..”Ήταν η “μασκοτ” της Δομής.. Η αναγγελια του θανατου του, μας συγκλόνισε, όλους”..
Ήταν μεταξύ των θυμάτων της έκρηξης σε φιάλη υγραεριου εντός του Κέντρου Κράτησης της Μόριας στη Λέσβο ( /11). Η αναγγελια θανάτου ενός παιδιού , δεν αφήνει ποτέ περιθώρια . . Οι Αστυνομικοί που εκτελούσαν βάρδια στο χώρο της Δομής, όταν ενημερώθηκαν για την ταυτότητα του ανηλίκου ο οποίος έχασε τη ζωή του στην έκρηξη .. ειναι συγκλονισμενοι καθώς ο μικρός Ιρακινός, δεν ήταν ένας ακόμα μεταξύ των διαβιούντων στο Κέντρο Κράτησης στη Μόρια .
“Οπότε μας έβλεπε έτρεχε να παίξει.. μας έβλεπε και ήταν φορές που δεν σκεφτόταν ούτε να φάει… Έψαχνε να μας βρει, ερχόταν εκεί που είμαστε όλοι μαζι μας εντοπιζε και έσκαγε το …κλασικό χαμόγελο… για να παίξει, μαζί με τη φίλη του- ένα κοριτσάκι στην ίδια ή περίπου ηλικια- …
Ακόμα θυμόμαστε, οταν ηρθε πρωτη φορα να παιξεις και δεν ηθελε να βγει εξω απο το φυλακιο.
Ο Μπαρες- έτσι ήταν το όνομα του – ήρθε να μας πιάσει κουβέντα… με σκοπό να μπει στο χώρο να παίξει, μαζί με ένα αλλο κοριτσάκι… και δωστου παιχνίδι ο μικρός…
Οποτε μας έβλεπε κάποιος, συνάδελφους δεν σκεφτόταν ούτε να φάει..
Κάποια στιγμή έρχεται η μάνα του με τον μικρό του αδερφό του, ο οποίος ίσα που περπατάει… Τον φωνάζει, και ο μικρός σκοντάφτει, πέφτει και κλαίει. Τότε μονο ο Μπαρες, σταματάει το παιχνίδι. Και τον έβλεπες ότι είχε έρθει σε δίλημμα, ηθελε να παει κοντα στον αδελφο του, να δει οτι ειναι καλα, αλλά φοβήθηκε ότι δεν θα τον ξαναφηναμε να συνεχίσει το παιχνίδι … (πώς να του στερήσουμε εμείς… το παιχνίδι;!)…
Θυμάμαι ακόμα τη μέρα που- πάντα μαζί με την φίλη του- έσκαγε το κλασικό χαμόγελο..
Ο 6χρονος Μπαρες απο το Ιρακ, εφυγε απο την χωρα του για να γλυτωσει απο τις βομβες.. ο δρομος τους, οδηγεί στη Μορια, και εκει, πριν απο λιγες μερες, ήταν μεταξύ των θυμάτων της έκρηξης σε φιάλη υγραεριου…
“Με λενε Μπαλές και ειμαι απο το Ιρακ. Φυγαμε απο το σπιτι και ηρθαμε με την μαμα και τον αδερφο μου στην Ελλαδα γιατι ειχαμε πολεμο” κάπως έτσι, ήταν η ιστορία του..
Τελικα καταφερες να κερδισεις μια θεση στην καρδια μας και κριμα που η “αιτηση ασυλου”, ειχε… “αποδεκτη” τη γειτονια των αγγελων”
…Δεν θα σε ξεχασουμε μικρε”…
________
*κείμενο Αστυνομικού, ΚΚ Μόριας – Λέσβος