ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΒΙΑ- "Σ' αυτον τον αγώνα δε περισσεύει κανείς"

“Ο σχεδιασμος και οι προγραμματισμένες κινήσεις,  μπορούν να επιλύσουν το προβλήμα της Αθλητικης βίας. Και ο σχεδιασμός θα πρεπει να ειναι μεσο-μακροπρόθεσμος. Και ο προγραμματισμός να αποβλέπει στην επίλυση του προβληματος και στην αλλαγή της νοοτροπιας, της κουλτουρας, με λογική διαχείριση.
Και σ´ αυτον τον αγώνα δε περισσεύει κανείς”.

Γράφει ο Παντελής Τίγκας,  εα Αξιωματικός ΕΛΑΣ

“Με αϕορμή το πρόσφατο χρονικό διάστημα από γεγονότα τα οποια σημειώνονται στο χώρο του ποδοσϕαίρου και του αθλητισμού, θα ήθελα να παραθέσω σε γενικές γραμμές (αρχικά) τις απόψεις μου επικεντρώνοντας στον τομέα “ΑΣΦΑΛΕΙΑ”.
 Επί χρόνια συζητάμε στην Ελλάδα, σε μια προσπάθεια να επιλύσουμε το πρόβλημα της βίας στα γήπεδα, εξαγγέλονται μέτρα καταπολέμησής, συμπληρώνοντας και τροποποιούντας Νομικές διατάξεις…
Η κατάσταση ωστόσο, παραμένει το ίδιο ανησυχητική και επικίνδυνη και κάθε φορά σημειώνονται επεισόδια, συμπλοκές, επιθέσεις, ξυλοδαρμοί, φθορές και το πλέον ανησυχητικό,  τραυματισμοί ανθρώπων και θάνατοι οπαδών, στο “βωμό” ενος σπορ, ενος αθλητικού σωματείου, ενος παιχνιδιού.
Από το “ευ αγωνίζεσθαι” και την “ευγενή άμιλλα”,  προτάσσεται η βία.
Αυτόματα λοιπόν,  γεννάται το ερώτημα, μονο στην Ελλάδα συμβαίνουν αυτά;; Η απάντηση αυταπόδεικτη απο τα γεγονότα, ΟΧΙ. Και σε άλλα κρατη καταγράφεται αθλητική Βία, ή για να ακριβολογήσω συνέβαιναν σε παρελθόντα χρόνο. Σήμερα, περιστατικά  αθλητικής Βίας,  εκτοπίζονται σε κράτη με τα οποία δε θα θέλαμε να συγκριθούμε.
Και το επόμενο ερώτημα, πώς λύθηκε εκεί το πρόβλημα;; Η απάντηση είναι απλή και μπορει ο καθένας να οδηγηθεί στο λογικό συμπέρασμα,  ύστερα από εκτιμητική διαδικασία , ώστε να απαντηθεί το ερώτημα.
Για να λυθεί λοιπόν το πρόβλημα ή εστω να περιοριστεί στο ελάχιστο θα πρέπει όλοι οι ϕορείς να ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΟΥΝ με ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ.
“Συνεργασία” και “ειλικρίνεια”, δυο έννοιες απλές αλλα δυσεύρετες στην Ελλάδα όπου το “ΕΓΩ” κατάϕερε να εκτοπίσει ή έστω να επισκιάσει το “ΕΜΕΙΣ”.
 Για να λύσεις ένα πρόβλημα θα πρέπει:
1.- Αρχικά να το κατανοήσεις,
2.- Και ακολούθως να συνεργαστείς με όλους τους εμπλεκόμενους ϕορείς και να επιλέξεις τον τρόπο αλλά και τα μέσα αντιμετώπισης και επίλυσης του προβλήματος.
Το επίμαχο χρονικό διάστημα, βρίσκονται σε προχωρημένο στάδιο συζητήσεις,  για τη θέσπιση νέου αθλητικού νόμου, ενώ την τελευταία 15ετία έχουν ψηϕιστεί περισσότεροι από δέκα νόμοι που αναϕέρονται εξ ολοκλήρου ή περιέχουν διατάξεις που αϕορούν τους αθλητικους χώρους και τη βία σ´ αυτους.
 Όμως το πρόβλημα δεν ειναι η αλλαγή του νομικού πλαισίου.
Συμϕωνώ οτι θα μπορούσαν να υπάρχουν τροποποιήσεις απαραίτητες, αλλα όχι καθοριστικες, και στο νομικό αλλα και στο θεσμικό πλαίσιο που ισχύει σήμερα.
 Αυτό που σίγουρα απαιτείται ομως είναι ο σχεδιασμος και οι προγραμματισμένες κινήσεις προς την κατεύθυνση επίλυσης του προβλήματος. Και ο σχεδιασμός θα πρεπει να ειναι μεσο-μακροπρόθεσμος. Σχεδιασμός που θα πρεπει να αποβλέπει στη βραχυπρόθεσμη επίλυση του προβληματος και στη μεσο-μακροπρόθεσμη αλλαγή νοοτροπιας, κουλτουρας, λογικης αντιμετώπισης του θέματος. Και σ´ αυτον τον αγώνα δε περισσεύει κανείς.
 Η Πολιτεία και οι Ομοσπονδίες των αθλημάτων καθώς και οι Διοργανώτριες Αρχές οφειλουν να οργανώσουν σε σωστές βάσεις εξειδικευμένα και λειτουργικά τμήματα στελεχωμένα με ανθρώπους γνώστες του αντικειμένου που θα ασχολουνται συστηματικά και αποκλειστικα με το συγκεκριμένο αντικείμενο.
 Τα σωματεία θα πρέπει να βοηθήσουν στην κατεύθυνση επίλυσης του προβλήματος καθως ειναι ο μονος τροπος εξασϕάλισης και προώθησης του “προϊόντος” τους.
 Τέλος και οι ϕίλαθλοι θα πρέπει να βοηθήσουν απο την πλευρά τους ώστε να ξαναγίνουν τα γήπεδα όλων των αθλημάτων χωρος αναψυχης και υγιους εκτόνωσης των ϕιλάθλων ανεξαρτήτως ηλικίας και ϕύλου.
Καταληκτικά, θα ήθελα να επισημάνω, και κατανοώντας την οικονομική κατασταση που επικρατεί στη χώρα μας, οτι δεν πρέπει να ϕειδόμαστε των δαπανών για το αντικείμενο “ΑΣΦΑΛΕΙΑ” καθως αυτές δεν προσμετρώνται στα έξοδα ενος προϋπολογισμού αλλά στις επενδυτικές δαπάνες του.”

Παντελής Τίγκας, εα Αξιωματικός ΕΛΑΣ

Νάντια Αλεξίου- NantiaReport