“Πάμε στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα”, του Λάζαρου Μαχαιρίδη|ΑΠΟΨΗ*

“..το αγαθό της ασφάλειας είναι αδιαπραγμάτευτο, αλλά κάποιοι- μάλλον- το λησμονούν. (..) Το φιλότιμο του Αστυνομικού εξαντλείται (..) Θα ήταν σώφρον να σεβαστούν έμπρακτα τον καθημερινό του αγώνα, αλλά και τις θυσίες που έχει κάνει εδώ και πολύ καιρό…..”

ΕΛΑΣ.jpg

Μέσα στον ορυμαγδό των καταιγιστικών εξελίξεων που έχει προκαλέσει το τεράστιο ζήτημα του προσφυγικού – μεταναστευτικού στη χώρα μας, συνεπικουρούμενου βέβαια και από τις αδιάκοπες αντιδράσεις διαφόρων κοινωνικών ομάδων για το νέο ασφαλιστικό – φορολογικό που μεθοδεύεται, ο Έλληνας Αστυνομικός, καλείται να παίξει τον άχαρο ρόλο του κωπηλάτη σε μισοβυθισμένη Ρωμαϊκή γαλέρα.
Στο επίκεντρο της αφόρητης κατάστασης που επικρατεί σε ολόκληρη τη χώρα, πρωταγωνιστικό ρόλο λαμβάνει το τελευταίο διάστημα η συμπρωτεύουσα. Όχι πως ήταν αμέτοχη, μιας και είναι γνωστές οι συνεχείς μετακινήσεις δυνάμεων στο συνοριακό σταθμό της Ειδομένης στο νομό Κιλκίς, καθώς και στα κέντρα υποδοχής μεταναστευτικών-προσφυγικών ροών στη νησιωτική Ελλάδα. Πλέον όμως με τη δημιουργία του κέντρου υποδοχής (hot spot) στα Διαβατά Θεσσαλονίκης, με προοπτική και για δεύτερο, καθώς και σε όμορους νομούς, τα δεδομένα αλλάζουν. Οι δυνάμεις της συμπρωτεύουσας καλούνται λοιπόν, μέσα σε περιβάλλον δραματικά μειωμένων δυνάμεων (σ.σ. τεράστιος αριθμός κενών οργανικών θέσεων ), καθώς και πενιχρών μέσων (σ.σ. απαρχαιωμένος στόλος κ.α ), να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Ο όρος «Πραγματική Αστυνόμευση» τείνει πλέον να εξαλειφθεί…
Ηλίου φαεινότερο λοιπόν, πως για να επιτευχθεί η ανταπόκριση των υπαρχόντων αποδεκατισμένων δυνάμεων τις συμπρωτεύουσας, απαιτείται γενναία ενίσχυση αυτών, καθώς μιλάμε για μείζονος σημασίας ζήτημα που κατά κοινή ομολογία ξεπερνά τα σύνορα της χώρας και άπτεται πανευρωπαϊκού αν όχι παγκόσμιου επιπέδου.
Τα προσωρινά μέτρα (αποσπάσεις) προφανώς δίνουν μια ανάσα, άλλα δεν αποτελούν λύση…
Η φυσική ηγεσία φαίνεται να ακολουθεί πίστα τις επιταγές της πολιτικής ηγεσίας, που ‘πελαγοδρομεί’, δίνοντας την εικόνα απεγνωσμένου ναυαγού που ψάχνει σανίδα σωτηρίας.
Σε καθημερινή βάση πλέον διαπιστώνονται καταστρατηγήσεις του Π.Δ. περί ωραρίου και μετακινήσεων του προσωπικού, καθώς και ακοστολόγητες διαταγές με εντολές εκτέλεσης υπηρεσίας σε πάρεργα μακριά από το αμιγώς αστυνομικό έργο. Κανείς μας βέβαια δεν επικαλείται την αφελή άποψη «δεν είναι δουλεία μας». Αντιθέτως, και μάλιστα καθημερινά ο Έλληνας Αστυνομικός, το επιβεβαιώνει εμπράκτως σε όλα τα μήκη και πλάτη της επικράτειας. Αυτό που πρέπει στηλιτεύσουμε όμως είναι, πως όλα αυτά συμβαίνουν σε τόσο έντονο βαθμό, εξαιτίας του γεγονότος πως μέχρι σήμερα παρά την υφιστάμενη κατάσταση εδώ και μήνες, δεν έχει εκπονηθεί έστω ένα υποτυπώδες εθνικό σχέδιο αντιμετώπισης της εν λόγω κατάστασης, με το οποίο θα καθορίζονται ρητά όλες οι λεπτομέρειες των αρμοδιοτήτων των εμπλεκόμενων φορέων και κατά βάση του κλάδου μας. Ερασιτεχνισμοί σε τέτοια ζητήματα, δυστυχώς δεν χωρούν… Η λογική του βλέποντας και κάνοντας απέτυχε!
ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΦΕΡΟΥΝ ΕΥΘΥΝΗ…
Το αγαθό της ασφάλειας είναι αδιαπραγμάτευτο, αλλά κάποιοι μάλλον το λησμονούν… Φαίνεται πως, η λογική του ανθρώπου για όλες τις δουλειές και πόσο μάλλον τις δύσκολες και μάλιστα χωρίς στρατηγικό σχέδιο, ταιριάζει γάντι στην προκειμένη περίπτωση, όπως διαχρονικά συμβαίνει για τον Αστυνομικό και τον κλάδο που υπηρετεί… Τα δεδομένα γενικότερα όμως, δε συγκρίνονται με το παρελθόν μιας και έχουν αλλάξει δραματικά!
Το φιλότιμο του συναδέλφου εξαντλείται, χωρίς αυτό βέβαια να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για το ζήλο και τον επαγγελματισμό του, που επιδεικνύει απλόχερα πάρα τις αντίξοες συνθήκες!
Θα ήταν σώφρον κάποιοι να σεβαστούν έμπρακτα τον καθημερινό του αγώνα, αλλά και τις θυσίες που έχει κάνει εδώ και πολύ καιρό…
Ο ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΣ ΕΧΕΙ ΧΟΡΤΑΣΕΙ ΑΠΟ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ ΣΤΡΑΤΗΓΗΜΑΤΑ..
ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ, ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΑΡΓΗΣΟΥΝ ΝΑ ΦΑΝΟΥΝ;
Το ερώτημα είναι ρητορικό…

Με εκτίμηση
Λάζαρος ΜΑΧΑΙΡΙΔΗΣ
Μέλος του Δ.Σ της Ε.Α.Υ.Θ


*skaythess.gr