Με αφορμή τα σχολια υστερα από τη δικαστική απόφαση καταδίκης του υπεργηρου – σήμερα- τεως Προέδρου οικοτροφείου παίδων, λάβαμε την ακόλουθη ενυπόγραφη επιστολή.
Το κείμενο όπως έχει διαβιβαστεί στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο του Nantiareport.gr:
…”παρακαλώ την δημοσίευση του γράμματος μου ως αντίλογο σε όλα τα σχόλια πού προσβάλουν εμένα και την οικογένεια μου και αφορούν την δίκη του προέδρου του παιδικού σπιτιού που έγινε προ ημερών.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Μπρατικάκη Παναγιώτα
…………
Όταν βλέπουμε ένα άρθρο κάπου γραμμένο που παρουσιάζει έναν άνθρωπο “τέρας” που καταδικάστηκε, πριν αρχίσουμε να το διαδίδουμε δεξιά και αριστερά καλό θα ήταν να ενημερωνόμαστε για την κατάσταση όπως και για το τι πραγματικά συνέβη σε όλη την ακροαματική διαδικασία. Αν δεν παρευρισκόμαστε εκεί και αν δεν έχουμε όλα τα στοιχεία καλό θα ήταν να σιωπούμε και να μην προσβάλλουμε την προσωπικότητα κάποιου που έχει προσφέρει τόσα πολλά στην ελληνική κοινωνία και όχι μόνο.
Να θυμηθούμε τι έχει κάνει και τι έχει δώσει αυτός ο άνθρωπος τόσα χρόνια και να μην λιθοβολούμε όταν δεν γνωρίζουμε την όλη κατάσταση ακριβως. Ακούμε μια απόφαση δικαστηρίου που τον καταδικάζει με σαρανταετή κάθειρξη και αμέσως τρέχουμε να χαρακτηρίσουμε τον άνθρωπο ως ένα ‘’τέρας’’. Έναν άνθρωπο καταξιωμένο που ουδέποτε στην 50 χρόνων καριέρα του δεν ακούστηκε τίποτα αρνητικό για εκείνον .
“Τα παιδιά βρήκαν το θάρρος να μιλήσουν μετά από 6 χρόνια”! αναρωτήθηκε κάνεις τι κατέθεσαν παιδιά που μεγάλωσαν εκεί μέσα και είναι καταξιωμένοι άνθρωποι επαγγελματίες, με δικές τους τώρα οικογένειες και παιδιά, και οι οποίοι ζουν ανάμεσα μας και δεν είναι σε “τρελοκομεία και φυλακές” όπως κατέθεσε ένας εκ των κατηγόρων;
Άνθρωποι των οποίων οι μαρτυρίες για το τι έζησαν μέσα σε αυτό το σπίτι δεν διαψεύστηκαν. Καταθέσεις ψυχής απόβασανισμένα παιδιά σε μια εποχή ακόμα πιο δύσκολη και πιο συντηρητική καικατακριτέα από την δική μας. Δεν είναι τυχαίο να μην υπάρχει καμιά μαρτυρία αρνητική εδώ και 50 χρόνια, από την έναρξη λειτουργείας του παιδικούσπιτιού μέχρι προσφάτως.
Ενήλικες πλέον άνθρωποι με θάρρος και τόλμη, άνθρωποι 40, 50 ακόμα και 60 ετών που κατέθεσαν ενώπιον των δικαστών υπέρ του *ευεργέτη* και *πατέρα *τους όπως αυτοί τον αποκαλούν.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι στάθηκαν δίπλα στον *“πατέρα”* τους καθ’ολη την ακροαματική διαδικασία ακούγοντας την πολιτική αγωγή να τους προσβάλει έντονα ρισκάροντας την υπόληψη τους! Αυτοί δηλαδή δεν βρήκαν το θάρρος να
πουν τι τους συνέβηκε πριν τόσα χρόνια αν τους συνέβαινε; ή μήπως ο άνθρωπος που κατηγορείται ξαφνικά αποφάσισε στα 80 του χρόνια να ικανοποιήσει τις ορέξεις του;; Ένας άνθρωπος με υπεράριθμα προβλήματα υγείας.
Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά πώς λειτουργεί η κοινωνία όταν πρόκειται για
παιδιά και την ευαισθησία που επικρατεί πάνω σε αυτό το θέμα. Φυσικά όλοι μας θέλουμε να προστατέψουμε τα παιδιά και πολύ καλά κάνουμε, αλλά τι γίνεται όταν υπάρχουν άνθρωποι του συστήματος που καθοδηγούν τα ευάλωτα αυτά παιδιά; Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εκμεταλλεύτηκαν την ανάγκη που είχαν αυτά τα παιδιά για προσοχή.
Γιατί κάνεις δεν σκέφτεται αυτούς που απειλούν να προσβάλουν και άλλα
ιδρύματα σαν το παιδικό σπίτι;
Γιατί δεν αναφέρεται κανείς στα βασανιστήρια που υπέστησαν άλλα παιδιά από τους ενήλικες πλέον κατήγορους κατά την διάρκεια της διαμονής τους στο ίδρυμα;
Γιατί κανείς δεν αναφέρει ότι δυο από τους κατήγορους έχουν κατονομαστεί σε καταθέσεις για βιαιοπραγίες και σεξουαλικές κακοποιήσεις των υπολοίπων παιδιών;
Γιατί κανείς δεν γράφει για τις ατέλειωτες συζητήσεις της κρατικής κοινωνικής λειτουργού με παιδιά κατήγορους από το ίδρυμα ενώ θα έπρεπε να είναι αμερόληπτη μάρτυρας.
Να σημειώσουμε ότι οι κρατικοί αυτοί υπάλληλοι μάρτυρες συζητούσαν συνεχώς με τα παιδιά του ιδρύματος και συνόδευαν τους τέσσερις αυτούς κατήγορους σε όλη την ακροαματική διαδικασία μαζί με υποτιθέμενους “δημοσιογράφους” και πολλές φορές προκαλούσαν τους παρευρησκομενους.
Γιατί δεν αναφέρεται πουθενά ότι στην δίκη ήταν παρόντα μόνο 4 παιδιά
κατήγοροιω(εκ των οποίον τα 3 είναι αδέρφια) και ένα πέμπτο το οποίο κατέθεσε υπέρ του κατηγορημένου και αντίθετα προς τις κατηγορίες, επίσης δύο άλλοι ενήλικες δεν παρουσιάστηκαν καθόλου να υποστηρίξουν τις παλιές κατηγορίες τους.
Μέσα σε αυτά και ένας εκ των αδερφών ανέφερε στην προανακριτική εξέταση ότι δεν έχει ενοχληθεί ποτέ από τον κατηγορούμενο και άλλαξε την κατάθεση του μετά από χρόνια.
Γιατί δεν αναφέρεται πουθενά ότι επικαλέστηκαν ενοχλήσεις μέσα σε ένα ασανσέρ στο οποίο δεν έχει πρόσβαση το ίδρυμα;
Γιατί δεν αναφέρει κανείς πως διαψευστήκαν οι καταθέσεις των κατηγόρων και ότι αρκετοί από αυτούς άλλαξαν τις καταθέσεις τους 3 φορές προσθέτοντας στοιχεία που μπορούσαν να μετατρέψουν ένα πλημμέλημα σε κακούργημα;
Τόσα πολλά ερωτηματικά για τα παιδιά που δεν παρευρέθηκαν στο δικαστήριο
σαν ανήλικα και διαβάστηκαν οι καταθέσεις τους που μέσα στις πρωτες μαλιστα απο αυτές έλεγαν όλα έκτος από ένα ότι σε αυτά δεν έγινε ποτέ παρενόχληση.
‘Eνα μεγάλο ερωτηματικό αφορά το παιδί με την “ήπια” νοητική υστέρηση, με IQ 41, Το ανυπεράσπιστο αυτό “ρωμαλέο παιδί 1.80 και κάτι” όπως χαρακτηριστικά ανέφερε μάρτυρας παιδίατρος, που κακοποιήθηκε από έναν
άνθρωπο 80 χρονών! ένα παιδί που όλες οι ιατρικές γνωματεύσεις χαρακτήρισαν
ότι με μεγάλη δυσκολία κατανοεί τον τόπο τον χρόνο και τον χώρο στον οποίο βρίσκεται και νομίζει ότι είναι ο ‘’superman’’.
Ένα παιδί κακοποιημένο που δεν γνώριζε την προσωπική υγιεινή, πάλι σύμφωνα με ιατρικές γνωματεύσεις, πως ξαφνικά έμαθε να μιλάει και πως μπόρεσε να κάνει μια κατάθεση με έκφραση λογίου ανθρώπου μέσα σε λίγο χρόνο και για ποιο λόγο δεν παρευρέθηκε να καταθέσει αφού ούτε αυτός ήρθε;
Αξίζει να σημειώσω και να διορθώσω όλα αυτά τα ψεύδη που καταγράφονται για τις κατηγορίες που αποδόθηκαν στον κο.Λαλαουνη. Κανείς δεν αναφέρει ότι Αθωώθηκε από το δικαστήριο για τα δυο παιδιά που δεν εμφανίστηκαν στο δικαστήριο, επίσης αθώο τον έκρινε ένας από τους ενόρκους για όλες τις πράξεις όπως επίσης δυο ένορκοι και ένας δικαστής δέχτηκαν να βγει από την φυλακή μόλις κάνει έφεση. Η ίδια η εισαγγελέας χαρακτηριστικά είπε ότι “το έργο της ζωής του ήταν μεγάλο” και του αναγνωρίστηκε ελαφρυντικό ότι όλη η προηγούμενη ζωή του ήταν έντιμη.
Γιατί κανείς δεν έκανε μια αναφορά σε αυτό το έργο ζωής;
“ Εγώ πιστεύω ότι τα παιδιά είναι καλά παιδιά απλά έχουν παραστρατήσει και παρασυρθεί” κατέθεσε ο Κος Λαλαουνης. Ακόμα και μετά από όσα κατέθεσαν εναντίον του αγαπάει και πιστεύει σε αυτά τα παιδιά γιατί πιστεύει στην αγάπη.
Τα παιδιά κατήγοροι και πλέον ενήλικες άνεργοι διαμένουν ακόμα σε διαμέρισμα παραχωρημένο από το ίδρυμα και μάλιστα ένας από αυτούς δούλευε στο ίδρυμα αμέσως μετά την υποτιθέμενη κακοποίηση του. Τόσα στοιχεία τόσες αποδείξεις. Αλλά φυσικά έχουμε να κάνουμε με παιδιά και αθώες ψυχές και δεν μπορούμε να αντιδράσουμε διαφορετικά από το να καταδικάσουμε όλους τους άλλους. Γιατί όμως να μην μπορούμε να πούμε απλά και μόνο την αλήθεια;
Γιατί κανείς δεν αναφέρει τι πραγματικά κατατέθηκε σε αυτό το δικαστήριο;
Γιατί μόνο ένας δημοσιογράφος; με ένα τεφτέρι στο χέρι σαν τουρίστας κάθισε να ασχοληθεί όλες τις ημέρες και να μιλάει μόνο με την δικηγόρο της πολιτικής αγωγής; γιατί δεν ρώτησε και την άποψη του κατηγορούμενου ώστε να
γράψει με τον σωστό τρόπο αυτή την είδηση;
Δεν είμαι δημοσιογράφος δεν έχω τίποτα εναντίον αυτών ούτε κανενος αλλου συστήματος, είμαι ένας απλός άνθρωπος, παιδί μεγαλωμένο από ένα από αυτά τα παραμελημένα, αλοιθηνά κακοποιημένα απο την κοινωνια παιδιά του ’63, που μεγάλωσαν σε αυτό το σπίτι και που παρακολουθούσε όλη την ακροαματική διαδικασία ακούγοντας τα ψεύδη και βλέποντας τον πατέρα του στο εδώλιο με δάκρυα στα μάτια.
Φυσικά δεν επικροτώ ασελγείς πράξεις εναντίον ανήλικων και ανήμπορων παιδιών αλλά αντιθέτως τις καταδικάζω, μα δεν μπορώ να βλέπω ένα τόσο μεγάλο θυμό να καταγράφεται από τον κόσμο για έναν άνθρωπο που αφιέρωσε την ζωή του σε αυτά τα παιδιά και πιθανόν έπεσε θύμα μεγάλης πλεκτάνης στα 86 του χρόνια!
Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα blog απλά αντιγράφουν το άρθρο από την “εφημερίδα των συντακτών”, το οποίο είναι ανακριβές και αναληθές.
Ας σκεφτούμε την επίπτωση που έχουν τα λόγια όλων σας στους υπόλοιπους ανθρώπους που πασχίζουν να βοηθήσουν παιδιά κακοποιημένα, ταλαιπωρημένα, χαμένα που αναζητούν μια αγκαλιά.
Τι πρέπει να κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που λειτουργουν ιδιωτικά σπίτια αγάπης κι φροντίδας;
Να τρέξουν ;
Να φύγουν;
Να κλείσουν τα σπίτια αυτά από τον φόβο ότι θα είναι οι επόμενοι;
Ας το δούμε λογικά επιτέλους, όλα αυτά τα σπίτια δεν είναι νοσοκομεία, δεν είναι φυλακές ή σχολεία και οικοτροφεία, όπως είπε η υπεράσπιση του κατηγορουμένου και όπως έζησε και πιστεύει και ο πατέρας μου, ένα από αυτά τα παιδιά, είναι σπίτια που προσφέρουν φροντίδα και αγάπη και ευκαιρία σε αυτά τα παιδιά να μεγαλώσουν σε ένα περιβάλλον οικογένειας.
Ας είμαστε ρεαλιστές πλέον, ποιος από εσάς τους γονείς δεν έχει μαλωσει το παιδί του όταν κάνει αταξία;
Ποιος από εσάς τους παππούδες και τις γιαγιάδες δεν έχετε πάρει τα εγγόνια σας αγκαλιά, δεν τα έχετε πάρει στα πόδια σας, ή δεν τα έχετε φιλήσει;
Όλοι εσείς που δημοσιεύετε και αντιγράφετε άρθρα του διαδικτύου γιατί δεν έχετε το θάρρος να το κάνετε επώνυμα;
Είναι τραγικό να τρέπουμε σε φυγή ανθρώπους που έχουν κάνει τόσα έργα και να τους κυνηγάμε και να τους στριμώχνουμε σε συνωμοσίες και καταδίκες.
Δηλαδή τον πατέρα μου τον μεγάλωσε ένας παιδόφιλος και αυτός δεν το γνωρίζει;
Τα άλλα μεγάλα παιδιά σαν τον πατέρα μου που υπερασπίστηκαν καιαυτά τον κατηγορούμενο που τα ανέθρεψε, και τα ακούγαμε όλα αυτά μαζί, αγαπούν για δεκαετίες στην ζωή τους ένα παιδόφιλο που τα βασάνιζε και τα τυραννούσε και δεν το θυμoύνται; Και ποιος τέλος πάντων έδωσε το δικαίωμα σε όλους αυτούς να μας βρίζουν και να μας εξευτελίζουν έτσι μιλώντας και γράφοντας ακόμα και για την δική μας την ζωή ;;
Εγώ προσωπικά ευχαριστώ αυτόν τον άνθρωπο που φρόντισε και μεγάλωσε τον
πατέρα μου με αρχές στα δύσκολα τότε χρόνια. Χωρίς αυτόν τον άνθρωπο εγώ και η αδερφή μου δεν θα υπήρχαμε τώρα!
“Παιδικό κολαστήριο” το σπίτι που έζησε ο πατέρας μου;
Μπρατικάκη Παναγιώτα, 36 Απόφοιτος σχολής Διοίκησης Επιχειρήσεων
Παιδί, ενός από τα πρώτα παιδιά του Κωνσταντίνου Λαλαούνη.
………