνωρίσει κανέναν ομοφυλόφιλο συνάδελφο, χωρίς να αναρωτιούνται ότι οι ίδιοι τους ωθούν να κρύβονται. Μιλάνε για απαράδεκτη πρόκληση και προσβολή της αστυνομίας, επειδή δηλώνω ανοιχτά ομοφυλόφιλος, διότι πως τολμάω να λέω τι κάνω στο κρεβάτι μου. Γιατί ‘’κύριοι’’ συνάδελφοι και μη, πότε ακούσατε να περιγράφω τι κάνω στο κρεβάτι μου; Μήπως σας ενοχλεί ότι κάτι κάνω, ενώ εσείς είστε ανίκανοι να κάνετε; Το πρόβλημα λοιπόν είναι η ύπαρξη και δη ο ακριβής αριθμός των LGBT αστυνομικών; Ή μήπως ο αριθμός των ρατσιστών και ομοφοβικών αστυνομικών; Πότε θα μετρήσουνε επιτέλους τον αριθμό των ρατσιστών, των φασιστών, των ακροδεξιών, των ομοφοβικών και των σεξιστών στην Αστυνομία; Ποιοι παραβιάζουν τον όρκο τους στο Σύνταγμα; Ποιοι Δεν πρέπει να υπηρετούν στην Αστυνομία, γιατί ως ρατσιστές αδυνατούν να είναι αμερόληπτοι στα καθήκοντά τους; Ποιοι πρέπει τελικά να κληθούν να δώσουν εξηγήσεις στην Ηγεσία και να τους ασκηθεί πειθαρχικός έλεγχος; Τι ακριβώς σας ενοχλεί τελικά;
Γιατί δεν ασχολείστε με τα δικά σας καθήκοντα και κρίνεται κάτι που δεν παραβιάζει τους κανονισμούς και τη νομοθεσία, με τρόπο που ίσως τα παραβιάζεται εσείς.
Τι έχετε να πείτε ‘’κύριοι’’ για τα παρακάτω σχόλια και δηλώσεις συναδέλφων μας και μη, στο πρόσωπο ενός Αξιωματικού της Ελληνικής Αστυνομίας, που απλά κάνει τη δουλειά του, όπως ορίζει η νομοθεσία, αλλά και οι αρμοδιότητες που ορίζει το Προεδρικό Διάταγμα σύστασης και λειτουργίας του Τμήματος Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας Αττικής και παράλληλα δραστηριοποιείται στην προαγωγή των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και θα ήταν υποκρισία να το κρύβει, έτσι δηλώνει απλά, όπως όλοι, τον σεξουαλικό προσανατολισμό του:
“Δείγμα διάλυσης της Αστυνομίας”, “Βόμβα στα θεμέλια της Αστυνομίας”, “Όνειδος, ντροπή, χυδαιότητα, ξεφτίλα”, “Είναι ένας που το επέλεξε και προσπαθεί να παρασύρει και άλλους”, “Ποινική και Πειθαρχική δίωξη”, ‘’Απόταξη”, “Πατάει τον όρκο του στο Σύνταγμα”, ” Προσβάλει την ένδοξη στολή του Αστυνομικού, ποτισμένη με το αίμα πεσόντων στο καθήκον”, “Κλεισμένος, κάθεται σε ένα γραφείο”, “Πως γίνεται να συνεργάζεται με άντρες συναδέλφους;”, “Τι κάνει η Ηγεσία για αυτόν, γιατί δε τον διώχνουν;”, ” Επιτέλους οι Συνδικαλιστές πότε θα πάρουν θέση και να σταματήσουν αυτό το κατήφορο;”, “Τα παίρνει από τις ΜΚΟ, τους Εβραίους, τους Ρομά, τους Πακιστανούς, τους Τούρκους, τους Σκοπιανούς”, “Κέρναγε ο πατέρας του ότι έκανε αγόρι.”,” Τι μας νοιάζει τι κάνει στο κρεβάτι του;”,” Μα καλά τον παίρνει και είναι περήφανος να μας το λέει;”,” Είναι άθεος, ανθέλληνας, προδότης”, “Είναι αριστερός, αναρχικός, επαναστάτης, φιλελεύθερος”, ” Γιατί βγαίνει και δίνει συνεντεύξεις και ομιλίες, ποιος τον καλεί;”, ” Θέλει μόνο προβολή, γιατί είναι ψώνιο.”, ” Θέλει να γίνει Αρχηγός, βουλευτής, πολιτευτής.”, ” Μιλάει για την ύπαρξη ομοφυλόφιλων στην Αστυνομία και ντροπιάζει το Σώμα.”, ” Τον έδιωξαν οι ΛΟΑΔ από το pride, ούτε αυτοί δεν τον θέλουν.”, ” Μιλάει για τα Δικαιώματα όσων εργάζονται στο σεξ.”,” Τα βάζει με τη Χρυσή Αυγή, ένα νόμιμο εκλεγμένο κόμμα του κοινοβουλίου”, ” Μιλάει για αποποινικοποίηση της χρήσης Ναρκωτικών.”, ” Αναφέρει παντού το σεξισμό και το μισογυνισμό που κυριαρχεί”, ” Τον εκμεταλλεύονται τα κόμματα, η αριστερά, οι οργανώσεις, οι ΜΚΟ που τον καλούν παντού να μιλήσει, να στηρίξει και ντροπιάζει την Αστυνομία.”, “Βγαίνει παντού να φανεί.”, “Μακελειό, Στόχος, Χρυσή Αυγή.”, “Ανωμαλία.”, ” Πως μπήκε στην Αστυνομία, ως άντρας ή ως γυναίκα, Ψυχίατρος δεν τον εξέτασε;”, “Δεν ασχολείται με τα πραγματικά προβλήματα της Αστυνομίας, τους μισθούς, τα λάστιχα των περιπολικών, την έλλειψη πόρων και μέσων.”, ” Υπηρέτησε στα Εξάρχεια ως υποδιοικητής και δε βγήκε να μιλήσει για το άβατο”, “Σταματήστε τον, βουλώστε το στόμα του, μην τον αφήνετε να κάνει τη δουλειά του, τις δράσεις του.”
Δε περιμένω απαντήσεις, ο καθένας μας μπορεί εύκολα να βγάλει τα συμπεράσματά του. Άλλωστε κανείς από όλους αυτούς δεν τόλμησε ποτέ να έρθει να μου τα πει από κοντά, ούτε ένας δε βρέθηκε να έχει το θάρρος να σταθεί κατά πρόσωπο και να μου πει μια κουβέντα από τα παραπάνω. Φυσικά αδιαφορώ γιατί ποτέ δεν ασχολήθηκα με τη δουλειά και τις δράσεις των άλλων. Εγώ συνεχίζω να κάνω απλά την δική μου δουλεία μου ως αξιωματικός στο Τμήμα Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας Αττικής και τις δράσεις μου ως Έλληνας εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης LGBT Αστυνομικών.
Τέλος, με τους συναδέλφους που με επισκέφθηκαν, κατεβήκαμε να δειπνίσουμε στο εστιατόριο της ΓΑΔΑ και να γνωριστούμε καλύτερα. Ήταν πολύ ξεχωριστή και ιδιαίτερη αυτή η επίσκεψη. Το να με επισκεφθούν δια ζώσης, τέσσερις νέοι συνάδελφοι, δύο υπέροχα ζευγάρια Ανδρών, που μάλιστα συμβιώνουν. Αποχωρώντας τους συνόδευσα ως την έξοδο του κτιρίου όπου στο προαύλιο της ΓΑΔΑ, ο ένας συνάδελφος παρατήρησε, κάτι που δεν είχα ποτέ αντιληφθεί ως τώρα, ότι τόσο στo εστιατόριο και τους διαδρόμους, όσο και στο προαύλιο, αρκετά βλέμματα και κατάλαβαν πόσο δύσκολο είναι να είσαι απλά ειλικρινής και αληθινός και ότι τελικά η ορατότητα ως ανοιχτά LGBT αστυνομικός, από μόνη της, λειτουργεί ενάντια στα στερεότυπα, τις προκαταλήψεις και την ομοφοβία.
Δε μπορώ να γνωρίζω, όπως και κανείς άλλος, πόσοι είναι τα LGBT άτομα στα Σώματα Ασφαλείας στην Ελλάδα, όπως επίσης δεν γνωρίζουμε και πόσοι είναι οι ετεροφυλόφιλοι. Δηλώνω όμως ανοιχτά, εκτός από υπερήφανος ως Αξιωματικός που αγαπά πολύ την δουλεία του και την ίδια την Αστυνομία, συγχρόνως και υπερήφανος που είμαι Ομοφυλόφιλος.
Θα συνεχίσω λοιπόν και αφήστε με να πιστεύω προσωπικά, ότι η αποδοχή της Ομοφυλόφιλιας, ως ισότιμη με την ετεροφυλόφιλια και ο σεβασμός του Σεξουαλικού Προσανατολισμού, εντός της Αστυνομίας, και δεν αναφέρομαι στην δική μου προσωπική αποδοχή φυσικά, άλλωστε την έχω πλήρως από όλους τους συναδέλφους που με γνωρίζουν και έχουμε συνεργαστεί και προσωπικά αδιαφορώ πλήρως για κάτι περαιτέρω, θα είναι λιθαράκι που θα συμβάλει, μπορεί λίγο, αν και θεωρώ πολύ, στην πολυπόθητη πρόοδο και εξέλιξη των εν γένει αξιών της. Καθώς μιλάμε για αποδοχή και σεβασμό κατ’ επέκταση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για σεβασμό κάθε ανθρώπου και αντιμετώπιση της εν γένει εγκληματικότητας ως στοιχείο που μετέρχονται οι άνθρωποι που θέτουμε στο περιθώριο επειδή απλά αρνούμαστε την φύση τους και την διαφορετικότητα τους και έτσι η ρίξη με το συντηριτικό παρελθόν της, που πυροδοτεί, μαζί με πολλές ακόμα αξιόλογες προσπάθειες πολλών σπουδαίων συναδέλφων, την αλλαγή που ζητάει ο πολίτης.
Όλα τα παραπάνω και πόσα άλλα ακόμα, τα αντιμετωπίζω ακριβώς όπως ορίζει το ρητό της Σχολής Αστυφυλάκων “ουκ έωμεν αρχήν άνθρωπον αλλά τον Νόμον”. Το οποίο είναι το πρώτο πράγμα που μαθαίνει ένας Αστυνομικός και προσωπικά το ακολουθώ πίστα 13 χρόνια, τόσο κατά την Υπηρεσία μου, όσο και στις δράσεις μου, καθώς ότι κάνω είναι στο πλαίσιο των υπηρεσιακών μου καθηκόντων, όπως ορίζει το ΠΔ για τις αρμοδιότητες του Τμήματος Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας και που εκτελούνται παράλληλα με ένα τρόπο διαφορετικό και έχουν σκοπό την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των πολιτών για το ότι ο ρατσισμός είναι Έγκλημα και υπάρχουν πλέον οι αρμόδιες Υπηρεσίες να απευθυνθούν, όπου θα τύχουν σεβασμού ως άτομα που η αστυνομία δεν έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, ώστε να προσέρχονται εύκολα και μάλιστα ως τρανς, Ρομά, αλλοδαποί και άτομα με αναπηρία, που δέχονται ρατσισμό, δίσταζαν έτσι να καταγγείλουν περιστατικά Ρατσιστικής Βίας. Έτσι με το Νόμο να ορίζει ότι κάνω, κάνεις Συνάδελφος, που με βάση τις προσωπικές αντιλήψεις και απόψεις του, που δε συνάδουν σε αστυνομικό, το απαξιώνει και το διαπλέκει, ώστε να τις ανακόψει, επειδή απλά διαφωνεί, ενώ οφείλει να τις σεβαστεί, πρώτα γιατί έδωσε ανάλογο όρκο και έπειτα επιτέλους ο αστυνομικός οφείλει στην κοινωνία να είναι πρότυπο σεβασμού, νομιμότητας και προάσπισης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του, θα εμφιλοχωρούν οι αξίες, ο σεβασμός και η προστασία, τόσο των ευάλωτων στο ρατσισμό κοινωνικών ομάδων, αλλά και εν γένει ο σεβασμός κάθε άνθρωπου που καλείται να προστατεύει, τα οποία είναι πάγια απαίτηση πια των πολιτών και είναι ο δρόμος της εξέλιξης, σε πρότυπα που ήδη ακολουθούν ξένοι Αστυνομικοί οργανισμοί, που αμείλικτοι στο έγκλημα, είναι όμως και πρότυπα σεβασμού και η κοινωνία τους εκτιμά και τους ακολουθεί.
Αλλά όμως οφείλω κλείνοντας να επισημάνω και πάρα πολλές λαμπρές εξαιρέσεις, όπου συνάδελφοι και Υπηρεσίες στην Αστυνομία, μας κάνουν περιφανούς με το σπουδαίο έργο τους, διότι ακολουθούν τέτοια πρότυπα και αποκαθιστούν την καλή σχέση, που αστυνομία έχει με την κοινωνία, αντιμετωπίζοντας αποτελεσματικά την εγκληματικότητα κάθε μέρα και συμπεριφέρονται με τον προσήκοντα σεβασμό σε κάθε άνθρωπο που καλούνται να εξυπηρετήσουν.
Ακούγονται, λέγονται τόσα πολλά πια, περίπλοκα και σκοτεινά για να καλύψουν τα απλά τα φωτεινά. Ας Ελπισουμε να μη χρειαστεί να πούμε ποτέ ξανά τα αυτονόητα.
Ναι λοιπόν, κόντρα σε όλους και όλα, κάτι αλλάζει τελικά”…
__________
* κείμενο γνώμης Υ/Α’ Μιχάλη Λώλη, τμ Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας της ΕΛΑΣ