“Αυτό έμαθα ότι είναι τα ΜΑΤ”

Κείμενο γνώμης Αστυνομικού

“Σε αυτό το μικρόκοσμο δεν έχουμε πρόσωπο, δεν αναζητούμε φήμη, δημοσιότητα, κοινωνικοποίηση. Είμαστε μία γροθιά, μία φλόγα, μία υποκουλτούρα ενάντια σε όλα αυτά που θρέφουν τα γόνιμα εδάφη της οργής μας. Υπάρχει ένας τίτλος που μας χαρακτηρίζει. Πολλοί τον ξεφτίλισαν γιατί θέλησαν να επωφεληθούν από την αίγλη του και να δώσουν ζωντάνια στην κατα τ’άλλα νεκρή ύπαρξη τους. Αυτοί θα αυτοπροβληθούν, θα αναζητήσουν επιβεβαίωση από τους τυφλούς που θεοποίησαν κάποιους μονόφθαλμους. Προτιμούμε τη μοναξιά από τον συμβιβασμό, τη σύγκρουση από την υποκρισία, την αγέλη μας από τη μάζα. Δίχως θεάματα. Δίχως τυμπανοκρουσίες. Θα γίνει τραγούδι κάτι που έχουμε ζήσει χίλιες φορές και δε θα τραγουδάμε χίλιες φορές κάτι που ποτέ δε θα έχουμε ζήσει. Βαδίζουμε στιγματισμένοι από ένα κόσμο που μισούμε. Βαδίζουμε χαμογελαστοί στους δρόμους που ανδρωθήκαμε. Τα τσιμέντα της πόλης είναι ποτισμένα από τον ιδρώτα και το αιμα μας,τις πυρινες νυχτες μας…Τα σίδερα της σήτας η θέα μας…Οι αστικές χαράδρες αντιλαλούν τα συνθήματα της Πίστης μας. Τα στενά και οι πλατείες είναι οι μάρτυρες της Πράξης. Η οσμή της πόλης μας θυμίζει καμένες νύχτες από μολότοφ. Μα η πνοή του συντρόφου που στέκεται δίπλα μας, ο χτύπος της καρδιάς μας, τα μάτια που αντικρίσαμε καθώς σκύψαμε πάνω από τη λίμνη της αυτοκριτικής,μας δείχνουν το δρόμο του Καθήκοντος. Θέλουμε η κραυγή μας να ενσαρκωθεί στα κατορθώματα μας. Για αυτό ακολουθούμε το μονοπάτι που οδηγεί στη συνείδηση και το ένστικτο.Ας μας δώσουν ότι τίτλο θέλουν. Γνωρίζουμε τι κρύβεται πίσω από τις μάσκες τους και γνωρίζουν τι θα αποκαλυφθεί αν πέσουν τα γυάλινα τειχοι της υποκρισίας τους. Οι σκιές μας όμως θα πλανιούνται και όταν το βλέμμα μας τους αντικρίσει,θα καταλάβουν ότι είμαστε εμείς. Άγνωστοι,πίσω από μια ασπίδα,άγνωστοι πίσω από ένα εθνοσημο,μόνο ενα μαυρο μπερε να μάρτυρα την διαφορετικότητα μας. Δεν θέλουμε να έχουμε κάποιο όνομα. Δεν θα αυτοπροσδιοριστούμε.Δεν θα αυτοπροβληθούμε εκμεταλλευόμενοι την στολη που κάποτε καποιοι πότισαν με αιμα.Θα αφήσουμε τον χρόνο να ψελλίσει κάτι για εμάς…
ΑΥΤΑ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΜΑΤ”